Jan Maria Vianney

Jan Maria Vianney (fr. Jean-Marie Baptiste Vianney; 1786–1859) – francuski duchowny katolicki, mistyk, święty Kościoła katolickiego.

• Aby być świętym, trzeba być szalonym. Trzeba stracić głowę. To, co nas powstrzymuje od świętości, to brak refleksji, zastanowienia, modlitwy, zjednoczenia z Bogiem, którego do świętości koniecznie potrzeba.
  • Źródło: Marta Żurawiecka, Z księdzem Twardowskim 2014, Wyd. Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu, Sandomierz 2013, s. 204.
  • Zobacz też: święty

Pomnik Jana Marii Vianneya w Poznaniu

Ciało św. Jana Marii

• Anioł jest przyjacielem Boga, lecz kapłan Go zastępuje.
  • Zobacz też: anioł

• Błogosławione są czyste dusze, które mają szczęście jednoczyć się z Jezusem przez Komunię.
  • Zobacz też: dusza

• Choroby, pokusy, kłopoty są także krzyżami, które prowadzą do nieba.
  • Zobacz też: krzyż, niebo

• Człowiek został stworzony dla nieba, szatan złamał drabinę, która tam prowadziła.
  • Zobacz też: człowiek

• Człowiek został stworzony przez miłość, dlatego ona tak bardzo go pociąga.
  • Zobacz też: miłość

• Diabeł kusi przede wszystkim piękne dusze.

• Gdyby zniesiono sakrament święceń, nie mielibyśmy Pana. Któż Go złożył tam, w tabernakulum? Kapłan. Kto przyjął waszą duszę, gdy po raz pierwszy wkroczyła w życie? Kapłan. Kto ją karmi, by dać siłę na wypełnienie jej pielgrzymki? Kapłan. Któż ją przygotuje, by pojawiła się przed Bogiem, obmywając ją po raz ostatni we Krwi Jezusa Chrystusa? Kapłan, zawsze kapłan. A jeśli ta dusza umiera ze względu na grzech, kto ją wskrzesi, kto da jej ciszę i pokój? Znowu kapłan… Po Bogu kapłan jest wszystkim!… On sam pojmie się w pełni dopiero w niebie.
  • Źródło: B. Nodet, Le curé d’Ars. Sa pensée – Son coeur. Présentée par l’Abbé Bernard Nodet, éd. Xavier Mappus, Paris 1995, 97–99.
  • Zobacz też: kapłan

• Gdybyśmy wiedzieli, jak bardzo kocha nas nasz Bóg, umarlibyśmy z radości! Nie wierzę, że są serca tak twarde, że nie kochają, kiedy widzą się tak kochane.
  • Źródło: Marta Żurawiecka, Z księdzem Twardowskim 2014, Wyd. Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu, Sandomierz 2013, s. 94.

• Jak wielką rzeczą jest poznawać, kochać i służyć Bogu! Na tym świecie nie mamy nic ważniejszego do zrobienia. Wszystko inne jest stratą czasu. Działać mamy jedynie dla Boga, składając nasze dzieła w Jego ręce.
  • Zobacz też: Bóg

• Jedynym szczęściem, jakie mamy na ziemi, jest kochać Boga i wiedzieć, że On nas kocha.
  • Zobacz też: szczęście

• Jeśli ksiądz nie chce zatracić swojej duszy, nie wolno mu dopuścić, by cokolwiek stanęło mu na drodze wypełniania obowiązków. Nawet jeśli ma pewność, że zamordują go albo ściągną z ambony.
  • Źródło: Michael S. Rose, Żegnajcie, dobrzy ludzie, Wydawnictwo AA, Kraków 2020, tłum. Jacek P. Laskowski, s. 412.

• Jeśli znalibyśmy wartość chociaż jednej Mszy św., to umarlibyśmy ze szczęścia.
  • Źródło: ks. Karl Stehlin, Zawsze wierni prawdzie katolickiej – Prawdzie jedynej, Te Deum, Warszawa 2003, s. 114.
  • Zobacz też: msza

• Kapłaństwo to umiłowanie Serca Jezusowego.

