Wikicytaty

Słowo

Słowo – elementarna część mowy. Jego pisanym odpowiednikiem jest wyraz.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Słowo

A

edytuj
  • A jak z ludzkością całą, i jak z oderwanie
    Uważanym człowiekiem, tak również się stanie
    I ze słowem: bo, wzięte odrębnie, cóż znaczy?
    Niewierny dźwięk! – i przywieść mocen do rozpaczy;
    Tak kruchy! – a tak kłamny wnętrznemu znaczeniu,
    Jak gdybyś chciał zmarłego poznać po dzwonieniu.
  • Autor aforyzmów chwyta słowa na gorącym uczynku.

B

edytuj
  • Bowiem litery
    Co dnia
    Od nowa
    Najchętniej lubią
    Bawić się –
    W słowa…

C

edytuj
  • Coraz więcej rzeczy rozumiem, lecz coraz trudniej mi przychodzi wyrazić to w słowach.

D

edytuj
  • Dość mając wszystkich, którzy przychodzą ze słowami,
    ze słowami, ale nie mówiąc nic,
    wyjechałem na zaśnieżoną wyspę.
    Pustkowie nie zna słów.
  • Dziecko szybko nabiera poczucia, że słowa w jakiś sposób zdradzają czy okłamują rzeczy, które rzekomo miały zawierać. Że mamy do czynienia z jakimś wykroczeniem. Poczucie obcości, które nie chce się odczepić…
  • Dziwny ten świat, świat ludzkich spraw, czasem aż wstyd przyznać się. A jednak często jest, że ktoś słowem złym zabija tak, jak nożem.

E

edytuj
  • Elo! Miłość, przyjaźń, dobre słowo.
    Tego nauczyłem się żyjąc hardkorowo.

G

edytuj
  • Gdybym mogła słów użyć
    Niczym spadłych liści,
    Jakież ognisko
    Powstałoby z moich wierszy!

I

edytuj
  • I słowa są konwencją, słowa jak złote kwiaty
    piaskownicy wyrosłe na krawędziach świata
    lub kubki rzeźbione w złocie, wypełnione nieznanym napojem.
    Świat się w nich przegląda bez skazy. (…)
    • Autor: Andrzej Sosnowski, Wiersz dla Becky Lublinsky, z tomu Życie na Korei w: Pozytywki i marienbadki (1987–2007), Biuro Literackie, Wrocław 2009, s. 35.

J

edytuj
  • Ja znam słowa
    które jak atropina
    rozszerzają źrenice
    i zmieniają kolor świata

    Po nich
    nie można już odejść
  • Jeśli trzy słowa wyrażą coś lepiej i zabawniej niż cztery, to świetnie, użyj trzech!

K

edytuj
  • Każde słowo innych słów jest echem
    A z nowymi idzie jak po grudzie.

L

edytuj
  • Ludzie używają słów tylko po to, by ukrywać swoje myśli.
    • Autor: Voltaire
    • Źródło: Mała księga cytatów, red. Halina Lipiec, STON I, Radom 1994, ISBN 8390113228, s. 161.

Ł

edytuj
  • Łatwiej z trzech słów zrobić sto niż z dziesięciu pięć.

M

edytuj
  • Mądrej głowie dość dwie słowie.
    • Opis: przysłowie
  • Milczenie to sfera dokoła każdego czynu i każdego przejawu współżycia ludzkiego. Przyjaźń nie wymaga żadnych słów; to samotność, wolna od lęku samotności.
  • Mówisz, że moje słowa są jako marmury
    Niewzruszone i równe, pozbawione dreszczu.
    Lecz bacz, jaki potężny jest spokój natury
    W czas pogodny i słońca, w czas burzy i deszczu.
    • Autor: Antoni Lange, (Kto wie, z jakich płomieni i z jakich popiołów)
  • Mów słowami, których nie zna
    Żaden słownik, mów bez słów
    Jak do dziecka matka mówi
    Jak do ptaków księżyc mów

