Kłamstwo

wprowadzenie w błąd

Kłamstwo – wypowiedź zawierająca informacje niezgodne z przekonaniem osoby mówiącej o rzeczywistości. Kłamca przekazuje informacje niezgodne z jego przekonaniem o rzeczywistości z intencją, by zostały one wzięte za prawdziwe.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Pinokio – symboliczna postać kłamcy. Po każdym kłamstwie wydłuża mu się nos.
  • – A jakie jest największe kłamstwo świata?
    – To mianowicie, że nadchodzi taka chwila, kiedy tracimy całkowicie panowanie nad naszym życiem i zaczyna nim rządzić los. W tym tkwi największe kłamstwo świata.
  • Chociaż kłamstwo jeszcze istnieje – doskonali się tylko prawda.
  • Czasami kłamstwa, zwłaszcza te najgorsze są niczym flary wystrzelone w ciemność. Ostrzegają przed zbliżającą się katastrofą.
  • Człowiek, który kłamie, nie ma w duszy nic świętego. Prawda jest cenniejsza od wszystkiego.
  • Człowiek, który nie boi się prawdy, nie musi wcale lękać się kłamstwa.
  • Frazes nie jest ustalonym zwrotem, ale ustalonym kłamstwem.
  • Im większe kłamstwo, tym ludzie łatwiej w nie uwierzą.
  • Jeśli gdzieś Żyd się ukrywa i przychodzą niemieccy żandarmi, pytając, czy tu Żyd jaki nie mieszka – któż z resztką sumienia mógłby powiedzieć, że w imię szlachetnej zasady nie-kłamania trzeba wydać człowieka katom na pewną śmierć?
  • Kłamstwem świat przejedziesz, ale nazad nie wrócisz.
  • Kłamstwo bowiem jest zawsze grzechem, chociażby powiedzianem było tylko żartem, albo też aby pomóc drugiemu, a nikomu nie zaszkodzić. Nawet wtedy jest zakazanym, gdy kto kłamstwem, mógł się od śmierci wyzwolić.
    • Autor: Alfons Maria Liguori
    • Źródło: Katechizm św. Alfonsa Liguoriego, Miejsce Piastowe 1931, s. 109.
  • Kłamstwo głoszone jako prawda doprowadza do wściekłości.
  • Kłamstwo jest jedyną ucieczką słabych.
    • Autor: Stendhal, Życie Henryka Brulard (1890)
  • Kłamstwo jest złym nawykiem człowieka
    i jest ono stale na ustach ludzi źle wychowanych.
    • Źródło: Stary Testament. Mądrość Syracha, 20,24
  • Kłamstwo nie różni się niczym od prawdy, prócz tego, że nią nie jest.
  • Kłamstwo powtórzone tysiąc razy staje się prawdą.
  • Kłamstwo to moja domena. W tej kwestii jestem da Vinci.
    • Opis: Jim namawiany, by nie puścił pary narzeczonemu Dainy.
    • Źródło: Jim wie lepiej, odcinek 4 (16)
  • Kłamstwo to tylko inna wersja prawdy.
  • Kłamstwo w teraźniejszym świecie ma tę wielką niedogodność, że nic skłamać nie umie, a zawsze tego, co go użył, poniża.
  • Kłamstwo zdąży obiec pół świata, zanim prawda włoży buty.
    • A lie can be halfway round the world before the truth has got its boots on. (ang.)
    • Autor: James Callaghan
  • Królestwo kłamstwa nie jest tam, gdzie się kłamie, lecz tam gdzie się kłamstwo akceptuje.
    • Autor: Karel Čapek
    • Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.
  • Kto nie zna prawdy, ten jest tylko głupcem. Ale kto ją zna i nazywa kłamstwem, ten jest zbrodniarzem.
  • Kwintesencją całej tej wiedzy jest i pozostanie fakt, że wszyscy ludzie kłamią i każdy, kto twierdzi, że nigdy nie skłamał, to właśnie ta osoba, która stanowi dla nas największe niebezpieczeństwo.
    Wszyscy ludzie cierpią na chorobę, jaką jest kłamstwo. Nie wolno o tym zapominać. Musimy tylko, jak już dwukrotnie podkreślaliśmy, rozróżnić przy ocenie tych, którzy przez kłamstwo chcą nas oszczędzić, od tych, którzy planowo i we własnym interesie działają na naszą szkodę.