• Kiedy chce się zniszczyć religię, zaczyna się od ataków na kapłanów, bo tam, gdzie nie ma kapłana, nie ma już ofiary i religii.
  • Zobacz: religia

• Kiedy mamy dwie rzeczy do zrobienia, dajmy pierwszeństwo tej, która nam się mniej podoba.

• Kiedy przychodzą nam do głowy dobre pomysły, znaczy to, że nawiedza nas Duch Święty.
  • Zobacz też: pomysł

• Kiedy przychodzi śmierć, dobra tego świata tylko przeszkadzają. Nie zabierzemy z sobą niczego.
  • Zobacz też: świat, śmierć

• Kochajmy wszyscy Boga i bliźniego – do tego nie trzeba ani bogactw, ani nauki. Serce ma każdy, a do miłości Bożej to wystarcza.
  • Źródło: Marta Żurawiecka, Z księdzem Twardowskim 2014, Wyd. Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu, Sandomierz 2013, s. 228.

• Kocham Cię, o mój Boże, i moim jedynym pragnieniem jest kochać Cię aż do ostatniego tchnienia mojego życia. Kocham Cię, o mój Boże, nieskończenie godny miłości, i wolę umrzeć kochając Cię, niż żyć bez kochania Cię. Kocham Cię, Panie, i jedyna łaska o jaką Cię proszę, to kochać Cię wiecznie... Boże mój, jeśli mój język nie jest w stanie mówić w każdej chwili, iż Cię kocham, chcę, aby moje serce powtarzało Ci to za każdym moim tchnieniem.
  • Źródło: Modlitwa, [cyt. za:] Katechizm Kościoła Katolickiego, II wyd. popr., Pallottinum, Poznań 2002, s. 610.

• Krzyż jest darem, który dobry Bóg zsyła swoim przyjaciołom.
  • Źródło: jako zawołanie na stronie RUaH.pl.
  • Zobacz też: krzyż

• Ludzie są ślepi i nieuświadomieni, ponieważ nikt im nie powiedział, jak ważne jest Słowo Boże.

• Matka Boża zrodziła nas dwa razy: we Wcieleniu i u stóp krzyża; jest więc podwójnie naszą Matką.
  • Zobacz też: Matka Boża

• Miłość Boga jest przedsmakiem nieba.
  • Zobacz też: niebo

• Msza Święta jest tą samą ofiarą, ale bezkrwawą, którą Pan Jezus złożył z siebie w Wielki Piątek na krzyżu. Zachodzi ta tylko różnica, że wtedy można było widzieć oczyma ciała, jak Pan Jezus cierpiał i krew swoją przelewał, zaś we Mszy Świętej ofiaruje się Jezus Chrystus swojemu Ojcu w sposób niewidzialny i bezkrwawy. Msza Święta jest szczytną ofiarą: Ona rozwesela cały dwór niebieski, pomaga bidnym duszom czyśćcowym, sprowadza na ziemię wszelkie błogosławieństwo i więcej chwały przynosi Bogu, niż cierpienia wszystkich męczenników, niż umartwienia wszystkich pustelników, niż wszystkie łzy pokutników, przelane od początku świata, aż do końca wieków.
  • Źródło: Kajetan Rajski, Prawdziwy mężczyzna… czyli kto?, Wyd. Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu, Sandomierz 2013, s. 41, 42.

• Na czym polega miłość bliźniego? Po pierwsze, na tym, żeby chcieć dla bliźniego dobra. Po drugie, na tym, żeby świadczyć mu dobro przy każdej nadarzającej się okazji. Po trzecie, żeby znosić i usprawiedliwiać błędy bliźniego.
  • Źródło: ks. Marian Polak, Kochaj i rób, co chcesz, Petrus, Kraków 2011, s. 59.

• Nasze winy są jak ziarenka piasku wobec wysokiej góry miłosierdzia Bożego.
  • Zobacz też: wina

• Nie zabierzemy z sobą niczego.
  • Zobacz też: nic

• Oziębły chrześcijanin nie potrafi zrozumieć pięknej nadziei osiągnięcia nieba, która daje pociechę.