N

edytuj
  • Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. W Nim było życie, a życie było światłością ludzi (…).
  • Najmniejszy ptaszek nie spocznie na najwspanialszym drzewie tak, by nie poruszył najdelikatniejszych strun jego życia, owych niewidzialnych nici stanowiących rdzeń życia. Tak i umysł ludzki bywa równie czuły na najlżejsze słowo.
  • niebezpieczne są słowa
    które wypadły z całości
    urywki zdań sentencji
    początki refrenu
    zapomnianego hymnu
  • Niech ci raczej ząb z ust wyleci niż brzydkie słowo.
  • Nie ma lustra, które by lepiej odbijało człowieka niż jego słowa.
  • Nie ma zncazeina kojnoleść ltier skadającyłch się na dane sołwo. Wanże jset tyklo to, żbey pirewsza i osatntia lteria były na soiwm mijsecu; ptzosaołe mgoą być w cakowłitym niedzłaie, a mimo to nadal nie ponwinśimy meić prombleów z pczerzytaenim tego tesktu.
  • – No, dobrze (…) ale jaką masz gwarancję, że ta kanalia dotrzyma?
    – Dał mi słowo honoru uczciwego człowieka – uśmiechnął się Dowmunt.
    • Autor: Tadeusz Dołęga-Mostowicz, powieść Ostatnia brygada, cz. 3, rozdz. V
    • Opis: rozmowa Dowmunta z Romanem na temat szczegółów przekupienia red. Trylskiego szantażującego Dowmunda publikacją artykułu mogącego mu zaszkodzić.

O

edytuj
  • O, słowo! blaskiem swym najczyściej
    Zakwitasz właśnie w klęsk godzinie.
  • Obecnie słowa mają ukrywać, nie oświecać.
    • Autor: Gore Vidal, Gore Vidal. United States of Amnesia. A film by Nicholas Whathall (2013)
  • oddam wszystkie przenośnie
    za jeden wyraz
    wyłuskany z piersi jak żebro
    za jedno słowo
    które mieści się
    w granicach mojej skóry

P

edytuj
  • Pisanie nie polega jedynie na wyrażaniu myśli, to także głęboka zaduma nad wymową każdego słowa.
  • Ponad wszystkie wasze uroki –
    Ty! poezjo, i ty, wymowo –
    Jeden wiecznie będzie wysoki:
    ...............................................
    Odpowiednie dać rzeczy słowo!
  • Posłuchaj, pogardzałbym sobą i spaliłbym ze wstydu wszystkie zasłony, gdyby naprawdę zabrakło mi słów.
    • Autor: Gaétan Soucy, Dziewczynka, która za bardzo lubiła zapałki
  • Przed ślubem zdawało się jej, że go kocha, ale oczekiwane szczęście nie nadeszło. „Pomyliłam się więc” – myślała i starała się dociec znaczenia słów: szczęście, namiętność, upojenie, słów, które tak pięknie brzmiały w książkach.
  • Przepalaj słowem serca ludzi.
    • Autor: Aleksander Puszkin
    • Źródło: Mała księga cytatów, red. Halina Lipiec, op. cit., s. 161.

R

edytuj
  • Raz nawet już stanęło u kresu dojrzenia:
    Poczuło, że jest także i WOLNOŚĆ MILCZENIA,
    Nie tylko Wolność-Słowa.

S

edytuj
  • Są takie słowa, które zapomina się od razu, i takie, które raz usłyszane zapadają w pamięć jak w studnię bez dna. Są słowa puste i są słowa znaczące. Są słowa, które ulatują z wiatrem, nie wnoszą nic, i są takie, które przetrwają tysiąclecia. Są te, których się nawet nie słyszy, ale są i takie, przy których cierpnie skóra.
    • Autor: Adam Pawlaszczyk, wstępniak z „Gościa Niedzielnego”, 13 października 2019
  • Słowa mają kolce,
    słowa chodzą stadem,
    nie chcę, nie rozumiem,
    jutro jadę…

