Jonathan Carroll

Jonathan Carroll (ur. 1949) – amerykański pisarz fantasy.

Cykl Crane’s View

Całując ul

Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Całując ul.

– Edward! Co ty tu robisz?
– Znudziło mi się to siedzenie w domu i umieranie. Postanowiłem więc, że się przejadę.

Póki nie ma publiczności, nic nie jest prawdziwe.

Łatwo jest wierzyć w siebie, gdy się kłamie, ponieważ wtedy mówi się o kimś zupełnie innym.

Zaślubiny patyków

Czy to nie dziwne? Wystarczy drobna zmiana położenia, jeden mały ruch i wszystko, co wydaje nam się pewne i oczywiste, znika bez śladu.

Dom to zamieszkujący go ludzie, a nie tylko budynek.

Kiedy odnajduję drogę powrotną do serca, dzieją się rzeczy niezwykłe. Widzisz duchy, zakochujesz się, wszystko staje się możliwe.

Łatwo obrócić się lepszym profilem do zwierciadła historii. Ale jemu jest wszystko jedno.

Nie ma nic gorszego od życia w poszukiwaniu namiętności, która wciąż się wymyka. Od świadomości, czego się chce, i niemożności spełnienia się.

Nigdy nic nie jest w pełni skończone. Wszystko ewoluuje: każda rzecz ma setki kątów i załamków, których nie dostrzegamy.

Psy szybko wybaczają przewinienia, a w obcych ludziach widzą życzliwość.

Zbyt wiele rzeczy zatrzymuje się i choćbyś wyłaził ze skóry, nie ruszysz ich z miejsca. Na przykład pamięć. I miłość.

Drewniane morze

Boję się że pewnego dnia stracę to wszystko, co nie dość kochałem. Pamiętaj i nie wahaj się kochać tego, co kochać warto

Bóg tkwi w szczegółach.

Im więcej się wie tym częściej się milczy.

Jak wiosłować po drewnianym morzu?

Nawet w martwych oczach jest dość życia, żeby oblizać nerwowo wargi i odwrócić głowę.

Nie zapominaj, kim byłeś.

Normalność to pierwszy symptom śmiertelnej choroby. Jak tylko poczujesz, że nadchodzi normalność, zaraz poszukaj antidotum.

Wyruszam na poszukiwanie wielkiego być może

Żaden dobry uczynek nie ujdzie kary.

Cykl Vincent Ettrich

Białe jabłka

Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Białe jabłka.

Ci, co przeprawiają się przez morze, zmieniają niebo nad głowami, ale nie w żagle.

Cierpliwość zawsze zostaje z miotłą w ręku.

Każdy dom zawiera jakąś tajemnicę, która wywołuje w jego właścicielu zarówno poczucie wstydu, jak i dreszczyk emocji. Coś, czego pod żadnym pozorem nie chciałby on zdradzić innym ludziom.

Mężczyźni traktują seks jak gimnastykę. Kobiety jak mszę.

Nie możesz zmienić przeszłości, ale przeszłość zawsze powraca, żeby zmienić ciebie. Zarówno twoją teraźniejszość, jak i przyszłość.

Żeby wydostać się z labiryntu, trzeba przejść po nim górą.

Szklana zupa

Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Szklana zupa.

Człowiek sam tworzy większość swoich lęków. Żeby się nie nudzić, zamartwia się na każdym kroku. Ale po śmierci ustają powody, aby się lękać.

Kiedy szczęście się znuży, to i na głupiej krowie przysiądzie.

Musisz się odnaleźć tam, gdzie jesteś.

Serce i umysł rzadko kłamią jednocześnie.

Strach to suma tego co jest i co może się zdarzyć.

To, że na dachu leży śnieg nie znaczy, że w kominku nie płonie ogień.

To, że milczę nie znaczy, że nie mam nic do powiedzenia.

Cylinder Heidelberga

Ile mamy naprawdę pięknych wspomnień? Tych najistotniejszych, które nas określają i pomagają nam być tym, kim jesteśmy?

Kobiety potrafią jednym spojrzeniem wstrząsnąć całym życiem mężczyzny.

Ludzie pragną poczucia bezpieczeństwa, szczególnie kiedy idzie o ich dusze.

