Świat – ogół wszystkiego, co nas otacza i co postrzegamy zmysłami.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Ziemia – nasz świat
  • A więc to znaczy, że nie żyje. Co dziwne, kiedy wypowiadałem te słowa, nie wydarzyło się nic. Świat nie miał się wcale gorzej niż zwykle. Pogrążony w tym samym, odwiecznym śnie, niszczał sobie jak zawsze.
  • Ani ludzi, ani świata nie widzimy takimi, jakimi są, ale takimi, jakimi widzieć się nauczyliśmy.
  • Cały świat przychodzi do nas sam
    wiosna z Kalamaja i głód z Czadu
    kabaret z Paryża i sztuka poezji z Pekinu
    Wojska fińskie są teraz nad Morzem Martwym
    i Wielki Fiński Niedźwiedź strzyże swymi starymi uszami
    ale abstrakcyjny humanizm wałęsa się po Europie
    i nocuje pod łodzią w Sztokholmie
  • Cały świat to taki zasrany, wielki bluff, jaki wczoraj wyszedł temu bubkowi. Te góry to też lipa wymyślona przez jakichś podłych idiotów.
  • Chcąc świat oszukać stosuj się do świata,
    Ubierz w uprzejmość oko, dłoń i usta,
    Wyglądaj jako kwiat niewinny, ale
    Niechaj pod kwiatem tym wąż się ukrywa.
  • Chcemy świata i chcemy go zaraz!
    • We want the world and we want it now! (ang.)
    • Źródło: jedno z haseł rewolucji obyczajowej przełomu lat 60/70 XX wieku.
  • Choć chciałbym świata, w którym panuje pokój i misje nie są potrzebne, to nie wierzę, by taki świat stał się udziałem mojego pokolenia.
  • Codziennie świat spada z leukadyjskiej skały,
    sformatowane dni idą pod nowy zapis,
    pracują głowice, kasują i nagrywają czasem piasek ocali strzęp zapisu i poda
    dalej jako cytat, lekcję, algorytm,
    ściągawkę, kawał, hasło w grze w głuchy telefon –
    tak się obraca świat w nierzeczywistość,
    sztuka zwycięża.
    • Autor: Andrzej Sosnowski, Wiersz dla Becky Lublinsky, z tomu Życie na Korei w: Pozytywki i marienbadki (1987–2007), Biuro Literackie, Wrocław 2009, s. 35.
    • Zobacz też: cytat, dzień
  • Cóż jest świat? Świat jest księga albo pismo boże,
    W którym wszechmocność, mądrość jego czytać może,
    Dobroć i wieczność, każdy, ani było trzeba
    Inszego Adamowi do poznania nieba.
  • Czuję, jakby przepływała przeze mnie cała rzeczywistość, pojedyncze subiektywne rzeczywistości plus moje własne postrzeganie świata – wszystko. Najmniejsze istnienie nawet. Od błahostki po wydarzenia ważne. Śmierć, narodziny. Radość nieopisana i przeraźliwy smutek. Cały świat zamknięty w jednej Natce, a może właśnie otwarty.
  • Czy świat bardzo się zmieni, gdy z młodych gniewnych wyrosną starzy, wkurwieni?
  • Gdyby można było spojrzeć na świat bez żadnej ochrony, uczciwie i odważnie – pękły by nam serca.
  • Istnieje coś jak gdyby wcielenie Boga w świat, a piękno jest Jego znakiem.
  • Jestem pewny, że wiara jest wiosną świata tak, jak ateizm jest jego zimą. Ale w zimie zawarta jest zawsze wiosna.
  • Jeżeli was świat nienawidzi, wiedzcie, że Mnie pierwej znienawidził. Gdybyście byli ze świata, świat by was kochał jako swoją własność. Ale ponieważ nie jesteście ze świata, bo Ja was wybrałem sobie ze świata, dlatego was świat nienawidzi.
  • Każda zbrodnia, każda niesprawiedliwość, każdy upadek człowieka jest upadkiem całego świata. (…) Wraz z upadkiem jednej duszy ludzkiej upada świat cały.
    • Jeder awejre un jeder awle, wos a mencz tut, brengt a churbn fun der welt. (…) Un az aza neszome falt, wert chorew a welt (…) (jid.)
    • Autor: Szymon An-ski, Dybuk, w: Włodzimierz Herman, Mój dybuk. W poszukiwaniu tożsamości: drogi, bezdroża, dygresje, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2017, ISBN 9788373838505, akt 4 (w oryginale: akt 3), s. 73.
    • Postać: Rabin Izrael
    • Zobacz też: zbrodnia
  • Każda ziemska istota, cokolwiek by czyniła odgrywa zawsze główną rolę w dziejach świata.
