Wikicytaty

Jezus Chrystus

żydowski nauczyciel i przywódca religijny, twórca chrześcijaństwa

Jezus Chrystus (ok. 8–4 roku p.n.e. do ok. 30–33 roku n.e.) – założyciel chrześcijaństwa, według chrześcijan zbawiciel i Bóg (Syn Boży) w ciele człowieka; w kilku religiach, w tym w islamie i bahaizmie uznawany za proroka.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Efekt nałożenia na siebie wizerunku uważanego za twarz Jezusa Chrystusa z Całunu Turyńskiego i Całunu z Manoppello. Zgadzają się nie tylko proporcje twarzy ale i ślady zranień

B

  • Baczcie, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych; albowiem powiadam wam: Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie.
  • Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.
    • Źródło: Ewangelia Mateusza 5, 8.
  • Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
    • Źródło: Ewangelia Mateusza 5, 10.
  • Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani Synami Bożymi.
    • Źródło: Ewangelia Mateusza 5, 9.
  • Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.
    • Źródło: Ewangelia Mateusza 5, 7.
  • Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
    • Źródło: Ewangelia Mateusza 5, 3.

C

  • Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł?
    • Źródło: Ewangelia Mateusza 16, 26.
  • Czemu bojaźliwi jesteście, ludzie małej wiary?
    • Źródło: Ewangelia Mateusza 8, 26
  • Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a nie dostrzegasz belki we własnym oku?
    • Źródło: Ewangelia Mateusza 7, 3.

D

  • Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie.
    • Gratis accepistis, gratis date. (łac.)
    • Źródło: Ewangelia Mateusza 10, 8
  • Dlaczego i wy przekraczacie przykazanie Boże z powodu waszej tradycji? (…) I tak ze względu na waszą tradycję znieśliście przykazanie Boże. Obłudnicy, dobrze powiedział o was prorok Izajasz: „Ten lud czci Mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode Mnie. Ale czci Mnie na próżno, ucząc zasad podanych przez ludzi”.
    • Opis: do faryzeuszy.
    • Źródło: Ewangelia Mateusza 15, 3–9.

J

  • Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia.
  • Ja przyszedłem po to, aby – owce – miały życie i miały je w obfitości. Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce.
  • Jak trudno jest bogatym wejść do Królestwa Bożego. (…) Dzieci, jakże trudno wejść do Królestwa Bożego tym, którzy w dostatkach pokładają ufność. Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do Królestwa Bożego.
  • Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je.
  • Jeśli ktoś przychodzi do mnie, a nie ma w nienawiści ojca i matki, żony i dzieci, braci i sióstr, nadto i siebie samego, nie może być moim uczniem.

K

  • Kamienie wołać będą.
    • Lapides clamabunt. (łac.)
    • Opis: słowa Jezusa w odpowiedzi na wezwanie faryzeuszy, aby uciszył swoich uczniów.
    • Źródło: Ewangelia Łukasza 19, 40
  • Każdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi. (…) A kto by mu rzekł: „Bezbożniku”, podlega karze piekła ognistego.
    • Źródło: Ewangelia Mateusza 5, 22
  • Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu.
    • Źródło: Ewangelia Mateusza 6, 3–4.
  • Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd.
  • Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien.
    • Qui amat patrem aut matrem plus quam me, non est me dignus; et, qui amat filium aut filiam super me, non est me dignus. (łac.)
    • Źródło: Ewangelia Mateusza 10, 37
  • Kto nie jest przeciwko wam, ten jest z wami.
    • Qui non est adversum vos, pro vobis est. (łac.)
    • Źródło: Ewangelia Łukasza 9, 50
  • Kto nie jest ze mną, jest przeciwko mnie.
    • Qui non est mecum, contra me est. (łac.)
    • Źródło: Ewangelia Łukasza 11, 23
  • Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem.
    • Opis: słowa Jezusa, w odpowiedzi na prowokację faryzeuszy, którzy przyprowadzili przed Jego oblicze przyłapaną na cudzołóstwie.
    • Źródło: Ewangelia Jana 8, 7

L

  • Lekarzu, ulecz samego siebie.
    • Medice, cura te ipsum. (łac.)
    • Opis: przysłowie cytowane przez Jezusa.
    • Źródło: Ewangelia Łukasza 4, 23

M

  • Miłujcie waszych nieprzyjaciół; dobrze czyńcie tym, którzy was nienawidzą; błogosławcie tym, którzy was przeklinają, i módlcie się za tych, którzy was oczerniają.
  • Mój dom ma być domem modlitwy, a wy czynicie go jaskinią zbójców.
    • Źródło: Ewangelia Mateusza 20, 13.

N

  • Nic nie wchodzi z zewnątrz w człowieka, co mogłoby uczynić go nieczystym; lecz co wychodzi z człowieka, to czyni człowieka nieczystym.
    • Źródło: Ewangelia św. Marka 7, 15.
  • Nie możecie służyć Bogu i Mamonie! Nikt nie może służyć dwóm panom.
    • Źródło: Ewangelia Mateusza 6, 24.
    • Zobacz też: pieniądze
  • Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się i kradną. Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie włamują się i nie kradną. Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie serce twoje.
    • Źródło: Ewangelia Mateusza 6, 19–21.
  • Nie każdy, który mi mówi: Panie, Panie! wnijdzie do królestwa niebieskiego; ale który czyni wolę Ojca mojego, który jest w niebiesiech. Wiele ich rzecze mi dnia onego: Panie, Panie! izażeśmy w imieniu twojem nie prorokowali, i w imieniu twojem dyjabłów nie wyganiali, i w imieniu twojem wiele cudów nie czynili? A tedy im wyznam: Żem was nigdy nie znał; odstąpcie ode mnie, którzy czynicie nieprawość.
  • Nie samym chlebem żyje człowiek, ale każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.
    • Źródło: Ewangelia Mateusza 4, 4.
  • Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni. Bo takim sądem, jakim sądzicie, i was osądzą; i taką miarą, jaką wy mierzycie, wam odmierzą.
    • Źródło: Ewangelia Mateusza 7, 1–2.
  • Nie sądźcie, że przyszedłem pokój przynieść na ziemię. Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz. Bo przyszedłem poróżnić syna z jego ojcem, córkę z matką, synową z teściową; i będą nieprzyjaciółmi człowieka jego domownicy. Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien.
    • Źródło: Ewangelia Mateusza 10, 34–37.
  • Nie zostanie tu kamień na kamieniu, który by nie został zwalony.
    • Lapis super lapidem non reliquentur hic. (łac.)
    • Opis: o świątyni jerozolimskiej.
    • Źródło: Ewangelia św. Marka 13, 2.
  • Nikt nie jest prorokiem we własnym kraju.
    • Nemo est propheta in patria sua. (łac.)
    • Źródło: Ewangelia Mateusza 13, 57.
  • Nikogo na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden jest bowiem Ojciec wasz, Ten w niebie.
    • Źródło: Ewangelia Mateusza 23, 9.