Łatwo nienawidzić kogoś, kto zna nasze sekrety, zwłaszcza gdy nie znamy – i nigdy nie poznamy – jego tajemnic.

Nic tak nie przeraża mężczyzny jak kobieta, której uroda przenika go na wskroś, tak iż wie, że zrobiłby wszystko (…) byle być z tą najistotniejszą twarzą.

Nie pozwól, aby inni marnowali ci życie bardziej, niż to konieczne.

Nikt nie umiera nawet z połową spełnionych pragnień.

Poznanie prawdy uzmysławia ci jedynie, jak bardzo się myliłeś i jak wstrętny jest ten świat.

Twarz to kiepski językoznawca. Ile słów mieści się w uśmiechu? Poza tym uśmiechy dzielą się na stosowne i niestosowne. Te pierwsze otwierają przed tobą drzwi, te drugie nie. Co robić, kiedy jest ci potrzebny język niebios, a ty masz tylko ręce i oczy?

W domu nawet ściany leczą duszę.

Życie ma sens, który wykracza poza kończącą je błogą śmierć.

Czarny koktajl

Samotność nie bierze jeńców: albo zabija, albo puszcza wolno.

Śmierć nie zostawia alternatywy, inaczej jest z bólem i okrucieństwem.

W dzieciństwie znacznie łatwiej jest nas zranić, gdyż mamy dużo więcej wrażliwych miejsc, a za to żadnego pancerza.

Wszystko, co posiadamy, z biegiem lat zaczyna przypominać eksponaty z muzeum, nie wyłączając nas samych.

Durne serce

Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Durne serce.

Miłość błyszczy w durnym sercu.

Nadzieja błyszczy w durnym sercu.

To durne serce samo wie najlepiej, co robić!

Dziecko na niebie

Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Dziecko na niebie.

Istnieją różne rodzaje dumy, lecz móc spojrzeć po latach na coś, co się zrobiło, i wiedzieć, że nadal jest dobre lub ważne, to najlepszy z nich.

Niektórzy ludzie są ze sobą całe lata, ale nigdy nie masz uczucia, że do siebie pasują. Wydaje ci się, że mieszkają na różnych piętrach jednego domu.

Sztuka w najlepszym wypadku podnosi życie do wiecznego teraz. Sprawia, że zapominamy o czasie, o śmierci, o wszystkim, i pozwala nam żyć w teraźniejszości.

Głos naszego cienia

Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Głos naszego cienia.

Dzisiaj jest pierwszym dniem reszty twojego życia. Nic bardziej prawdziwego.

Nie sposób nienawidzić szaleńca – jak nie sposób być złym na nieożywiony przedmiot, o który uderzyłeś się łokciem.

Piekło (…). Ostateczny gabinet dentystyczny.

Strach nie ma godności.

Tak, tym właśnie jest śmierć: stanem, w którym nie można nikomu ufać.

Współpraca z demonem działa inspirująco.

Kości księżyca

Chciałabym, żeby wszystko zatrzymało się właśnie teraz i już nigdy, przenigdy się nie zmieniło. Tak jak zdjęcie, które nosi się w portfelu.

Dzieci posiadają umiejętność radzenia sobie ze wszystkim, bo w ich rzeczywistości nie ma ograniczeń – wszystko jest możliwe, kiedy ma się osiem lat.

Jedną z dobrych stron seksu jest to, że można go uprawiać dla wielu różnych powodów: żeby się podniecić, żeby scementować związek albo żeby znów zamienić się w pełnych nowicjuszy w tej dziedzinie.

Kochać jest łatwo. To, można powiedzieć jak z samochodem: wystarczy włączyć silnik, dodać gazu i wyznaczyć sobie cel podróży. Ale być kochaną to tak jak przejażdżka z kimś innym, jego samochodem. Nawet jeśli uważasz tego kogoś za dobrego kierowcę, zawsze pozostaje jakiś podskórny strach, że może się pomylić, a wtedy w ułamku sekundy wystrzelicie oboje przed przednią szybę na spotkanie śmierci. Być kochaną może oznaczać największy koszmar. Bo miłość to rezygnacja z panowania nad własnym losem. A co się stanie, jeśli w połowie drogi postanowisz zawrócić albo skręcić w bok, a nie masz na to jako pasażer żadnego wpływu?