  • Ludzie, którzy uwikłani są w kłamstwa, bardzo często cierpią – ich odbiór świata, ocena siebie samego i innych stają się coraz bardziej negatywne i pełne lęku, aż do trudnej psychologicznie sytuacji, w której nie są w stanie sobie ani innym ufać, słowa przestają mieć jakąkolwiek wartość a działanie jakikolwiek sens.
  • Łżyj, lecz znajże miarę!
  • Można powiedzieć, że każde kłamstwo, choćby wydawało się nieznacznym, sprawia zawsze ból albo nam samym, albo innym; narusza bowiem prawdę i prostotę serca. Człowiek, kłamiący, choćby w żarcie, dowodzi dwulicowości. Niech więc mowa wasza będzie szczerą i prawdziwą, jeśli chcecie być dziećmi Tego, który jest Ojcem prawdy i Prawdą samą.
    • Autor: Franciszek Salezy
    • Źródło: Franciszek Spirago, Katolicki katechizm ludowy, cz. II, Mikołów-Warszawa 1906, s. 271.
  • Największą karą dla kłamcy jest nie to, że ktoś mu nie wierzy, ale to, że on sam nie potrafi uwierzyć nikomu.
  • Nie ma gorszego zła od pięknych słów, które kłamią.
  • Nie słuchajcie żadnych kłamstw. Kłamstwa diabła są bardzo nudne.
  • Nie trzeba mniemać, iż kłamstwo nie jest grzechem, skoro posługuje na korzyść cudzą. (…) Czy kłamstwo może kiedykolwiek nie być złem? Czy może kiedykolwiek być dobrem? (…) Powinniśmy nienawidzić powszechnie wszelkiego rodzaju kłamstwa, ponieważ nie ma żadnego, które przeciwnym nie byłoby prawdzie. Podobnie jak nie masz zgody pomiędzy światłem a ciemnością, między religią a bezbożnością, zdrowiem a chorobą, życiem a śmiercią: tak też nie ma żadnej godziwej umowy między kłamstwem a prawdą. O ile ta jest dla nas drogą, o tyle kłamstwem brzydzić się powinniśmy. Ale oto jest człowiek niewinny, któremu trzeba ocalić życie, oświadczając wbrew prawdzie, że nie wiemy gdzie się ukrył. Czy powiedzielibyście to samo w obecności najwyższego Sędziego, który by wam zadał to pytanie? Czyliż nie jest większą odwagą i cnotą odpowiedzieć: „Nie będę ani donosicielem, ani kłamcą”. Biskup Thagaste, imieniem Firmus wezwany imieniem cesarza, o wydanie człowieka, który się ukrywał u niego, odpowiedział śmiało, że nie chce ani kłamać, ani wydać nieszczęśliwego, woląc raczej wycierpieć najsroższe męki, niżeli uczynić to, czego wymagają po nim, lub powiedzieć fałsz. (…) Gdy nas przymuszają do kłamania z powodu zbawienia wiekuistego jakiej osoby, na przykład gdy idzie o udzielenie jej sakramentu chrztu świętego, do kogoż wtedy mam się uciec, jeżeli nie do ciebie; o prawdo święta? Ale czy prawda może pozwolić dopuścić się kłamstwa? (…) Nie uważane są za kłamstwa, pewne żarty, w których jawnie okazuje się ze sposobu, w jakim je wyrażamy, że nie mamy zamiaru oszukiwać, nawet mówiąc nieprawdę.
    • Autor: Aureliusz Augustyn z Hippony
    • Źródło: Ambroży Guillois, Wykład historyczny, dogmatyczny, moralny, liturgiczny i kanoniczny wiary katolickiej, Wilno 1863, s. 380, 382.
  • Nie ufaj tekstowi, co działa doraźnie.
    • Autor: Cezary Dobies, Lęki i leki. Trzynaście wierszy i sto siedemdziesiąt aforyzmów, Wydawnictwo Naukowe UMK, Toruń 2013.
  • Nie wolno mówić kłamstwa, nawet by ocalić kogoś z jakiegokolwiek niebezpieczeństwa.
