Mit
opowieść o bóstwach i istotach nadprzyrodzonych, przekazywana przez daną społeczność, zawierająca w sobie wyjaśnienie sensu świata i ludzi
Mit – opowieść o otaczającym ludzkość świecie, opisująca historię bogów, demonów, legendarnych bohaterów oraz historię stworzenia człowieka.
- Czym właściwie jest „mit”? (…) Nareszcie zaczynamy poznawać i rozumieć wartość mitu taką, jaka została wypracowana przez społeczeństwa „pierwotne” i archaiczne (…). Od razu uderza nas fakt, że w takich społeczeństwach uznaje się mit za wyraz prawdy absolutnej, ponieważ opowiada on historię świętą (…).
- Autor: Mircea Eliade, Mity, sny i misteria, 1957, tłum. Krzysztof Kocjan
- Zobacz też: prawda
- Gdy mit zderzy się z mitem, jest to bardzo realne zderzenie.
- Autor: Stanisław Jerzy Lec, Myśli nieuczesane, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1974, s. 9.
- Każdy człowiek musi znaleźć taki aspekt mitu, który będzie związany z jego własnym życiem. Mity w zasadzie pełnią cztery funkcje. Pierwsza jest mistyczna: gdy uświadamiasz sobie, jakim cudem jest wszechświat i ty sam, i gdy odczuwasz lęk wobec tej tajemnicy. (…) Druga (…) jest wymiarem kosmologicznym (…); ukazuje ci kształt wszechświata, ale w taki sposób, że znów dostrzegasz w nim tajemnicę. (…) Trzecia (…) jest socjologiczna, polega na podtrzymywaniu i uzasadnianiu pewnego porządku społecznego. (…) czwarta (…) pedagogiczna: w jaki sposób żyć po ludzku w każdych okolicznościach. Mity mogą nas tego nauczyć.
- Autor: Joseph Campbell
- Źródło: Potęga mitu. Rozmowy Billa Moyersa z Josephem Campbellem, 1988, tłum. Ireneusz Kania
- Każdy mit jest jakąś wersją prawdy.
- Autor: Margaret Atwood
- Logos i mythos są dwiema połowami języka, dwiema w równym stopniu zasadniczymi funkcjami życia umysłowego. Logos, które jest rozumowaniem, stara się przekonać; od słuchacza wymaga wydania sądu. (…) Natomiast „mit” jest celem sam dla siebie.
- Autor: Pierre Grimal, Mitologia grecka, 1953, tłum. Katarzyna Marczewska
- Zobacz też: język
- Mało który mit zrobił równie wielką karierę, jak opowieść o królu Arturze i rycerzach Okrągłego Stołu.
- Autor: Andrzej Sapkowski, Świat króla Artura
- Mit badany w swej żywej postaci jest (…) narracją, w której zmartwychwstaje pradawna rzeczywistość (…). W kulturze pierwotnej mit jest nieodzowny: wyraża, wzbogaca i kodyfikuje wierzenia; chroni i wzmacnia moralność; gwarantuje skuteczność rytuału i zawiera reguły praktyczne, którymi człowiek powinien się kierować. Mit jest więc żywotnym składnikiem cywilizacji ludzkiej (…).
- Autor: Bronisław Malinowski, Mit w psychice człowieka pierwotnego, 1926, tłum. Barbara Leś
- Zobacz też: kultura
- Mit domaga się skrótu, syntezy, ale wyklucza kłamstwo.
- Autor: Konrad Eberhardt
- Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998
- Zobacz też: kłamstwo
- Mit można określić jako taki rodzaj mowy, w którym wartość formuły traduttore – traditore zmierza praktycznie do zera. (…) Mit jest mową; ale jest to mowa, która porusza się na bardzo wysokim poziomie i gdzie znacznie odrywa się (…) od podstawy językowej, po której początkowo się toczy.
- Autor: Claude Lévi-Strauss, Antropologia strukturalna, 1958, tłum. Krzysztof Pomian
- Mit określa świadomość.
- Autor: Stanisław Jerzy Lec, Myśli nieuczesane, wyd. Muza, Warszawa 1994.
- Zobacz też: świadomość
- Mit staje się rzeczywistością.