Kłopoty zawsze widzą jak cię paskudnie zaskoczyć. Siedzisz sobie w domu przy kominku, a tu – pstryk – i nagle jesteś w zupełnie obcym mieście, nie znasz język, banki są pozamykane, a zapadła już ciemna noc.

Moja definicja modelki? Śliczne zęby, pusta głowa.

Pokochałam ją [Europę] tak, jak się kocha pierwsze dziecko: spodziewasz się po nim nie wiadomo czego, a kiedy spełnia twoje oczekiwania, serce rośnie ci z dumy jak balon.

Sny gryzą czasami jak pchły i pozostawiają małe, swędzące plamki na całym ciele. Człowiek zdaje sobie sprawę z tego, że nie są rzeczywistością, wie, że to tylko mózg wymiata śmieci z zakamarków… Ale ta świadomość bynajmniej nie pomaga. Wizja, tak jak ugryzienie pchły, zmusza do gwałtownej reakcji.

Kraina Chichów

Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Kraina Chichów.

Byłem świadkiem cudu, a jednak zastanawiałem się, czy przypadkiem nie tędy właśnie przechodzą na „tamtą stronę” wszyscy wariaci.

Czytanie książki jest, przynajmniej dla mnie, jak podróż po świecie drugiego człowieka. Jeżeli książka jest dobra, czytelnik czuje się w niej jak u siebie, a jednocześnie intryguje go, co mu się tam przydarzy, co znajdzie za następnym zakrętem. A jeżeli książka jest marna, przypomina przeprawę przez Secaucus w New Jersey: cała okolica cuchnie i człowiek żałuje, że w nią w ogóle zabrnął, ale skoro już tak się stało, zamyka okna i oddycha ustami, żeby jakoś dotrwać do końca.

Na studiach miałem ćwiczenia z kompozycji tekstu. Facet, który je prowadził, przyniósł na pierwsze zajęcia dziecinną lalkę. Podniósł ją do góry i oznajmił, że większość ludzi opisałaby lalkę z najbardziej oczywistego punku widzenia. Wyrysował przy tym niewidzialną linię poziomą od własnego oka do lalki. Ale pisarz z prawdziwego zdarzenia, mówił dalej, wie, że lalkę można opisać z wielu punktów widzenia – z góry, z dołu – i że tu właśnie zaczyna się prawdziwa twórczość.

Nie znoszę publicznych awantur, hucznych urodzin obchodzonych w restauracjach, potykania się na ulicy i puszczania bąków przy ludziach, bo wszystko to sprawia, że ludzie nagle przestają robić swoje i gapią się na człowieka przez najdłuższe sekundy w życiu.

W piwnicach pachnie tajemnicą i kryjówką.

W opinii pani Fletcher, jedyny godny uwagi ogród to taki, który w całości da się zjeść

Muzeum psów

Cuda nie mieszczą się w książkach. Są zbyt duże.

Banany są jedynym demokratycznym pożywieniem: każde stworzenie wygląda śmiesznie, kiedy je banana.
- Zobacz też: banan

Nie licząc miłości, aktem największego optymizmu jest kupowanie butów. (…) Chcemy doczekać jutra, ale jeśli kupujemy nowe buty albo jeśli się zakochujemy, znaczy to, że zamierzamy tu jutro być.

– Nie ma czegoś takiego jak samobójstwo. Naprawdę myślisz, że człowiek ma prawo wyboru, czy chce żyć, czy nie? Nawet nie wiemy, jak dobrze przeżyć życie. Myślisz, że Bóg pozwoliłby nam na podejmowanie decyzji o śmierci? To tak, jakbyś oczekiwał egzaminu końcowego w pierwszym dniu roku szkolnego!
– No to jak jest z samobójcami?
– Tak samo jak z dzieciakami, które wywołano z lekcji, bo mają pójść do dyrektora: myślą, że wiedzą, w jakiej sprawie, ale nie mają racji.
- Opis: rozmowa Venasque z Harrym Radcliffem.

Ponieważ marzenia nigdy nie są wyraźne, kiedy stają się rzeczywistością, zawsze są też rozczarowaniem.