  • Niechże pan nie posługuje się obcym wyrazem „ideały”. Przecież na określenie tego mamy piękne rodzime słowo: kłamstwa.
  • Nowego kłamstwa słucha się chętniej aniżeli starej prawdy.
  • Pewnego dnia kłamstwa zawalą się pod własnym ciężarem, a prawda powstanie.
  • Pismo Święte Starego i Nowego Zakonu przestrzega nas przed kłamstwem. Czynią to i Święci, mówiąc, że nawet dla uratowania świata całego od zagłady nie należałoby kłamać. Choćby nawet przez kłamstwo można z piekła uwolnić potępionych i wprowadzić ich do nieba, nie wolno by nam było tego uczynić. (…) Choćbyśmy mogli kogoś uchronić od śmierci kłamstwem, nie wolno by go popełnić. (…) Dla ocalenia życia i majątku nie wolno zasmucać Boga, bo życie i majątek trwają do czasu, a Bóg i szczęśliwość duszy trwać będą na wieki.
    • Autor: Jan Maria Vianney, Kazania niedzielne i świąteczne, t. I, Lwów 1906, s. 138–139, 140–141.
  • Po co kłamać, skoro wystarczy mówić prawdę, żeby nam nie wierzono.
  • Prawda ma tylko jedną twarz, a kłamstwo ma ich wiele.
  • Przemija tylko to, co jest kłamliwe i złudne, nieistotne, co właściwie nigdy nie miało rzeczywistego bytu… Dla prawdy śmierć nie istnieje.
  • Prawda, że gwiazdy mówią. Ale prawdę mówią, kiedy nie są jeszcze gwiazdami.
    • Autor: Cezary Dobies, Lęki i leki. Trzynaście wierszy i sto siedemdziesiąt aforyzmów
  • Raczący się komplementami wzięliby się niezawodnie za łby, gdyby wiedzieli, co naprawdę o sobie myślą.
  • Robić zło w dobrym celu? Pomyśl: nawet, gdybym mógł jednym kłamstwem zakończyć ten konflikt [tj. II wojnę światową], nie zrobiłbym tego, choć może zdziałałbym wiele dobrego!
    • Autor: ojciec Pio
    • Źródło: Marcellino Iasenzaniro, Święty Pio z Pietrelciny. Misja ocalenia dusz – świadectwa, San Giovanni Rotondo 2006, s. 154.
  • Są ludzie, którzy kłamią dla zysku, i są ludzie, którzy kłamią z ucisku, ludzie, którzy kłamią tylko dlatego, że powiedzenie prawdy jest dla nich aktem całkowicie niepojętym… i ludzie, którzy kłamią, czekając, aż nadejdzie czas na prawdę.
  • Są trzy rodzaje kłamstw: kłamstwa, bezczelne kłamstwa i statystyki.
  • Serce i umysł rzadko kłamią jednocześnie.
  • Synowie moi, ja nie chcę, abyście kłamali, ja wolę raczej umrzeć, aniżeli doradzać wam kłamstwa.
    • Opis: słowa skierowane do żołnierzy, którzy chcieli skłamać swemu dowódcy, po to by uratować Antyma od śmierci.
    • Autor: Antym z Nikomedii
    • Źródło: Katechizm św. Alfonsa Liguoriego, Miejsce Piastowe 1931, s. 108.
  • Ślepo sobie wierzyli, bo bolało ich, kiedy otwierali oczy.
    • Autor: Cezary Dobies, Lęki i leki. Trzynaście wierszy i sto siedemdziesiąt aforyzmów
  • To jest strasznie gorzkie, co mówię, ale dzisiaj w polityce trzeba po prostu kłamać. Trzeba jedno kłamstwo szybko przykryć drugim kłamstwem, tak, żeby o pierwszym ludzie zapomnieli.
  • Tysiąc razy szczęśliwy, kto bierze prawdę za prawidło swego postępowania! On jest obrazem Pana Boga, który z natury swojej jest prawdą. Miły Bogu, miłym jest także w oczach ludzkich. Prawda przewodniczy wszelkim jego krokom, i zyskuje mu przychylność wszystkich. (…) Kłamca przeciwnie podobny jest czartowi, który był ojcem kłamstwa, Kłamca traci wszelką wziętość ściąga na się gniew nieba i ziemi; nie ufają mu, a cóżkolwiek mówi, zawsze go mają w podejrzeniu. (…) Przywdziewa on maski wszelkiego rodzaju, ale nic na tem nie zyskuje: wszyscy odtrącają go z obrzydzeniem i na koniec szydzą z niego.