O

  • O plemię niewierne i przewrotne! Jak długo jeszcze mam być z wami; jak długo mam was cierpieć? Przyprowadźcie Mi go tutaj!
    • Opis: do swoich uczniów, gdy nie potrafili uzdrowić epileptyka.
    • Źródło: Ewangelia Mateusza 17, 17.
  • Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego.
    • Opis: ostatnie słowa Jezusa Chrystusa wypowiedziane na krzyżu wg Ewangelii Łukasza.
    • Źródło: Biblia, Ewangelia Łukasza 23, 46

P

  • Pijcie z niego wszyscy, bo to jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów.
    • Źródło: Ewangelia Mateusza 26, 27–29
  • Po ich owocach ich poznacie.
    • A fructibus eorum cognoscetis eos. (łac.)
    • Źródło: Ewangelia Mateusza 7, 16.
  • Pokażcie mi monetę podatkową! (…) Czyj jest ten obraz i napis? (…) Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga.
    • Opis: zapytany, czy należy płacić podatki cezarowi.
    • Źródło: Ewangelia Mateusza 22, 19–21.
    • Zobacz też: podatki

S

  • Schowaj miecz swój do pochwy, bo wszyscy, którzy za miecz chwytają, od miecza giną.
    • Źródło: Ewangelia Mateusza 26, 52
  • Słyszeliście, że powiedziano: „Oko za oko, ząb za ząb!” A Ja wam powiadam: Nie stawiajcie oporu złemu. Lecz jeśli cię ktoś uderzy w prawy policzek, nadstaw mu i drugi.
    • Źródło: Ewangelia Mateusza 5, 38–39
  • Strzeżcie się fałszywych proroków.
    • Attendite a falsis prophetis. (łac.)
    • Źródło: Ewangelia Mateusza 7, 15
  • Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci? (…) Paś baranki moje!

T

  • Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.
  • … tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
    • … ibi erit fletus et stridor dentium. (łac.)
    • Opis: o Gehennie.
    • Źródło: Ewangelia Mateusza 13, 42
  • Ten, kto kocha swoje życie, straci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne.
    • Qui amat animam suam, perdit eam; et, qui odit animam suam in hoc mundo, in vitam aeternam custodiet eam. (łac.)
    • Źródło: Ewangelia Jana 12, 25
  • To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę!
    • Źródło: Ewangelia Łukasza 22, 19
    • Zobacz też: Eucharystia
  • To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali.
    • Źródło: Biblia Tysiąclecia, Ewangelia Jana 15, 17.

W

  • Wiecie, że władcy narodów uciskają je, a wielcy dają im odczuć swą władzę. Nie tak będzie u was. Lecz kto by między wami chciał stać się wielkim, niech będzie waszym sługą. A kto by chciał być pierwszy między wami, niech będzie niewolnikiem waszym.
    • Opis: do swoich uczniów.
    • Źródło: Ewangelia Mateusza 20, 25–27.
  • Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie. Albowiem to jest istota Prawa i Proroków.
    • Źródło: Ewangelia Mateusza 7, 12.
  • Wy jesteście solą ziemi; wy jesteście światłością świata.
    • Vos estis sal terrae; vos estis lux mundi. (łac.)
    • Opis: do swoich uczniów.
    • Źródło: Ewangelia Mateusza 5, 13.
  • Wykonało się!
    • Consummatum est. (łac.)
    • Opis: ostatnie słowa Jezusa Chrystusa wypowiedziane na krzyżu wg Ewangelii Jana.
    • Źródło: Ewangelia Jana 19, 30
  • Wyście wytrwali przy Mnie w moich przeciwnościach. Dlatego i Ja przekazuję wam królestwo, jak Mnie przekazał je mój Ojciec: abyście w królestwie moim jedli i pili przy moim stole.
    • Źródło: Ewangelia Łukasza 22, 28-30

Z

  • Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju.
    • Opis: Jezus do złoczyńcy, wiszącego na sąsiednim krzyżu, w odpowiedzi na słowa: „Jezu, wspomnij na mnie, gdy wejdziesz do Królestwa swego”. Zapisywane również: „Zaprawdę powiadam ci dziś, będziesz ze mną w raju”.
    • Źródło: Ewangelia Łukasza 23, 43
  • Zaprawdę, powiadam wam: celnicy i nierządnice wchodzą przed wami do królestwa niebieskiego.
    • Opis: do przedstawicieli ówczesnej elity.
    • Źródło: Ewangelia Mateusza 21, 31
  • Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto nie wchodzi do owczarni przez bramę, ale wdziera się inną drogą, ten jest złodziejem i rozbójnikiem. (…) Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony…
    • Źródło: Ewangelia Jana 10, 1–9

Ż

  • Żniwo wprawdzie obfite, ale robotników mało.
    • Messis quidem multa, operarii autem pauci. (łac.)
    • Źródło: Ewangelia Mateusza 9, 37

