Czytelnik

osoba, która czyta lub przeczytała dowolny tekst
(Przekierowano z Czytanie)

Czytelnik – osoba, która czyta książkę.

  • Człowiek nie rodzi się czytelnikiem. Staje się nim dopiero na skutek wrastania w konkretną kulturę.
Czytelnik (Jean-Honoré Fragonard)
  • Czytać, czytać i jeszcze raz czytać. To hasło każdego dnia. Musimy krzewić wartości prowadzące do wytworzenia nowego człowieka, nowego mężczyzny i nowej kobiety, którzy staną się podstawą socjalistycznej ojczyzny. To będzie nasz zbiorowy czyn budujący socjalizm.
  • Czytamy książki, aby dowiedzieć się, kim jesteśmy i kim możemy się stać.
    • Autorka: Ursula Le Guin
    • Źródło: Natalia Szostak, Królowa fantastyki nie żyje, „Gazeta Wyborcza”, 25 stycznia 2018, s. 15.
  • Czytanie to wolność. Gutenberg wypuścił dżina z butelki. Drukowana plaga spadła na owczarnię Europy i zamieniła ją w stado wilków.
  • Jeżeli dziecko może daną rzecz zobaczyć, dotknąć, skosztować, usłyszeć jej nazwę i zobaczyć, jak się ją pisze, może nauczyć się zarówno wymawiać ją, jak i czytać. Połącz więc czytanie ze stymulowaniem wszystkich zmysłów.
    • Autor: Gordon Dryden
    • Źródło: Gordon Dryden, Jeanette Vos, Rewolucja w uczeniu, tłum. Bożena Jóźwiak, wyd. Moderski i S-ka, Poznań 2000, s. 248.
  • Lektura, zjawisko przedziwne: unicestwia czas, zawrotnie odmienia przestrzeń, ale z tej racji nie wstrzymuje oddechu i nie odbiera życia czytelnikowi. Unosi nas latający dywan. Czarodziejską czapkę Fortunasa wkładamy na głowę. Uważamy się za niewidzialnych, nieobecnych, chociaż jesteśmy wszechobecni, tam nawet, rozgorączkowani, z tą książką w ręku, którą pożeramy, zjadamy oczyma, jakbyśmy praktykując białą magię karmili nasz umysł.
    • Autor: Blaise Cendrars, Historie prawdziwe, Czytelnik, Warszawa 1973, s. 58.
  • Ludzie mało czytają. Wiele się na to składa. Naprzód to, że książka dziś za droga, jak na kieszeń wykształconego człowieka, a niewykształcony zawsze się bez niej obchodzi. Potem to, że wolne chwile, które dawniej człowiek czytający spędzał z książką w ręku, dziś mu zabiera radio, kino, sport, a niekiedy dancing. Może być, że tu przyczyna, a może i gdzieś indziej.
    • Autor: Władysław Witwicki, Jak czytać warto, w: Trzeci Almanach Świata Kobiecego, Księgarnia Polska B. Połonieckiego, Lwów 1928, s.3.
    • Zobacz też: książka
  • Ludzie czytający chaotycznie rzadko kiedy zdobywają konkretne wiadomości. Nikt nie będzie obarczał umysłu drobiazgami, chyba że go do tego skłaniają ważne powody.
  • (…) może czytanie to jakiś rodzaj przekleństwa. (…) Może lepiej trzymać się tylko tego, co człowiek ma w głowie.
  • Najlepsze książki to te, o których każdy czytelnik sądzi, że takie by też napisał.
  • Na oczytanego

Uchodzi w rodzinie za wzór czytelnika:
Co książkę otwiera, to oczy zamyka!

  • Nastąpiła teraz dłuższa przerwa, bo były wakacje, i zauważyła wtedy, nie bez zdziwienia, że kiedy nie musi czytać i rozmyślać o tym, co przeczytała, do opuchlizny oczu dołączają się trudności z oddychaniem.
  • Od pierwszego dnia, kiedy przywieziesz niemowlę do domu, pokazuj mu barwnie ilustrowane książki. Ponadto codziennie mu czytaj.
    • Autorka: Dorothy Butler, Babies Need Books, Penguin, Londyn
    • Źródło: Gordon Dryden, Jeanette Vos, Rewolucja w uczeniu, op. cit., s. 246.
  • Pełnił on funkcję melameda [sic], nauczał chłopców od trzeciego roku życia podstaw wiedzy: czytania Tory i zapamiętywania jej wersetów podczas długich godzin roztrząsania tekstu biblijnego, połączonego z tłumaczeniem go na jidysz, w którym odbijał się on jak w zwierciadle. (…)
    W dzisiejszych czasach zabrania się dzieciom nauki czytania, dopóki nie ukończą sześciu lat, pod pretekstem, że w tym wieku powinny się jeszcze bawić, tak jakby lektura nie była najpiękniejszą rozrywką, jaka istnieje.
  • (…) pokazuj dziecku karty z nazwami rzeczy, które widzi wokół siebie.
    • Autor: Glenn Doman, Teach Your Baby To Read Kit
    • Źródło: Gordon Dryden, Jeanette Vos, Rewolucja w uczeniu, op. cit., s. 250.
  • Przyszłość jest jak książka, której jeszcze dotychczas nie czytaliśmy.
    • Autor: Karol May, Winnetou, tom II, rozdz. III, przekład anonimowy z 1910 („Przez Lądy i Morza”)
  • W Polsce czytają niemal wyłącznie inteligenci i robią to w dużej mierze po to, żeby swoją inteligencką przynależność przypieczętować – wie się, że teraz wypada mieć to czy tamto przeczytane, to się czyta. Te mody oparte są na dystynkcji raczej niż przyjemności – dlatego takie znaczenie ma formalne nowatorstwo.
Wikisłownik
Wikisłownik
Zobacz też hasło czytelnikWikisłowniku