Dziecko na niebie

Dziecko na niebie (ang. A Child Across The Sky) – powieść Jonathana Carrolla z 1990 roku; tłum. Zuzanna Naczyńska.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

A

• Aby naprawdę znaleźć Boga, trzeba być szczerym. Aby być szczerym, trzeba najpierw uważnie spojrzeć na siebie samego, ale to zbytnio nas niepokoi. Więc uczymy się czcić w zamian rzeczy materialne, ponieważ nie tylko są one osiągalne, lecz także – w przeciwieństwie do wyższych celów – ich osiągnięcie nie wymaga cnoty.

• Archeologia serca to jedyna ważna nauka.

B

• Bez pachnie tak, jak wygląda. Nie mógłby mieć innego zapachu ani koloru. Ten kwiat po prostu pachnie różem, dojmującym, naiwnym fioletem, tajemnicą i słodyczą, początkiem rozkładu. Jeśli się zastanowić, taka kombinacja barw i woni najpierw wydaje się właściwa, potem idealna.
  • Zobacz też: bez

C

• Chcecie wiedzieć, co to jest zło? Zło to spluwa. Zło to palant, który wkłada do niej naboje. Zło to drzewo, które piorun rozszczepił na pół. To nie jest jakaś jedna rzecz. To jest wszystko, co stało się złe. Dziecinny rowerek jest w porządku, ale gdy leży przewrócony w kałuży krwi, to już inna sprawa.
  • Postać: Suszarka

• Chcemy, aby coś miało sens, tylko wtedy, gdy jest nam to na rękę.

• Co do komplementów, wszyscy jesteśmy czarnymi dziurami – kto ma ich kiedykolwiek dość?

• Czas obgaduje nas za plecami. Na pozór jest przyjacielski i logiczny, zawsze bez wahania daje z siebie więcej. Ale gdy nie patrzymy, kradnie nasze życie i tym skradzionym kawałkom mówi o nas źle.

• Czy nie byłoby nam łatwiej, gdybyśmy zawsze postępowali w taki sposób? Rozpoznajesz, że coś jest złe lub niemoralne, natychmiast to odrzucasz i przestajesz o tym myśleć. Proste, praktyczne, oszczędzające czas. Byłoby łatwiej, ale życie woli kolor od czerni i bieli.

E

• Egoizmem jest sądzić, że zawsze możemy uratować osobę, którą kochamy.
  • Postać: Wyatt

G

• Gdyby życie miało sens, ludzie albo zachowywaliby się dużo lepiej, albo chodzili przerażeni z powodu złych rzeczy, które codziennie robią.

I

• Ilekroć spełnia się twoje marzenie, postępujesz jeden krok w stronę Boga. Ale im bliżej jesteś, tym lepiej Go widzisz, i może okazać się, że jest zupełnie inny, niż sobie wyobrażałeś.

• Istnieją różne rodzaje dumy, lecz móc spojrzeć po latach na coś, co się zrobiło, i wiedzieć, że nadal jest dobre lub ważne, to najlepszy z nich.

• Istnieje równowaga i istnieją skrajności. Są różne dla różnych ludzi, ale każdy ma wyznaczoną granicę. Jeśli ją przekroczy, chciwość eksploduje na wszystkie strony niczym bomba.

K

• Kiedy jesteś młody, nigdy nie czujesz w mięśniach tej dziwne, upartej ociężałości. Jeśli się w czymś spełniasz albo przynajmniej jesteś zajęty, nie myślisz o starzeniu się – to znaczy, póki taki drobiazg nie stuknie cię w ramię, by ci o tym nie przypomnieć.

• Kiedy ludzie przekraczają granicę miłości? Czy budzimy się pewnego ranka nie tylko z jej smakiem na języku, lecz także z pewnością, że dobre chęci i odrobina wysiłku wystarczą, by go zachować?

• Kiedy łaska losu zajeżdża pod twój dom zbyt szybko, może wzbudzić podejrzenie.

• Kierunek naszego życia mogą zmienić i na zawsze ustalić pojedyncze wydarzenia.

M

• Miłość jest tyranem, wiesz? Nie da się jej uniknąć ani utrzymać na dystans. Przybywa albo wraca, albo też zstępuje, wszystko jedno, i właściwie możemy tylko podnieść ręce do góry i być dobrej myśli, prawda?

• Może tym właśnie jest miłość: pragnieniem drugiej osoby, aby zwrócić ci siebie samego powiększonego przez jej wizję, upiększonego jej pismem.

N

• Na początku romansu człowiek zawsze ładnie pachnie i pamięta o dobrych manierach.

