Alexander Pope
poeta angielski
Alexander Pope (1688–1744) – angielski poeta.
- Błądzić to rzecz ludzka, przebaczać – boska.
- Źródło: „Przekrój”, wydania 1–13, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe, 2000, s. 28.
- Zobacz też: błąd, przebaczenie
- Błogosławieni, którzy nie oczekują niczego, albowiem nigdy się nie rozczarują.
- Zobacz też: rozczarowanie
- Choć rankiem chwalą to, co potępiają w nocy,
mówią, że ostatnie tylko zdanie w mocy.- Źródło: Eleanor Herman, W łóżku z królem. 500 lat cudzołóstwa, władzy, rywalizacji i zemsty. Historia metres królewskich, tłum. Katarzyna Kołaczkowska, Wydawnictwo Jeden Świat, Warszawa 2006, ISBN 8389632268, s. 155.
- Ci, co najbardziej zasługują na pochwały, najlepiej znoszą krytykę.
- Źródło: „Przekrój”, tom 2, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe, 1976, s. 10.
- Zobacz też: krytyka
- Co za rozkosz, gdy dusze czują skłonność prawą, gdy miłość jest wolnością, natura ustawą.
- Duma, nigdy niezawodząca przywara głupców.
- Jakże szczęśliwi niewinni i bez skazy,
Zapomniany świat ludzi zapomnianych,
Nieśmiertelny czystego umysłu blask,
Modlitwy wysłuchane, życzeń brak. - Inna wersja: Jakież to szczęście wieść niewinny żywot.
Być umarłym dla świata i tym się nie martwić.
O! Wieczna jasności wolnego umysłu!
Modlitw jesteś godna, choć prośbami gardzisz.- How happy is the blameless vestal’s lot?
The world forgetting, by the world forgot.
Eternal sunshine of the spotless mind.
Each prayer accepted and each wish resigned. (ang.) - Źródło: List Heloizy do Abelarda
- Zobacz też: niewinność
- How happy is the blameless vestal’s lot?
- Klasę człowieka można zmierzyć tym, co go wyprowadza z równowagi.
- Ludzi uczyć potrzeba tak, by nie wiedzieli;
O nowych rzeczach mówić, że tylko zapomnieli.- Zobacz też: nauka
- Przyrodę i jej prawa skrywał nocy cień.
Bóg rzekł: Newtonie, bądź. I nastał dzień.
- Strasznie zwiodą śmiertelnych korzyści starania, gdy wszystkiego w miłości pragną – prócz kochania.
- Ten, kto szuka czegoś bezbłędnego, wszędzie myśli o tym, czego nie było, nie ma i nie będzie.
- Źródło: „Przekrój”, wydania 1–13, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe, 2000, s. 28.