O Jezusie Chrystusie

  • Albowiem Dziecię nam się narodziło,
    Syn został nam dany,
    na Jego barkach spoczęła władza.
    Nazwano Go imieniem:
    Przedziwny Doradca, Bóg Mocny,
    Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju.
  • Bardzo możliwe, że wiadomości nasze o życiu i roli wielkich ludzi, takich jak Herakles, Budda, Jezus, Mahomet, którzy tak znacząco wpłyneli na dalszy rozwój dziejów, nie zawierają ani odrobiny prawdy. Zresztą musimy przyznać, że ich rzeczywiste życie obchodzi nas bardzo mało. Wielcy ludzie należą do nas w tej postaci, jaką nadały im legendy stworzone przez wyobraźnię tłumu.
  • Chrystus cierpiący przemawia w sposób szczególny do człowieka, i to nie tylko do ludzi wierzących. Również człowiek niewierzący potrafi w Nim odkryć całą wymowę solidarności z ludzkim losem, a także doskonałą pełnię bezinteresownego poświęcenia dla sprawy człowieka: dla prawdy i miłości. Boski wymiar tajemnicy paschalnej sięga jednak jeszcze głębiej.
  • Czcijcie Chrystusa: On jest Skałą, na której możecie zbudować waszą przyszłość i świat bardziej sprawiedliwy i solidarny. Jezus jest Księciem pokoju, źródłem przebaczenia i pojednania, które może uczynić braćmi wszystkich członków rodziny ludzkiej (OSDM 2005, 5).
  • Dla kogo Chrystus jest przyjacielem i wielkodusznym przewodnikiem, ten wszystko potrafi znieść. Jezus sam przychodzi z pomocą, dodaje sił, nie opuszcza nikogo, jest prawdziwym i szczerym przyjacielem. Widzę wyraźnie, iż jest wolą Boga, abyśmy jeśli chcemy podobać się Bogu i otrzymywać odeń wielkie łaski, otrzymywali je za pośrednictwem Najświętszego Człowieczeństwa Chrystusa, w którym nieskończony Bóg, jak sam powiada, znajduje upodobanie.
  • Dzisiaj, w obecnym okresie łaski, kiedy wiara jest już utwierdzona w Jezusie Chrystusie i ogłoszone jest już prawo Ewangelii, nie ma potrzeby pytać Boga dawnym sposobem ani też nie potrzeba, by przemawiał jeszcze i odpowiadał, jak wówczas. Dał nam bowiem swego Syna, który jest jedynym Jego Słowem – bo nie posiada innego – i przez to jedno Słowo powiedział nam wszystko naraz. I nie ma już nic więcej do powiedzenia.
  • Ewangelia przedstawia Chrystusa jako człowieka bezdomnego, nieposiadającego żadnego majątku, wędrującego pieszo, będącego na marginesie społeczeństwa, odnoszącego się z pogardą do rodziny, niemającego pracy ani zawodu, przyjaciela wyrzutków i pariasów, odrzucającego materialną własność, nieprzejmującego się własnym bezpieczeństwem, będącego solą w oku establishmentu, bezlitosnego krytyka bogaczy i ludzi dzierżących władzę. (…) Jezus przejawia większość cech charakterystycznych dla rewolucyjnych działaczy, łącznie z celibatem.
    • Autor: Terry Eagleton
    • Źródło: Mehdi Hasan, Socjalista z Nazaretu, „New Statesman”, tłum. „Forum”, 18 kwietnia 2011.
  • Gdy jednak nadeszła pełnia czasu, zesłał Bóg Syna swego, zrodzonego z niewiasty, zrodzonego pod Prawem, aby wykupił tych, którzy podlegali Prawu, abyśmy mogli otrzymać przybrane synostwo. Na dowód tego, że jesteście synami, Bóg wysłał do serc naszych Ducha Syna swego, który woła: Abba, Ojcze!
  • Gdy maszerujesz z Chrystusem po wodzie, uświęcasz się Chrystusem, jeżeli maszerujesz po twardym gruncie bez Chrystusa, maszerujesz ku samozatraceniu.
  • Ilekroć myślimy o Chrystusie, pamiętajmy zawsze o Jego miłości, dzięki której udzielił nam tak wielu łask i dobrodziejstw, oraz o miłości, jaką nam okazał Ojciec, gdy ofiarował nam tak niezwykłą rękojmię swej miłości ku nam. Miłość bowiem domaga się miłości. Toteż starajmy się mieć zawsze przed oczyma tę prawdę i w ten sposób zachęcajmy się do miłości. Jeśli bowiem Pan da nam tę łaskę i wzbudzi w sercu naszym taką miłość, wszystko stanie się łatwe i w krótkim czasie, bez trudu, dokonamy bardzo wiele.
  • Istnieją tylko dwa twarde historyczne fakty: po pierwsze, że był Żydem, który stanął na czele ludowego żydowskiego ruchu na początku pierwszego wieku naszej ery; po drugie, że Rzymianie go za to ukrzyżowali.
    • Autor: Reza Aslan
    • Źródło: Katarzyna Wężyk, Jezus z Nazaretu. Nieboski socjalista, „Gazeta Wyborcza”, 31 sierpnia-1 września 2013.
  • Jedynie Jezus Chrystus, ostateczne Słowo Ojca, może objawić ludziom tajemnicę bólu i rozjaśnić blaskiem swojego chwalebnego krzyża najciemniejsze noce chrześcijaństwa. Jan od Krzyża, zgodnie ze swoją nauką o Chrystusie, mówi nam, że po objawieniu swojego Syna „Bóg jakby już zamilknął i nie ma już więcej do powiedzenia”; w Chrystusie Ukrzyżowanym milczenie Boga wypowiada swoje najskuteczniej objawiające miłość słowo.
  • Jest oczywiste, że historyczny Jezus, o którym rozmawialiśmy kiedy indziej, istniał, ale ubranie opowieści o śmierci Jezusa w język symboliczny, który jest nasycony tą tradycją ofiar z dzieci, w której ojciec ofiarowuje syna, jak Abraham Izaaka, jest to ofiara, która gwarantuje nam zbawienie, jest możliwe właśnie dzięki ciągłości pewnej koncepcji religijnej. To znaczy, że to są te wielkie ofiary, które te wielkie rzeczy załatwiają. No i rzeczywiście, opowieść o śmierci Jezusa jest utkana z takich symboli, które widzimy w Starym Testamencie we wcześniejszych miejscach.