Postanowienia noworoczne brzmią dobrze i szczerze, dopóki nie trzeba wprowadzać ich w życie.

Przyjaźnie między mężczyznami to schabowy z ziemniakami i setka wódki.

Twierdzę, że zwierzę, które uważa się za coś lepszego, gdy tymczasem chętnie bawi się kawałkiem sznurka przez trzy godziny, ma pewne braki w ważnych sprawach ducha.

Tylko wariaci są normalni.

Życie najlepsze jest wtedy, kiedy zaskakuje i kiedy czekamy na to, co wydarzy się w następnej kolejności.

Na pastwę aniołów

Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Na pastwę aniołów.

Czyż miłość nie sprowadza się w gruncie rzeczy do wielkiego uznania? Pragnę poznać, co masz mi do powiedzenia; wszystko, co powiesz, obchodzi mnie. Wierzę, że tak jest.

Miłość to gra, kto pierwszy powie „kocham” – przegrywa.

Wszyscy pragniemy szczęścia i bardzo o nie zabiegamy. Ale kiedy już przyjdzie, zaczynamy rozglądać się trwożnie za rachunkiem, jaki nam przyjdzie za nie zapłacić.

Żyj każdego dnia tak, jakby twoje włosy stały w płomieniu.

Pan Fiddlehead

Linia karku mężczyzny może zmienić twoje życie. Sposób, w jaki grzebie w kieszeniach, szukając drobnych, może sprawić, ze zaskrzeczy ci serce, a dłonie zziębną. To, jak dotyka twojego łokcia albo nie zapiętego guzika na mankiecie swojej koszuli, jest demonem, którego wypuścił, nawet o tym nie wiedząc, i który natychmiast cię opętuje.
- Inne tłumaczenie: Czasem linia męskiego karku może zmienić całe twoje życie. Sposób, w jaki sięga on do kieszeni po drobne, powoduje skurcz serca i chłód dłoni. To, jak dotyka twego łokcia lub nie zapiętego guzika mankietu koszuli, budzi w tobie demony, których istnienia nikt nie był świadom. [Tłum. Mirosław P. Jabłoński]

Poza ciszą

Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Poza ciszą.

Boje się, że pewnego dnia stracę to wszystko, co nie dość kochałem. Pamiętaj i nie wahaj się kochać tego co kochać warto.

Energia nigdy nie idzie na marne, jeśli chodzi o miłość lub nienawiść. Oba te uczucia ładują cię na swój sposób.

Ludzie mówią, że chcą sprawiedliwości, ale to nieprawda. Chcą tylko, żeby wszystko układało się po ich myśli.

Nie podoba mi się świat, gdzie „właściwe” zdarza się tak rzadko, że uważamy je za „uprzejmość”.

Radość szybko otwiera ludzkie serca.

To, że milczę, nie znaczy, że nie mam nic do powiedzenia.

Życie nie oferuje wyjaśnień czy przeprosin. To my je wymyślamy

Zapytałam dziecko niosące świeczkę:
– Skąd pochodzi to światło?
Chłopczyk natychmiast ją zdmuchnął.
– Powiedz mi, dokąd teraz odeszło – odparł. – Wtedy ja powiem ci, skąd pochodzi.

Śpiąc w płomieniu

Kiedy się kogoś głęboko kocha, zna się sekrety, o których ten ktoś nie mówi. Albo nawet sekrety, których ów ktoś sam nie jest świadomy.

Łatwo znaleźć składniki miłości, ale wszystko zależy od tego, jak się je miesza. Potrzeba ogromnej pracy. (…) Po pierwsze, trzeba umieć rozumieć i akceptować. Potem trzeba być najlepszym przyjacielem. Zawsze. Trzeba pracować nad pokonywaniem tego, czego w tobie nie lubi druga osoba. Potrzeba wielkiego serca, mimo że tak łatwo jest po prostu być małym człowiekiem w tak wielu sytuacjach… Czasami iskra zapalająca miłość jest z ludźmi od początku. Ale wielu tę iskrę bierze za płomień, który – jak uważają – będzie trwał wiecznie. To dlatego tak wiele ognia i żaru serc ludzkich po prostu się wypala i w końcu gaśnie. Nad prawdziwą miłością trzeba pracować diabelnie ciężko.