• Niektórzy ludzie są ze sobą całe lata, ale nigdy nie masz uczucia, że do siebie pasują. Wydaje ci się, że mieszkają na różnych piętrach jednego domu.

P

• Pragnienie bycia bezpiecznym i kochanym nie jest tchórzostwem. My byśmy się kochali (...), ale nie zapewnilibyśmy sobie bezpieczeństwa. Huśtalibyśmy się na trapezach bez asekuracji. To może być dobre, gdy jesteś młody i nie masz nic do stracenia oprócz swego serca, ale gdy jesteś starczy i wiesz, że twoje serce to fragment całości, wycofujesz się, bo wolisz mieć rodzinę niż gwiazdkę z nieba. Wolę leżeć na ziemi i patrzeć na gwiazdy, niż próbować do nich dotrzeć, mając niewielką szansę, że mi się uda.
  • Postać: Cullen James do Webera

• Prawdy nie mierzy się w procentach. Prawdziwe na osiemdziesiąt procent. Na dziewięćdziesiąt dziewięć. Albo coś jest prawdą, albo nie.

S

• Są dwie rzeczy, (...) które nigdy nie dają nam spokoju: miłość i rozczarowanie.
  • Postać: Cullen James

• Stając w obliczu cudu, zwykle kłamiemy albo się zamykamy. Musimy. Rzeczy niemożliwe wymagają przynajmniej krótkiego milczenia.

• Sztuka w najlepszym wypadku podnosi życie do wiecznego teraz. Sprawia, że zapominamy o czasie, o śmierci, o wszystkim, i pozwala nam żyć w teraźniejszości.

Ś

• Śmierć jest minimum. Minimum wszystkiego. Podczas tych godzin, gdy jesteś tak blisko drugiej osoby, z dwojga niemal stajecie się jednym. Minimum. Miłość jest śmiercią: śmiercią odrębności, śmiercią dystansu, śmiercią czasu. W trzymaniu się z dziewczyną za ręce najpiękniejsze jest to, ze po chwili zapominasz, która ręka jest twoja. Zapominasz, że są dwie, nie jedna. Śmierć. Nie ma w niej nic niezdrowego.

• Śmierć ukochanej osoby okrada nas z niezbędnego wewnętrznego ciepła. Albo może zdmuchuje stały płomyk piecyka, wygaszając palniki.

• Śmierć, czy groźba śmierci, musi mieć własny język, specyficzną gramatykę i słownictwo, które jest rozumiane wyłącznie po tamtej stronie płotu.

• Świat niczego od ciebie nie potrzebuje, ale ty musisz mu cos dać. Dlatego żyjesz. Jeśli się teraz zabijesz, udowodnisz, że większość ma rację – niczym się nie wyróżnisz od miliardów innych czaszek, które leżą pod ziemią. Jeśli dasz coś światu, nawet nietrwałego, wygrasz.
  • Postać: Jackie za Philem

T

• Teatr jest w dużej mierze po prostu terapią grupową z udziałem publiczności.

• Trudno przekonać samego siebie, że miejsce, w którym przebywamy, jest naszym domem, i nie zawsze jest to miejsce, w którym tkwi nasze serce.
  • Postać: Cullen James

W

• W filmie premiera oznacza, że wszystko jest skończone, możesz już tylko usiąść w fotelu i patrzeć. A w teatrze to dopiero początek.
  • Postać: Phil Strayhorn

• W każdym roku jest trzydzieści jeden milionów sekund. Te nieliczne, które warto zapamiętać, wzruszają nas i ranią bez końca.

• W naszym dorosłym życiu niezwykle rzadko jesteśmy „po prostu” szczerzy. Na co dzień, mówienie prawdy jest albo zbędne, albo szkodliwe.

• W życiu najczęstsze są dwie sytuacje: albo coś spieprzyłeś, albo ktoś kazał ci spieprzać.
  • Postać: Cullen za Philem

Z

• Z porażki można się śmiać tylko parę razy. Potem staje się nudna, frustrująca i przechodzi w trwałą klęskę.

• Zawsze istnieje możliwość pomyłki co do ludzi, których kochamy. To najgorszy błąd, jaki można popełnić.
  • Postać: Phil Strayhorn

• Zło to wszystko, co stało się złe.

• Zmarli nas kochają.

• Związki między ludźmi zaczynają się od nieśmiałego, lękliwego użycia wielkich słów, o do których mamy nadzieję, że już wkrótce będą pasować: zainteresowanie, zaangażowanie, miłość.