  • Jeśli jedyną rzeczą, jaką wiesz o Jezusie, jest to, że go ukrzyżowali, wiesz dość. Rzymianie stosowali tę karę wyłącznie za zbrodnie przeciwko państwu: za zdradę i podżeganie do buntu. Nie była to wyłącznie kara śmierci, ale działanie odstraszające: oczywisty symbol tego, co cię czeka, jeśli sprzeciwisz się woli Rzymu. Jezus został ukrzyżowany, ponieważ rzucił wyzwanie rzymskiej okupacji.
    • Autor: Reza Aslan
    • Źródło: Katarzyna Wężyk, Jezus z Nazaretu. Nieboski socjalista, „Gazeta Wyborcza”, 31 sierpnia-1 września 2013.
  • Jezus był niegroźnym dziwakiem, ale zadarł z możnymi i to go zgubiło.
    • Autor: Daniel Marguerat, Bóg ma być dla wszystkich!, „Le Nouvel Observateur”, tłum. „Forum”, 25 marca 2013.
  • Jezus Chrystus jest jedyną księgą, którą powinniśmy znać na pamięć.
  • Jezus był osobą niespokojną, był wędrującym radykałem. I to oczywiście nie podoba się Kościołom, które chcą stworzyć fundament na jego naukach.
    • Autor: Gerd Lüdemann, wywiad dla „Literaturen”, tłum. „Forum”, 20 grudnia 2010.
  • Jezus był takim samym człowiekiem, jak wszyscy ludzie. Cierpiał, był narażony na pokusy i doświadczenia, zupełnie tak samo jak wy cierpicie od pokus i ciężkich doświadczeń. Wiemy, że podczas ziemskiego bytowania w widzialnym ciele Jezus codziennie spędzał całe godziny na obcowaniu z Bogiem. Wiadomo nam także i o tym, że we wczesnej młodości przeszedł przez to wszystko, czego doświadczyliśmy wszyscy i przez co przechodzicie dzisiaj wy. Wiemy, że wszyscy muszą pokonać cielesne śmiertelne pragnienia, zwątpienia i strach, nim dojdą do rozwinięcia doskonałej świadomości, czyli poznania w głębi siebie obecności Boga – nim uświadomią sobie tę wielką rzeczywistość „Ojca we mnie”, któremu Jezus przypisywał wszystkie swe dzieła. Musiał on się tak samo uczyć, jak się uczyliśmy my i jak uczycie się teraz wy. Musiał niejednokrotnie podejmować wysiłki, jak czynicie to obecnie wy, i trzymać się twardo, nieustępliwie – jak powinniście postępować i wy, choćby ze ściśniętymi pięściami i zaciśniętymi zębami, nie przestając powtarzać: „Będę pracował nieustannie, albowiem Chrystus żyje we mnie!”. Wyznajemy, że to Chrystus w głębi Jezusa uczynił go takim, jakim był i jakim jest dzisiaj, i że te same osiągnięcia są dostępne dla wszystkich. Mówiąc to, nie chcemy bynajmniej pomniejszać wielkości Jezusa, gdyż miłujemy go miłością nie dającą się wyrazić słowami. Wiemy, że przeszedł przez zupełne ukrzyżowanie swego „ja” i prowadzi idących za nim do Boga, i że wskazuje im drogę do zbawienia od grzechu, chorób i trosk, by mogli przejawić w sobie Ojca. Od Jezusa mogą poznać tę prawdę wszyscy, że Ten Ojciec żyje w każdym z nas i jednakowo miłuje wszystkich. Nikt z tych, którzy dokładnie wypełniają zasady nauki i naśladują życie Jezusa, nie mogą nie miłować go. Jest wszak naszym doskonałym starszym bratem.
  • Jezus jest tak bardzo znienawidzony przez narody chrześcijańskie, które imieniem jego uświęciły to wszystko w życiu ludzkim, co on sam usiłował zniszczyć i czemu wypowiedział walkę.
  • Jezus, który byłby w zgodzie ze wszystkim i ze wszystkimi, Jezus bez swojego świętego gniewu, bez twardości prawdy i prawdziwej miłości, nie jest prawdziwym Jezusem, jak Go przedstawia Pismo Święte, lecz Jego żałosną karykaturą.
  • Jezus natomiast nie zwierzał się im, bo wszystkich znał i nie potrzebował niczyjego świadectwa o człowieku. Sam bowiem wiedział, co w człowieku się kryje.
    • Autor: Jan Apostoł
    • Źródło: Biblia Tysiąclecia, 2, 24–25
  • Jezus Nazarejczyk Król Żydowski
    • Iesus Nazarenus Rex Iudaeorum (łac.)
    • Opis: napis na krzyżu, nad głową Jezusa.
    • Źródło: Ewangelia Jana, 19, 19–22
  • Jezus urodził się z wyjątkowo ciężkim piętnem, które dotyczyło także jego matki, Marii. Jezus, jej najstarsze dziecko, został poczęty w niejasnych okolicznościach. (…) Jezus potem nazywany jest bękartem. Stąd pogardliwe określenie „syn Marii”. Późniejsza adopcja przez Józefa nie zmyła z niego tego piętna, które do końca kładło się cieniem na jego pochodzeniu. Prędzej czy później nauczył się więc, co znaczy uchodzić za syna ladacznicy. Może stąd jego późniejsza sympatia dla ludzi wątpliwego pochodzenia: prostytutek, celników, grzeszników.
    • Autor: Gerd Lüdemann, wywiad dla „Literaturen”, tłum. „Forum”, 20 grudnia 2010.
  • Jezus za pośrednictwem aniołów zwołuje ubogich i prostych pasterzy, aby się im objawić. Woła także mądrych za pośrednictwem ich wiedzy. I wszyscy, poruszeni wewnętrznym wpływem Jego łaski, biegną do Niego, aby Go adorować. Wzywa również nas wszystkich przez Boskie natchnienie i oddaje się nam przez swoją łaskę. Ile razy zapraszał serdecznie również i nas? A jak szybko my Mu odpowiedzieliśmy? Mój Boże! Rumienię się i czuję się zawstydzony, mając dać odpowiedź na tak postawione pytanie.
    • Autor: Ojciec Pio
    • Źródło: Dobrego dnia! Myśli…, op. cit., s. 149.
  • Kochaj Jezusa, miej Chrystusa zawsze w swoim sercu, a zawsze będziesz wiedziała, co należy zrobić. Zawsze myślę sobie: „Co zrobiłby Jezus?”.
  • Kto zaryzykuje, by uczynić mały krok w kierunku Jezusa, tego Pan nie zawiedzie, przekona się, że On już na niego czekał z otwartymi ramionami.