  • Kiedy przychodzi śmierć, dobra tego świata tylko przeszkadzają. Nie zabierzemy z sobą niczego.
  • Ludzie bardzo wcześnie poznają sens swojego istnienia. (…) Może dlatego też tak wcześnie się go wyrzekają. Ale taki jest ten świat.
  • Mamy po dwadzieścia lat.
    Przed sobą cały świat,
    Przed sobą cały życia szmat.
  • Może potrzebujemy właśnie nieprawdziwych mitów, historii naszego prapoczątku, historii o parze pierwszych ludzi, wbrew temu, o czym mówią fakty, bo jednak w tej mitycznej historii możemy się odnaleźć. Wielkim progiem, który myśl ludzka musiała przekroczyć, jest porażająca świadomość, że świat nas nie dotyczy, że świat jest wobec nas obojętny. Jesteśmy tylko jego częścią. On dla nas nie istnieje. Nie ma czuwającego nad nami Boga, nie jesteśmy w centrum kosmosu.
    • Autor: Ian McEwan
    • Źródło: Potrzebujemy nieprawdziwych mitów – rozmowa z Jerzym Jarniewiczem, „Gazeta Wyborcza”, 30 października – 1 listopada 1999, s. 22.
    • Zobacz też: Bóg, mit
  • Musi istnieć jakiś język, który obywa się bez słów. (…) Jeśli nauczę się rozszyfrowywać ten język bez słów, uda mi się rozszyfrować świat.
  • Na szukanie lepszego świata nie jest jeszcze za późno.
  • Na świecie istniał język zrozumiały dla wszystkich (…). Był to język zapału, język rzeczy, które wykonuje się z miłością i ochotą, nie tracąc nigdy z oczu celu, do którego się zmierza, i w który się mocno wierzy.
  • Największym urokiem świata jest urok drugiego człowieka.
  • Nauka rysuje obraz świata jako produktu przypadku, konglomeratu cząstek, których zachowanie i kształt determinują prawa fizyki i prawa ewolucji. Jednak jako całość świat nie ma żadnego głębszego sensu, nie wziął się z żadnego zamysłu, nie zmierza do żadnego celu. My zaś tylko na chwilę – przypadkiem, bo mogłoby nas nie być, nie ma w tym nic koniecznego – wynurzamy się z nicości, a następnie do niej wracamy. I tyle. To wszystko. Nigdy potem już nas nie ma. Jesteśmy tylko błyskiem i koniec. Cóż, myślę, że dla wielu ten obraz świata jest bardzo trudny do przyjęcia. Zwłaszcza jeśli towarzyszą mu niestabilne, zagrażające warunki społeczne i polityczne.
  • Nie jesteśmy, by spożywać urok świata, ale po to, by go tworzyć i przetaczać przez czasy jak skałę złotą.
  • Nie myśl, że jesteś światu szczególnie potrzebny. Gotów będziesz uwierzyć, że ci wszystko wolno. Że wolno ci nawet odebrać koledze kromkę chleba. Myśl raczej, że świat może się bez ciebie doskonale obejść, a i ty obejdziesz się bez świata.
    • Autor: Hanna Krall, Mężczyzna i kobieta, w: Taniec na cudzym weselu, wyd. drugie zmienione, Wydawnictwo a5, Kraków 2002, ISBN 8385568506, s. 138.
  • Ogólnie rzecz biorąc nie widzę potrzeby dla mistycyzmu w świecie; nie widzę też konieczności istnienia tajemnic. Świat po prostu można zrozumieć. A zresztą w ciągu ponad 60 lat mojej pracy naukowej obserwowałem nieustanny postęp w zrozumieniu świata. Dlatego myślę, że z czasem zrozumiemy go całkowicie, w każdym aspekcie i zjawisku.
  • Okazuje się, że jestem taki jak wszyscy ludzie – widzę świat nie takim, jaki jest, lecz jakim chciałbym go widzieć.
  • Oto sansara, świat żądz i pragnień i dlatego świat narodzin, choroby, starości i śmierci; jest to świat, który nie powinien istnieć. A oto ludność sansary. Czy możecie więc czegoś lepszego oczekiwać?
    • Źródło: tekst buddyjski cytowany przez Arthura Schopenhauera w pracy pt. Przyczynek do nauki o cierpieniu na świecie
  • Pasterze, marynarze czy kupcy znają zawsze takie miasto, w którym żyje ktoś, kto sprawia, że pewnego dnia zapominają o urokach beztroskiego wędrowania po świecie.
  • Pogodzenie się ze światem jest równie małoznaczne jak i bunt i wściekłość przeciw niemu.
  • Po to mam oczy, by samodzielnie oglądać świat, nie potrzebuję pomocy innych.