• Pismo Święte Starego i Nowego Zakonu przestrzega nas przed kłamstwem. Czynią to i Święci, mówiąc, że nawet dla uratowania świata całego od zagłady nie należałoby kłamać. Choćby nawet przez kłamstwo można z piekła uwolnić potępionych i wprowadzić ich do nieba, nie wolno by nam było tego uczynić. (...) Choćbyśmy mogli kogoś uchronić od śmierci kłamstwem, nie wolno by go popełnić.(...) Dla ocalenia życia i majątku nie wolno zasmucać Boga, bo życie i majątek trwają do czasu, a Bóg i szczęśliwość duszy trwać będą na wieki.
  • Źródło: Kazania niedzielne i świąteczne, t. I, Lwów 1906, s. 138-139, 140–141.
  • Zobacz też: kłamstwo

• Poza Panem Bogiem nic nie jest trwałe. Życie przemija.

• Próby, dla tych, których Bóg kocha nie są karami, ale łaskami.

• Przeciw pokusie są konieczne absolutnie trzy rzeczy: modlitwa, aby nas oświecić; sakramenty, aby nas umocnić, i czujność, aby nas ustrzec.
  • Źródło: Marta Żurawiecka, Z księdzem Twardowskim 2014, Wyd. Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu, Sandomierz 2013, s. 205.
  • Zobacz też: pokusa

• Przekazujemy nasze modlitwy przez ręce Maryi, Ona nasyci je wonią.

• Przyjmujący Komunię zwraca się do Boga jak kropla wody w oceanie. Nie sposób ich rozdzielić.

• Przykazania Boże są jak znaki drogowe wiodące do nieba, jak napisy z nazwami umieszczone na rogach ulic, żebyśmy wiedzieli, którędy idziemy.

• Serce Maryi ma dla nas tyle miłości, że serca wszystkich ziemskich matek zebrane razem są przy nim niczym bryłka lodu.
  • Zobacz też: serce

• Śmierć dla naszego ciała jest tylko generalnym pragnieniem.

• Tak samo jak ziemia nie może nic wydać, jeżeli słońce jej nie użyźni, tak samo my nie możemy nic zrobić dobrego bez łaski dobrego Boga.
  • Źródło: Marta Żurawiecka, Z księdzem Twardowskim 2014, Wyd. Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu, Sandomierz 2013, s. 254.

• Wartość naszej duszy poznajemy po wysiłku, jaki czyni zły duch, by ją zgubić.

• Znakiem wyróżniającym wybranych jest miłość, znakiem potępionych – nienawiść.
  • Zobacz też: znak

• Żyjemy na tym świecie jak we mgle. Ale wiara jest wiatrem rozwiewającym mgłę.
  • Zobacz też: mgła

O świętym Janie Marii Vianney

• Proboszcz z Ars nie był uczonym ani intelektualistą. Ale swoim przepowiadaniem poruszył ludzkie serca, bo jego serce było poruszone.
  • Autor: Benedykt XVI
  • Źródło: Tomasz Terlikowski, Koń trojański w mieście Boga, Wydawnictwo AA, Kraków 2012, s. 89.

• Śliczny przykład tej głębokiej znajomości Chrystusa, która się kryje w samej świętości kapłana, dał nam św. Jan Vianney, proboszcz z Ars, który najpierw brakiem zdolności w kłopot wprawiał swych profesorów, nadto aby potem dzięki swej świętości wprawiać w zachwyt swych parafjan, już nie tylko przykładem życia, ale i pełnem miłości i światła nadprzyrodzonego nauczaniem. Samo wykształcenie bez świętości życia, zdobytej wychowaniem, nigdy do takich rezultatów nie doprowadzi i na tem to polega wyższość wychowania nad nauczaniem, jeśli je chcieć sobie przeciwstawić.
  • Uwaga: pisownia oryginalna, właściwa polszczyźnie z początków XX wieku.
  • Autor: o. Jacek Woroniecki, Królewskie kapłaństwo, Wydawnictwo Antyk – Marcin Dybowski, Komorów 2009, s. 68.