  • Któż nas może odłączyć od miłości Chrystusowej? Utrapienie, ucisk czy prześladowanie, głód czy nagość, niebezpieczeństwo czy miecz? (…) I jestem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani Zwierzchności, ani rzeczy teraźniejsze, ani przyszłe, ani Moce, ani co wysokie, ani co głębokie, ani jakiekolwiek inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.
  • Ku Chrystusowi kierujcie wzrok. Niech będzie obecny w waszych myślach, podczas waszych zabaw i w waszych rozmowach. Z Nim winniście zawsze żyć w szczególnej przyjaźni. Pan Jezus chce wam pomagać. Chce być dla was podporą i umacniać w młodzieńczej walce o zdobywanie cnót, takich jak: wiara, miłość, uczciwość, szlachetność, czystość, wielkoduszność. Gdy będzie wam trudno, gdy będziecie w życiu przeżywać jakieś niepowodzenia czy zawody, niech wasza myśl biegnie ku Chrystusowi, który was miłuje, który jest wiernym towarzyszem i który pomaga przetrwać każdą trudność. Wiedzcie, że nie jesteście samotni. Towarzyszy wam Ktoś, kto nigdy nie zawodzi. Chrystus rozumie najtajniejsze pragnienia waszego serca. On czeka na waszą miłość i na wasze świadectwo.
  • Marię Magdalenę Zbawca kochał bardziej niż wszystkich uczniów i całował ją często w jej usta. Pozostali uczniowie rzekli mu: „Dlaczego miłujesz ją bardziej niż nas wszystkich?”.
  • Modlący się przed ukrzyżowanym Chrystusem, składają hołd obrazowi własnej bezsilności.
  • Można żyć w niezgodzie ze wszystkimi kościołami, i schylić mimo to głowę przed Chrystusem. Można wątpić o cudach i zasadach katechizmowych i kochać świętego i sprawiedliwego, który przyszedł na świat, aby nas zbawić, nie zaś, aby nas potępić. Chrystus przeżyje wszystkie krytyki, skierowane przeciw chrześcijaństwu i gdy chrześcijaństwo umrze, pozostanie religia Jezusa.
  • Mów o Chrystusie tylko wtedy, gdy cię ktoś zapyta. Ale żyj tak, żeby pytano cię o Chrystusa.
    • Autor: Paul Claudel
    • Źródło: Marta Żurawiecka, Z księdzem Twardowskim 2014, Wyd. Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu, Sandomierz 2013, s. 68.
  • Myślę, że właśnie ten Jezus – Jezus Ewangelii – jest postacią dobrze osadzoną w historii i przekonującą. Jego ukrzyżowanie i oddziaływanie można wytłumaczyć tylko tym, że stało się coś niezwykłego: postać Jezusa i Jego słowa zdecydowanie przewyższyły przeciętne nadzieje i oczekiwania. Już mniej więcej dwadzieścia lat po śmierci Jezusa w hymnie ku czci Chrystusa w Liście do Filipian (2, 6–11) znajdujemy zaawansowaną chrystologię, która o Jezusie mówi, że był równy Bogu, jednak ogołocił się, stał się człowiekiem, uniżył się aż do śmierci na Krzyżu.
    • Autor: Benedykt XVI
    • Źródło: Józef Ratzinger Benedykt XVI, Jezus z Nazaretu cz 1. Od chrztu w Jordanie do Przemienienia, wydawnictwo Znak, Kraków 2017, s. 15.
  • Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. W Nim było życie, a życie było światłością ludzi (…).
  • Naśladujmy zatem Chrystusa z radością niosąc Jego krzyż, bo On sam zaprasza nas do naśladowania. Chrystus umierający na Kalwarii stał się jakby alabastrowym naczyniem pełnym balsamu, które po stłuczeniu napełniło cały świat swoim rozkosznym zapachem. Niech zatem naśladując Go, Jego uczniowie i wszyscy chrześcijanie biegną za zapachem Chrystusa.
  • Nawet jeśli Jezus jest jedynym dziś nam znanym cudotwórcą i Synem Bożym żyjącym w starożytności, to musimy pamiętać, że dla swych współczesnych był tylko jednym z wielu. Oczywiście, jeśli chcemy badać wczesne tradycje o Jezusie, co stanowi dla nas jedyną metodę jego poznania, musimy zacząć od usytuowania ich w pierwotnym kontekście świata grecko-rzymskiego. Podania o Jezusie krążyły pośród ludzi, którzy mogli je zrozumieć, a sposób ich rozumienia wiązał się z przeświadczeniem, że żyją w świecie zamieszkanym przez istoty boskie. Starożytni, odmiennie niż my, stan taki traktowali jako oczywistość.
    • Autor: Bart D. Ehrman, Nowy Testament. Historyczne wprowadzenie do literatury wczesnochrześcijańskiej, tłum. Sergiusz Tokariew, Wydawnictwo CiS, Warszawa 2014, ISBN 978-83-61710-12-7, s. 44
  • Nie sądzę, bym wybrał się na zaślubiny, za teścia mając Jezusa Chrystusa.
  • Niewielu późniejszych guru dorównało Jezusowi, jeśli chodzi o prostotę i bezpośredni charakter przesłania. Musimy jednak pamiętać, że posiadamy bardzo ograniczony zasób informacji. Gdyby ludzkość dysponowała szczegółowymi danymi biograficznymi na temat Jezusa, wiedzą, jakim był człowiekiem, jest dość prawdopodobne, że chrześcijaństwo nie stałoby się religią o zasięgu światowym.
    • Autor: Anthony Storr, Kolosy na glinianych nogach. Studium guru, Warszawa 2009, s. 205.
    • Zobacz też: guru
  • Nikt zaś z nas nie żyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie: jeżeli bowiem żyjemy, żyjemy dla Pana; jeżeli zaś umieramy, umieramy dla Pana. I w życiu więc i w śmierci należymy do Pana. Po to bowiem Chrystus umarł i powrócił do życia, by zapanować tak nad umarłymi, jak nad żywymi.
  • Objawienie Chrystusa ma charakter ostateczny i całkowity. Wierny słowu Bożemu, Sobór Watykański II naucza: „Najgłębsza zaś prawda o Bogu i o zbawieniu człowieka jaśnieje nam przez to objawienie w osobie Chrystusa, który jest zarazem pośrednikiem i pełnią całego objawienia” (Dei verbum, 2).