Zawsze chcemy nadać jakieś imię naszej samotności.

Wojna Shoesa

Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Wojna Shoesa.

Czasami głowa musi naprawić błędy, które popełnia serce.

Nigdy nie uda mi się tego zamalować. Może ty wiesz, jaki kolor zakrywa miłość?

Tylko głupiec odchodzi, nie próbując szczęścia.

Zakochany duch

Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Zakochany duch.

Człowieka szczęśliwego można poznać po tym, że jest kochany przez tych, których najbardziej szanuje i podziwia.

Gdzieś w centrum miasta, które tkwi w każdym z nas, leży cmentarz starych miłości. szczęściarze, zadowoleni ze swego życia i z tego, z kim je dzielą, przeważnie o nim nie pamiętają. Nagrobki są wyblakłe lub powywracane, trawa nieskoszona, wszędzie plenią się jeżyny i dzikie kwiaty.
U innych miejsce to wygląda dostojnie i schludnie jak cmentarz wojskowy. Kwiaty podlano i ułożono, wysypane tłuczniem ścieżki są starannie zagrabione. Widać ślady częstych odwiedzin.
Cmentarz większości z nas przypomina szachownicę. Niektóre pola są zaniedbane albo wręcz leżą odłogiem. Kto by sobie zawracał głowę nagrobkami – czy też miłościami, które pod nimi spoczywają? Nawet nazwiska zatarły się w pamięci. Inne groby pozostają jednak ważne, choćbyśmy niechętnie się do tego przyznawali. Odwiedzamy je często, niekiedy – prawdę mówiąc – zbyt często. Nigdy nie wiadomo jak się będziemy czuli po wyjściu z cmentarza: czasem będzie nam lżej, czasem ciężej na duszy. Nie sposób przewidzieć w jakim nastroju będziemy wracać do domu teraźniejszości.

Morze rzadko wyrzuca na brzeg prawdziwe skarby, ale jeśli zbierasz kawałki drewna, szkło od butelek czy inne ciekawe przedmioty, które długo leżały w oceanie, to w końcu natrafisz na coś, co warto zabrać do domu.

Nie jest łatwo uwolnić się od wszystkich nitek prawdziwej miłości, gdy się przez nią przejdzie jak przez pajęczą sieć.

Psy (…) w przeciwieństwie do ludzi wiedzą także, iż szczęście bywa równie zabójcze jak czerniak złośliwy. Wiedzą, że szczęście przyjmuje różne odcienie błękitu, jedne są śmiertelne, inne nie. Po odchorowaniu szczęścia potrzebny jest czas na rekonwalescencję – niekiedy całe życie.

Inne

Arogancja potrafi dodawać otuchy – przekonanie, że jest się pąkiem mądrości wykwitającym na stercie łajna głupoty, bywa emocjonalną izolacją. Ale to ryzykowne urojenie prowadzi do nieprzygotowania, nagłej utraty równowagi, kiedy rzeczywistość wali się człowiekowi z trzaskiem na głowę i inteligencja przestaje wystarczać.
- Źródło: Nad krawędzią
- Zobacz też: przekonanie

Czego nie wiem, tego się lękam; czego się lękam, tego nienawidzę; czego nienawidzę, to chcę zniszczyć.

Niezbędnym elementem jednak do polubienia czytania jest dobry nauczyciel i wcale nie mam tutaj na myśli szkoły – może to być ktokolwiek: ojciec, brat, czy inna osoba, która umie odpowiedzieć na pytania związane z tym, co dziecko lubi i zna. Czyli np. jeżeli dziecko lubi brutalne gry komputerowe, to nie należy przekonywać go do sięgnięcia po Romeo i Julię, tylko dać mu do czytania książkę, w której odnajdzie interesujące go aspekty, bo wówczas dopiero zacznie wyłapywać połączenia i koneksje ze światem, który go ciekawi, a książka stanie się odpowiednim do jego nawiązania narzędziem. Dziecko znajdzie wówczas przyjemność w czytaniu, książka będzie przez niego postrzegana jako nośnik interesujących go treści.
- Źródło: Wywiad z Jonathanem Carrollem, gildia.pl, 22 listopada 2013
- Zobacz też: czytanie, książka, dziecko