Henryk Ibsen

dramatopisarz norweski (1828–1906)

Henryk Ibsen (1828–1906) – norweski dramatopisarz, prozaik i poeta.

Henryk Ibsen pod koniec życia

Dzika kaczka

edytuj
   Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Dzika kaczka.
  • Kiedy spoglądam wstecz na całe twoje życie, mam wrażenie, że patrzę na pole walki, na którym wszędzie widać pogruchotane egzystencje ludzkie.
  • Są ludzie, którzy od razu idą na dno, kiedy utkwi w nich parę ziaren śrutu, i nigdy się już nie podniosą.
  • Być poetą znaczy być swoim własnym sędzią.
  • Kiedy jest się na proszonym obiedzie, to trzeba zapracować na deser.
    • Źródło: Księga toastów i humoru biesiadnego, wybór i oprac. Leszek Bubel, wyd. „Zamek”, Warszawa 1995, s. 149.
  • Kochaj, żeby żyć, i żyj, żeby kochać.
  • Miłość nie potępia – miłość oczyszcza i dźwiga.
  • Najsilniejszym człowiekiem w świecie jest ten, kto jest zupełnie sam.
    • (...) den sterkeste mann i verden, det er han som står mest alene.(norw.)
    • Źródło: Wróg ludu, akt V, tłum. Cecylia Wojewoda
  • Niewyśpiewane pieśni są zawsze najpiękniejsze.
    • Źródło: Pretendenci do tronu, akt IV, 5
  • Nikt nie umiera w samym środku piątego aktu.
    • Źródło: Peer Gynt, tłum. Z. Krawczykowski
  • Pisać to znaczy odbywać sąd nad sobą samym.
  • Ten moim zdaniem największą ma słuszność, kto zawarł przymierze z przyszłością.
  • Tworzyć znaczy: sąd odbywać
    Nad swą własną duszą.
    • Opis: fragment wiersza.
  • Wprost przeciwnie!
    • Tvert imot! (norw.)
    • Opis: odpowiedź pisarza na słowa jego pielęgniarki, która stwierdziła, że tego dnia wygląda lepiej niż zwykle; po chwili pisarz zmarł (1906).
    • Zobacz też: ostatnie słowa
  • Wszystko, co napisałem, jest związane jak najściślej z tym, co przeżyłem wewnętrznie.
  • Wysoko się musi wznieść, kto upadł nisko.