  • Propozycja, aby zająć się historyczną postacią Jezusa, zaczyna przypominać kiepski żart. Zawsze byli historycy, którzy mówili, że nie sposób jej podołać ze względu na trudności historyczne. I zawsze byli teologowie, którzy powiadali, że nie sposób tego uczynić ze względu na obiekcje teologiczne. I wreszcie zawsze byli uczeni, którzy mówili pierwsze, mając na myśli drugie.
  • Ten, który jest odblaskiem Jego chwały i odbiciem Jego istoty.
    • Źródło: Biblia Tysiąclecia, Heb 1, 3
  • Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. To jest Ten, o którym powiedziałem: Po mnie przyjdzie Mąż, który mnie przewyższył godnością, gdyż był wcześniej ode mnie. Ja Go przedtem nie znałem, ale przyszedłem chrzcić wodą w tym celu, aby On się objawił Izraelowi.
  • Oto Bóg staje się dzieckiem, zawiniętym w nędzne pieluszki, złożonym w ciasnym żłobie obok zwierząt! Niepojęta to pokora: Pan wszystkich panów raczył stać się jednym ze swych sług! Nie dość Ci było, Boże i Panie, mój Stworzycielu, być moim Ojcem. Chciałeś się stać moim Bratem, i przyjąć ciało, nie umniejszone w prawdzie swej ludzkiej natury, jednak bez obciążenia najmniejszym choćby zepsuciem grzechu.
  • Pan Jezus, który zawsze jest z tobą, będzie walczył razem z tobą. Nie dopuści nigdy, abyś upadła i została pokonana.
  • Pan Jezus od narodzenia wskazuje na nasze zadanie, które polega na tym, aby gardzić tym, co świat kocha i o co zabiega.
    • Autor: Ojciec Pio
    • Źródło: Dobrego dnia! Myśli…, op. cit., s. 149.
  • Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego. A myśmy uwierzyli i poznali, że Ty jesteś Świętym Boga.
  • Początek tej nazwie [chrześcijanie] dał Chrystus, który za panowania Tyberiusza skazany został na śmierć przez prokuratora Poncjusza Pilatusa.
  • Prawdziwie cierpiał, prawdziwie został ukrzyżowany – i nie wstydzimy się tego. Został ukrzyżowany i nie zapieramy się tego. Raczej dumny jestem, iż o tym mówię. (…) Po ukrzyżowaniu nastąpiło zmartwychwstanie, dlatego nie wstydzę się głosić krzyża.
  • Przeważająca część – blisko 95 procent – wypowiedzi Jezusa, przekazanych w Nowym Testamencie, to jawne fałszerstwa. Zdań w rodzaju: „Jestem prawdą i życiem” czy „Oto ciało moje, które za was będzie wydane”, Jezus nigdy nie wypowiedział. (…) Nie chodzi o manipulacje, które nastąpiły później, których dokonał Kościół. Chodzi o to, czego dopuścili się twórcy pierwszych kanonicznych tekstów.
    • Autor: Gerd Lüdemann, wywiad dla „Literaturen”, tłum. „Forum”, 20 grudnia 2010.
  • Spoczywaj w chwale szlachetny ofiarniku! Dzieło twe zostało dokonane; rozpoczęła się już twoja boskość. Nie lękaj się, że wskutek jakiegoś błędu może jeszcze runąć wznoszona przez ciebie budowa. Stanąłeś już poza granicami ludzkiej słabości, już zaczynasz patrzeć z wyżyn niebiańskiego spokoju na nieobliczalne skutki swej działalności. Za kilka godzin cierpień, które nawet nie dotknęły twej wielkiej duszy, zdobyłeś prawdziwą i najpiękniejszą nieśmiertelność. Przez tysiące lat świat będzie o tobie mówił! Niby sztandar sprzeczności staniesz się symbolem, dookoła którego stoczą się najżarliwsze boje ludzkości. Bardziej żywy niż za życia, od chwili skonania bardziej kochany niż w czasie ziemskiej pielgrzymki, staniesz się do pewnego stopnia kamieniem węgielnym ludzkości, że targnąć się na twoje imię będzie znaczyło to samo, co targnąć się na fundamenty świata. Zniknie granica pomiędzy tobą a Bogiem. Odniósłszy świetny triumf nad śmiercią, obejmiesz władanie swego królestwa, a za tobą pójdą po drodze, którą sam sobie wytknąłeś, wielowieczni twoi czciciele.
  • Chrystus uśmiechnął się:
    „Synu mój najukochańszy, nie pozostawiłem Cię nawet przez najdrobniejszą chwilę. Pojedyncze ślady, które widziałeś w najtrudniejszych chwilach swojego życia były moimi śladami… W te ciężkie dni musiałem Cię nieść w moich ramionach.”
  • Poncjusz Piłat był pierwszym znanym cenzorem, a Chrystus pierwszą wybitną ofiarą cenzury.
  • Polityka i polityczne oblicze Jezusa zostały z Biblii wyeliminowane. Niewykluczone, że apostołowie bali się opisać prawdę, która nie spodobałaby się rządzącym (…) To oczywiste, że gdy ktoś propagował idee Królestwa Bożego, to musiał zostać zlikwidowany przez Rzymskie Imperium. Jezusowi wydawało się, że Bóg zacznie w niedalekiej przyszłości rządzić Palestyną. Miało to nastąpić w ciągu roku, a nie na przestrzeni dwóch tysięcy lat. To oznaczałoby zaś, że Rzym i jerozolimska autokracja zostaną pokonane. Wysyłany przez Jezusa komunikat miał charakter polityczny. Obwołano go Królem Żydów i sam również tak o sobie mówił. Dlatego ukrzyżowano go jako partyzanta. Z punktu widzenia Rzymian był kimś, kogo można by porównać do Osamy bin Ladena czy Che Guevary. Skoro go skazali, to naprawdę musieli być przekonani o tym, że zagraża Rzymowi (…) Nie wiemy, czy miał żonę bądź dziewczynę, chociaż pojawiają się sugestie, że spotykał się z Marią Magdaleną (…) Za nonsens uważam spekulacje o homoseksualizmie Chrystusa. Myślę, że obsesja związana z Królestwem Bożym tak mocno nim zawładnęła, że seksualność odstawił na dalszy plan. Rzecz jasna, dotyczy to lat, w których zaangażował się w tę sprawę. (…) To oczywiste, że Jezus nie chodził po wodzie, bo wszyscy wiemy, że to niemożliwe.