  • Przestanę złem odpowiadać na zło. Świat stanie się nieco mniej parszywy.
  • Przez życie trzeba przejść z godnym przymrużeniem oka, dając tym samym świadectwo nieznanemu stwórcy, że poznaliśmy się na kapitalnym żarcie, jaki uczynił, powołując nas na ten świat.
  • Stanę się zgorzkniały i stracę zaufanie do ludzi, bo zawiódł mnie jeden człowiek. Będę ział nienawiścią do tych, co odnaleźli swoje skarby, bo ja sam nie dotarłem do mojego. I zawsze będę dbał tylko o tę odrobinę, którą posiadam, bo jestem za maluczki, by mieć cały świat.
  • Stojąc teraz na pustym chełmskim rynku, przypomniałem sobie, co mi kiedyś powiedział pewien młody człowiek z Chełma.
    Kiedy skończył piętnaście lat, spakował do koszyka kilka książek, parę sztuk bielizny i powiedział, że wyjeżdża w świat. Wtedy zawołał go dziadek, zamożny człowiek, i powiedział: „Czy słyszałeś, żeby się śmiano z Nowego Jorku, z Londynu? Świat, który nie śmieszy, jest trudnym światem. A jak będziesz w wielkim świecie, zobaczysz, że tam czerpią z nas, grzeją się przy naszym ogniu, bo bez Chełma jest bardzo zimno, będziesz za nami tęsknił…”.
    I miał rację ten dziadek z Chełma.
    Dopiero kiedy straciliśmy ten serdeczny śmiech, dostrzegliśmy okrucieństwo świata i wielkość Chełma.
    • Autor: Mordechaj Canin, Przez ruiny i zgliszcza. Podróż po stu zgładzonych gminach żydowskich w Polsce, tłum. Monika Adamczyk-Garbowska, Nisza, Warszawa 2018, ISBN 9788362795819, rozdz. Chełm, s. 117–118.
    • Zobacz też: Chełm, śmiech
  • Świat dzieje się także we mnie, nie tylko w czasie i przestrzeni. Ja też jestem przestrzenią.
  • Świat jak mydlana bania,
    na słomce wisząc Bożej,
    drży, chwieje się i kłania,
    kręcąc się w barwach zorzy.
  • Świat jest brudny, a im dłużej człowiek się na nim obraca, tym bardziej nasiąka tym brudem.
  • Świat jest mały; czy dlatego należy uwolnić go od wielkich ludzi?
  • Świat jest mały, ostatecznie wszyscy kiedyś spotkamy się w łóżku.
  • Świat jest w pewnym sensie jak człowiek chory, który sądzi, że albo wnet wyzdrowieje, albo niebawem umrze, i nawet do głowy mu nie przychodzi, że może, kwękając, z okresowymi pogorszeniami i poprawami dożyć późnej starości.
  • Świat nie jest piłką futbolową,
    Świat się podbija głową! głową! głową!
  • Świat nowoczesny zmierza do tego, iż będzie areną czynów władczych.
  • Świat obiektywny jest jeden i jest określony jednoznacznie. Do niego odnoszą się jednak niezliczone, bardzo różne, często niepodobne do siebie światy subiektywne.
    • Autor: Władysław Witwicki, W sprawie przedmiotu i podziału psychologii – odczyt wygłoszony na posiedzeniu sekcji filozoficznej XI Zjazdu Lekarzy i Przyrodników Polskich w Krakowie (1911), w: Księga Pamiątkowa ku uczczeniu 250-tej rocznicy założenia Uniwersytetu Lwowskiego przez króla Jana Kazimierza r. 1661, t. 2, Lwów 1912, s. 11.
    • Zobacz też: obiektywizm
  • Świat przyrody jest jedynie powielonym obrazem Raju. Sam fakt, że ten świat istnieje, jest dowodem na to, że istnieje też świat doskonalszy. Bóg go stworzył, aby za pośrednictwem rzeczy widzialnych ludzie mogli pojąć jego nauki duchowe i dojrzeć objawienia jego mądrości. To właśnie nazywam Działaniem.
  • Świat robi się coraz bardziej skomplikowany.
    • Autor: Grażyna Ulicka
    • Źródło: W przedświątecznym nastroju – naukach politycznych, dziennikarstwie i feminizmie, z Grażyną Ulicką rozmawia Ryszard Ulicki, Miesięcznik, grudzień 2004.
  • Świat to gromada zwierząt wałęsających się po gównie.
  • Świat to trudne miejsce. Jemu nie zależy. Choć nie żywi nienawiści do ciebie i do mnie, nie darzy nas też miłością.
  • Świat to za mało.