    • Autor: Efrem Syryjczyk
    • Źródło: Ambroży Guillois, Wykład historyczny, dogmatyczny, moralny, liturgiczny i kanoniczny wiary katolickiej, Wilno 1863, s. 383.
  • Unikajmy troskliwie wszelkiego rodzaju kłamstwa. Są wprawdzie kłamstwa lekkie: na przykład skłamać, aby ocalić życie bliźniemu swemu. Wszelako ponieważ powiedziane jest w Piśmie Świętym: Ks. Mądrości 1, 11 tudzież Ps 5, 5–6; nie masz żadnej wątpliwości, że każdy chrześcijanin, który pragnie przyjść do doskonałości, unikać powinien owych kłamstw usłużnych, stronić troskliwie od wszelkiego rodzaju skrytości, nawet w przypadku, o którym wspomnieliśmy, z obawy, iżby chcąc ocalić życie doczesne bliźniego, nie zaszkodzić dobru żywota duchownego (…).
    • Autor: Grzegorz I
    • Źródło: Ambroży Guillois, Wykład historyczny, dogmatyczny, moralny, liturgiczny i kanoniczny wiary katolickiej, Wilno 1863, s. 384.
  • Uprzejmość – najwytworniejsza forma fałszu.
  • Wstrętne dla Pana są usta kłamliwe,
    lecz w prawdomównych ma upodobanie.
    • Źródło: Stary Testament. Księga Przysłów, 12, 22.
  • Wstyd łatwo prowadzi do kłamstwa, udawania, fałszu przed drugimi i przed sobą. Kłamstwo zmierza w takich wypadkach do ukrycia słabości przed oczyma widzów. Odgrywa rolę parawanu, okopu, spełnia rolę kłamliwego kształtu lub ubarwienia, za pomocą których zwierzęta chronią się często przed napastnikami.
  • Wszelkie kłamstwo jest uważane pomiędzy nami za zbrodnię wobec Boga.
    • Autor: Justyn Męczennik
    • Źródło: Ambroży Guillois, Wykład historyczny, dogmatyczny, moralny, liturgiczny i kanoniczny wiary katolickiej, Wilno 1863, s. 381.
  • Wszystkie książki historyczne, które nie zawierają kłamstw, są krańcowo nudne.
  • Nie wolno więc nigdy kłamać, ani dla uniknięcia śmierci i mąk, ani dla zachowania sobie samemu lub innym życia, sławy lub majątku, ani dla ocalenia niewinnego, niesłusznie oskarżonego, ani nawet dla zapewnienia bliźniemu zbawienia. (…) Lecz jakże wypada postąpić sobie w pewnych przykrych okolicznościach, kiedy się nas o coś pytają? Można nie powiedzieć prawdy, o którą się nas pytają, ale nie wolno jest jej zaprzeczać. Można też zwrócić uwagę pytającego na co innego. (…) Nadto, wolno używać pewnych wyrażeń, które nie będąc literalnie prawdziwymi, nie są jednak kłamstwami ponieważ znaczenie ich łatwo pozwala odgadnąć zwyczaj mówienia.
    • Autor: ks. Jean Gaume, Zasady i całość wiary katolickiej, czyli wykład jej historyczny, dogmatyczny, moralny, liturgiczny, apologetyczny, filozoficzny i socjalny, od stworzenia świata aż do naszych czasów, Kraków 1870, t. IV, s. 445.
  • Wymówka jest gorsza od kłamstwa, bo jest kłamstwem, przy którym obstajemy.
  • Zanim prawda włoży buty, kłamstwo obiegnie pół świata.
  • Żeby głosić kłamstwo, trzeba systemu – profe­sorów, gazet, ideałów, promowanych bohaterów prasowych, itd. Ale żeby głosić prawdę, wystarczy jeden człowiek.
    • Autor: abp Józef Michalik
    • Źródło: „Polonia Christiana” nr 17, listopad-grudzień 2010

Zobacz też

edytuj
 
Wikisłownik
Zobacz też hasło kłamstwoWikisłowniku