  • Stale nastawiony egocentrycznie i podmiotowo. W stosunku do Żydów biednych, małych i wierzących był zawsze łaskawym dobroczyńcą; w stosunku do opornych, krytycznych, potężnych przeciwników niemiłosierny i skrajny. Seksualnie obojętny, a chłodny. W stosunku do ludzi zasadniczo oschły. Kontakt z ludźmi powierzchowny – chwilami przerywany w ogóle. Mimo to potężny wpływ sugestywny na najbliższych. Osią jego psychiki wydaje się poczucie Synostwa Bożego, zaznaczone po raz pierwszy podczas chrztu w Jordanie, u Jana.
  • Syn Boży, Chrystus Jezus, Ten, którego głosiłem wam ja i Sylwan, i Tymoteusz, nie był „tak” i „nie”, lecz dokonało się w Nim „tak”. Albowiem ile tylko obietnic Bożych, wszystkie są „tak” w Nim. Dlatego też przez Niego wypowiada się nasze „Amen” Bogu na chwałę.
  • To, co dokonuje się w świecie zewnętrznym rankiem, po wschodzie słońca, powinno się dokonywać każdego dnia w nas, wraz ze wschodem Słońca, którym jest Chrystus.
  • Ujrzałam Go w takiej postaci, jakiego widziałam w pierwszej chwili po ślubach wieczystych, kiedy odprawiałam także godzinę świętą. Stanął nagle Jezus przede mną, obnażony z szat, okryty ranami na całym ciele, oczy tonęły we krwi i łzach, twarz cała zeszpecona, pokryta plwocinami. – Wtem mi powiedział Pan: Oblubienica musi być podobna do Oblubieńca swego. Zrozumiałam te słowa do głębi. Tu nie ma miejsca na jakieś wątpliwości. Podobieństwo moje do Jezusa ma być przez cierpienie i pokorę. – Patrz, co zrobiła ze Mną miłość dusz ludzkich. Córko Moja, w twoim sercu znajduję wszystko, czego Mi odmawia tak wielka liczba dusz, serce twoje jest Mi odpocznieniem. Często zachowuję wielkie łaski pod koniec modlitwy.
    • Autor: Faustyna Kowalska, cytat nr 268 z „Dzienniczka” s. Faustyny Kowalskiej, s. 182–183.
  • W oryginalnej grece licznych pism tworzących Nowy Testament nie ma ani jednego zdania, z którego by nawet pośrednio wynikało, że użyty w wypadku Jezusa stauros był inny niż zwykły stauros, nie mówiąc już o tym, żeby składał się on nie z jednego kawałka drewna, lecz z dwóch, zbitych w formie krzyża. (…) Nasi nauczyciele wyraźnie wprowadzają nas w błąd, gdy w tłumaczeniu greckich dokumentów kościoła na nasz język ojczysty oddają słowo stauros przez „krzyż” i gdy to popierają umieszczaniem w naszych słownikach wyjaśnienia, iż stauros znaczy krzyż, nie informując dokładnie, że za czasów apostolskich nie takie było jego podstawowe znaczenie, że takiego znaczenia nie nabrało ono potem jeszcze przez długi czas, a jeśli w ogóle do tego doszło, to tylko dlatego, iż pomimo braku przekonywających dowodów z jakiegoś względu zakładano, że ten jeden stauros, na którym stracono Jezusa, miał taki szczególny kształt.
    • Autor: John D. Parsons, Niechrześcijański krzyż (ang. The Non-Christian Cross), Londyn 1896, s. 23–24.
  • W ostatnich chwilach życia skupiły się na Nim najdotkliwsze formy boleści fizycznej, psychicznej i duchowej: „Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?” (Mt 27, 46). To okrutne cierpienie, spowodowane przez nienawiść i kłamstwo, zawiera w sobie głęboką wartość odkupieńczą. Poprzez nie Chrystus „spłacił doskonale dług i połączył ludzi z Bogiem”. Poprzez swoje miłosne oddanie się w ręce Ojca, które nastąpiło w momencie największego opuszczenia i aktu najczystszej miłości, „dokonał dzieła większego niż wszystkie cuda, które zdziałał, dzieła największego na niebie i na ziemi, jakim jest pojednanie i połączenie przez łaskę rodzaju ludzkiego z Bogiem”. Tajemnica Krzyża Chrystusa stawia w ten sposób w pełnym świetle ciężar grzechu i nieskończoność miłości Odkupiciela człowieka.
  • Wiemy, że „gdzie dwaj albo trzej zgromadzeni są w imię Jezusa, tam On jest pośród nich” (por. Mt 18, 20). A was jest tutaj więcej. (…) A zatem Jezus jest tutaj. Staje dzisiaj wśród młodzieży polskiej ziemi, by mówić o domu, który nigdy nie runie, bo na skale jest utwierdzony. Tak mówi Ewangelia (por. Mt 7, 24–27).
  • Wtem nagle ujrzałam Pana Jezusa ukrzyżowanego, który mi rzekł: W męce Mojej szukaj siły i światła. Po skończonej spowiedzi, rozważałam straszną mękę Jezusa i zrozumiałam, że to, co ja cierpię, jest niczym w porównaniu z męką Zbawiciela, a każda, nawet najmniejsza niedoskonałość była przyczyną tej strasznej męki. Wtem duszę moją ogarnęła tak wielka skrucha i dopiero w tym odczułam, że jestem w morzu niezgłębionego miłosierdzia Bożego. O, jak mało mam słów, ażeby wyrazić to, co przeżywam. Czuję, że jestem jak kropla rosy pochłonięta w głębie bezdennego oceanu miłosierdzia Boga.
  • Z (…) niezależnych od siebie doniesień wynika, że w czasach starożytnych nawet przeciwnicy chrystianizmu nigdy nie powątpiewali w historyczność Jezusa, którą po raz pierwszy, i to bez dostatecznych podstaw, kilku autorów zakwestionowało dopiero pod koniec XVIII, a potem w XIX i na początku XX stulecia.
    • Źródło: The New Encyclopædia Britannica, Macropædia, 1976, t. 10, s. 145.