    • Opis: tytuł jednej z części filmu o przygodach agenta Jamesa Bonda
  • Świat tworzy się w obłędzie, gdyż poza nim wszystko jest wyobrażeniem.
  • Świat umiera, a my nawet tego nie zauważamy. Nie zauważamy, że świat staje się zbiorem rzeczy i wydarzeń, martwą przestrzenią, w której poruszamy się samotni i zagubieni, miotani czyimiś decyzjami, zniewoleni niezrozumiałym fatum, poczuciem bycia igraszką wielkich sił historii czy przypadku. Nasza duchowość zanika albo staje się powierzchowna i rytualna. Albo po prostu stajemy się wyznawcami prostych sił – fizycznych, społecznych, ekonomicznych – które poruszają nami, jakbyśmy byli zombi. I w takim świecie rzeczywiście jesteśmy zombi.
    • Autorka: Olga Tokarczuk, Czuły narrator (mowa noblowska), 7 grudnia 2019.
  • Świat, w którym żyje każdy człowiek, zależy przede wszystkim od sposobu, w jaki go pojmuje. To samo zdarzenie, które lotny umysł ujmuje interesująco i odbiera jak przygodę, dla umysłu płaskiego i banalnego będzie bezbarwną sceną z życia codziennego. Pierwszym i najważniejszym warunkiem szczęścia w naszym życiu jest to, czym jesteśmy, nasza osobowość.
  • Świat wypadł mi z moich rąk.
    Jakoś tak nie jest mi nawet żal.
    • Autor: Myslovitz, Chciałbym umrzeć z miłości
  • Świat wytwarza tyle zgiełku, że nie można go przekrzyczeć krzykiem. Przekrzyczeć można półgłosem, szeptem.
  • Ten świat sprawia, że przez otwartość stajemy się paranoikami indywidualistami…
  • To prawda, trudno świat przyłapać na inności.
    Jabłoń wraca pod okna tuż przed oka mgnieniem.
    Tęczowe wróble zawsze pociemnieją w porę.
  • Tradycja służy zachowaniu porządku świata. Jeśli ją złamiemy, świat się skończy.
  • Umrzeć jutro warte było tyle samo, co umrzeć każdego innego dnia (…). Każdy bowiem dzień wydarzał się po to, by go przeżyć lub by odejść z tego świata.
  • W dzisiejszym świecie trudno być dobrym. Wszyscy czekają na nasze błędy. To przecież najlepiej się sprzedaje.
    • Autor: Sandra Bullock
    • Źródło: Martin Smith, Istnieją jeszcze dobrzy ludzie (wywiad), „Gazeta Telewizyjna” (dodatek do „Gazety Wyborczej”), 22–28 lipca 2011
  • W tej zmienności świata jest wdzięk i smutek jego, jego tęsknica i piętno znikomości, które czyni go tak uroczym, tak poruszającym, jak dziewczę konające w rozkwicie młodości.
  • Warto żyć. Samobójcy mają czego żałować. Świat to niebrzydka rzecz.
  • We współczesnym świecie jednostka ma coraz mniej do powiedzenia i coraz więcej możliwości wyrażania tego.
  • Wiedzy nabywa się czytając książki, lecz wiedzę najpotrzebniejszą – znajomość świata – zdobywa się czytając w żywych ludziach i studiując wszystkie ich wydania.
  • Większości świat jawi się jako groźba i pewnie z tej przyczyny ten świat staje się w końcu dla nich prawdziwym zagrożeniem.
  • Wydaje ci się, że zaszedłeś bardzo daleko i bardzo wysoko w poznaniu świata, a ty – nie wiedząc kim jesteś – po prostu nie ruszyłeś z miejsca.
  • Zawsze na świecie ktoś na kogoś czeka, czy to na dalekiej pustyni, czy w samym sercu gwarnego miasta. I gdy w końcu skrzyżują się drogi tych dwojga i spotkają się ich spojrzenia, to wtedy znika cała przeszłość i cała przyszłość. Liczy się tylko ta chwila i owa niewiarygodna pewność, że wszystko pod niebieskim sklepieniem zostało zapisane jedną Ręką. Ręką, która obdarza miłością i stwarza bliską dusze dla każdego śmiertelnika, który w słonecznym świetle krząta się niestrudzenie, wypoczywa i szuka swego skarbu. Bo jeśliby tak nie było, to marzenie całego ludzkiego rodzaju nie miałoby najmniejszego sensu.
  • Żyję w świecie, który jeszcze karmi się systemami, ideami, doktrynami, ale symptomy niestrawności są coraz wyraźniejsze, pacjent już dostał czkawki.

Zobacz też

edytuj
 
 
Wikisłownik
Zobacz też hasło światWikisłowniku