    Słowa niosą słowa,
    ciężkie jak nadbagaż,
    nie chcesz, nie rozumiesz,
    nie pomagasz…
  • Słowa nigdy nie są rzetelne. Kiedy coś zrobię, to mam rzecz, którą zrobiłem. Na przykład kosz. Nawet jeśli się połamie, to mam połamany kosz. Ale kiedy coś powiem, wszystko przekręcą.
  • Słowa podobne są do promieni X. Jeśli się nimi umiejętnie posługiwać, przenikają wszystko.
  • Słowa przemieniają mówiącego biedaka
    w bogacza słów
    który każdym ramieniem wspiera
    ubogiego w słowa.
  • Słowa przynależą do czasu, milczenie do wieczności.
  • Słowa to diabelska pułapka, nam się zdaje, że pozwoliliśmy opuścić naszym ustom tylko to, co nam odpowiada, aż tu nagle pojawia się pomiędzy nimi jakieś niechciane słowo, nie mamy pojęcia, skąd się wzięło, nie wzywano go i to z jego powodu, a nierzadko mamy później problem z przypomnieniem go sobie, kierunek rozmowy raptownie zmiana kurs, zaczynamy potwierdzać to, czemu wcześniej zaprzeczaliśmy, albo vice versa.
  • Słowami bawimy się w miłość
    Słowa składamy w kwiatach.
    Potem przyprószą je liście jesieni
    Odgrzebywane po latach.
  • Słowo jest wielką tajemnicą. Magiczna siła słowa tkwi w jego zdolności wywoływania obrazów. Jest ono niewidzialnym znakiem rzeczy postrzeganych zmysłami.
  • Słowo, którego nie wypowiesz, jest twoim niewolnikiem; to, które wypowiedziałeś, staje się twoim panem.
  • Słowo padło. I zaraz uniósł je wiatr.
  • Słowo raz wypowiedziane nie powraca.
    • Et semel emissum volat irrevocabile verbum. (łac.)
    • Autor: Horacy, Listy, I, 71
  • Słowo staje się dziwaczne, gdy mu się przyglądać przez dłuższy czas. Każde słowo. Staje się czymś nie należącym do ludzkiego języka.
  • Słowo trzeba ważyć, a nie liczyć.
  • Słowo, zanim zostanie wypowiedziane na scenie, żyje naprzód w dziejach człowieka, jest jakimś podstawowym wymiarem jego życia duchowego. Jest wreszcie ukierunkowaniem na niezgłębioną tajemnicę Boga samego.
  • Szczyt aforystyki – trylogia w trzech słowach.

T

edytuj
  • Tyle się we mnie
    słów zebrało
    Tyle słów
    dojrzałych i twardych
    jak ziarnka żyta
    cierpkich jak gruszki polne
    aksamitnych jak pszczoły

U

edytuj
  • Umrę cała ale z jednego słowa po mnie
    wyrośnie drzewo ciszy
    I ponad zgiełkiem świata
    wysunie zdziwioną gałąź

W

edytuj
  • W tej chwili liczyło się jedynie to, że oto stoi przed kobietą swego życia i ona wiem o tym bez słów. Był tego bardziej pewien niż czegokolwiek na świecie.
  • – więc weź tylko słowo do ręki
    i obejrzyj jak burgund pod światło,
    a wrosnąć w słowa tak radośnie,
    a pokochać słowa tak łatwo. – .
  • Wypowiedzianego słowa nie można już połknąć z powrotem.
    • Opis: przysłowie uzbeckie
    • Źródło: Kobierzec z gwiazd i półksiężyców (seria Myśli Srebrne i Złote), wybór i tłum. Stanisław Kałużyński, Edward Tryjarski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1967, oprac. części uzbeckiej: Edward Tryjarski, s. 113.

Z

edytuj
  • Zapal jakieś słowo
    A ja zapalę inne jak lampę naftową
    Może ten mróz podniebny jakoś przeczekamy

Ż

edytuj
  • Życzliwe słowa mogą być krótkie i łatwe do powiedzenia, ale ich echa są prawdziwie bezkresne.

Zobacz też

edytuj
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Słowo&oldid=584881”