Cytaty z poezji

  • A Jezus myśli o nas w liter ciemnym stuku jak trudno w niebo wstąpić spod robactwa druku.
  • Ani ty, ani ja
    nie jesteśmy gotowi
    aby się spotkać.
    Ty… przecież wiesz…
    Kocham go bardzo!
    Idź dalej swoją drogą.
    Na dłoniach
    mam dziury
    po gwoździach.
    Czyż nie widzisz,
    że krwawię?
  • Choć zewsząd gwar nas otacza
    I świat przywabia złudami,
    Szukamy Twej obecności
    I mocy z krzyża płynącej

    Niech Tobie z Ojcem i Duchem
    Na zawsze będzie podzięka
    Za obietnicę królestwa,
    Gdzie nas pokojem obdarzysz. Amen.
    • Źródło: Hymn brewiarzowy z modlitwy w ciągu dnia IV tygodnia psałterza, Liturgia godzin IV, Poznań 1988, s. 506
  • Jezu, zmęczony wędrówką
    Wśród upalnego południa,
    Siadłeś przy studni Jakuba,
    By nas orzeźwić swym słowem.

    Tam obiecałeś nam wodę
    Krzepiącą w drodze ku Bogu,
    Która swe źródło ma w Tobie
    I moc przywraca znużonym.

    Z Tobą, dla Ciebie i w Tobie
    Pragniemy dzień ten uświęcić,
    Aby nasz skromny wysiłek
    Wysławiał Boga z radością.
    • Źródło: Hymn brewiarzowy z modlitwy w ciągu dnia IV tygodnia psałterza, Liturgia godzin IV, Poznań 1988, s. 504
  • Jezusowi cześć i chwała za miłości cud,
    Niech mu śpiewa ziemia cała, niech go wielbi lud.
    • Źródło: refren tradycyjnej katolickiej pieśni liturgicznej
  • Spieszył ku mnie Ratunek
    Ten co ucisza wiatr
    co wygłusza burze na jeziorach.
    • Autor: Teresa Ferenc, fragment wiersza Ratunek
    • Źródło: Teresa Ferenc, Stara jak świat. Wiersze nowe (1998-2003), wydawnictwo Oskar, Gdańsk 2004. s. 55.
  • To Jezus Chrystus, Pan, nasz Bóg,
    On was wyzwoli z wszelkich trwóg,
    On zbawcą waszym pragnie być
    I wszelką z was nieprawość zmyć.
    • Es ist der Herr Christ, unser Gott,
      Der will euch führ’n aus aller Not,
      Er will eu’r Heiland selber sein,
      Von allen Sünden machen rein.       (niem.)
    • Autor: Marcin Luter, pieśń Jam z niebios zszedł (1534), przeł. Edward Romański
  • We śnie szedłem brzegiem morza z Panem
    oglądając na ekranie nieba całą przeszłość mego życia.
    Po każdym z minionych dni zostawały na piasku
    dwa ślady mój i Pana.
    Czasem jednak widziałem tylko jeden ślad
    odciśnięty w najcięższych dniach mego życia.
    I rzekłem:
    „Panie postanowiłem iść zawsze z Tobą
    przyrzekłeś być zawsze ze mną;
    czemu zatem zostawiłeś mnie samego
    wtedy, gdy mi było tak ciężko?”
    Odrzekł Pan:
    „Wiesz synu, że Cię kocham
    i nigdy Cię nie opuściłem.
    W te dni, gdy widziałeś jeden tylko ślad
    ja niosłem Ciebie na moich ramionach.”
  • Wiara, ona czyni cuda.
    Jeśli kochasz Jezusa, nie zachowuj się jak Judasz.
  • Przyjdźcie, pokłońmy się Królowi naszemu Bogu.
    Przyjdźcie, pokłońmy się Chrystusowi Królowi Bogu naszemu.
    Przyjdźcie, pokłońmy się, i upadnijmy przed samym Panem Jezusem Chrystusem, Królem i Bogiem naszym.
    • Źródło: Modlitwa "Przyjdźcie, pokłońmy się", Akatist i Moleben, dwa sławne Kościoła Wschodniego do Matki Boskiey nabozenstwa, Wilno 1764, s. 35.

Zobacz też

 
Wikisłownik
 Zobacz też hasło Jezus Chrystus w Wikisłowniku
  Zobacz zbiór multimediów na Wikimedia Commons:
Jezus Chrystus
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Jezus_Chrystus&oldid=589766”