- Postać: Aleksander do żony Roksany, podczas nocy poślubnej w filmie Aleksander
- Zobacz też: rzeczywistość
- Mit – to prawdziwa historia, która zdarzyła się na początku.
- Autor: Mircea Eliade
- Źródło: Andrzej Sapkowski, Świat króla Artura
- Mitów przeszczepionych z Grecji jest bez liku. Trudno nam dziś zrozumieć, jaka to namiętność w śródziemnomorskim świecie kazała wyposażać każdy niegrecki naród w mity ukształtowane według greckiego wzoru. Greccy pisarz pracowali nad tym z największą powagą i maksymalną niefrasobliwością, a różne „barbarzyńskie” ludy – nawet takie, które nienawidziły współczesnych Greków – z entuzjazmem witały te zmyślenia i adaptacje i przyjmowały wszystko, co im ofiarowano, a bezlitośnie wymiatały swoje własne, stosunkowo słabe tradycje lokalne.
- Autor: Michael Grant, Mity rzymskie, 1971, tłum. Zygmunt Kubiak
- Zobacz też: Grecja
- Mity są metaforami duchowych mocy człowieka, a te same moce, które przenikają nasze życie, przenikają też życie wszechświata.
- Autor: Joseph Campbell
- Źródło: Potęga mitu…, op. cit.
- Zobacz też: metafora
- Mity są społecznym snem, a sny – osobistym mitem.
- Autor: Joseph Campbell
- Zobacz też: sen
- Mity tworzymy przede wszystkim, opierając się na naszych własnych projekcjach. Wyobraźnia nie może rozkwitać, gdy dysponujemy zbyt dużą liczbą faktów.
- Autor: Anthony Storr, Kolosy na glinianych nogach. Studium guru, tłum. Jerzy Prokopiuk, Przemysław Jan Sieradzan, Wydawnictwo W.A.B., Warszawa 2009, ISBN 9788374146517, s. 205.
- Zobacz też: wyobraźnia
- Narody, które przed wiekami zadbały o piękne o sobie mity,
dziś jeszcze czerpią z tego ogromne profity.- Autor: Stefan Pacek
- Nauka musi zaczynać się od mitów – i od ich krytyki.
- Autor: Karl Popper
- Źródło: Tadeusz Gospodarek, Aspekty złożoności i filozofii nauki w zarządzaniu, 2012, s. 240.
- Zobacz też: krytyka, nauka
- Nikt nie wie, gdzie się zaczyna i gdzie kończy mit.
- Autor: Maria Kuncewiczowa, Fantomy
- Szefem jest Zeus, od mokrej roboty jest jego brat, Posejdon. (…) Jest też Hades, ale on mieszka w jakiejś piwnicy i nikt go nie lubi. Zeus żeni się ze swoją siostrą… jak ona się… Koka? Hera! Hera! (…) A jakiemuś Uranosowi poleciała jucha z nosa i z tego powstała Afrodyta. Podobno bardzo fajna laska… Inne źródła donoszą, że powstała z piany morskiej. Tak czy owak – jest to bez sensu.
- Twórzcie o sobie mity, bogowie nie zaczynali inaczej.
- Autor: Stanisław Jerzy Lec, Myśli nieuczesane, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1972, s. 105.
- Uważajcie, w każdym micie tkwi ziarenko prawdy, które może znów stać się naszym chlebem codziennym.
- Autor: Stanisław Jerzy Lec
- Źródło: Myśli nieuczesane wszystkie, Noir sur Blanc, Warszawa 2018, str. 543.
- Większość ludzi zadowala się mitami, tanim poczuciem wieczności, absolutem w kieszonkowym wydaniu.
- Autor: Simone de Beauvoir, Druga płeć
- Zobacz też: wieczność
- Żywotny składnik kultury ludzkiej, nie jest błahą powiastką, ale ciężko wypracowaną, aktywną siłą, nie stanowi intelektualnego wyjaśnienia ani obrazu artystycznego, ale to pragmatyczny dokument wiary pierwotnej i moralnej mądrości.
- Autor: Bronisław Malinowski, Mit, magia, religia, w: Dzieła, t. 7, Warszawa 1990