Pamięć

funkcja ludzkiego umysłu: zdolność poznawcza do przechowywania, magazynowania, odtwarzania informacji o doświadczeniach

Pamięć – umiejętność percepcji, utrwalania i przypominania wrażeń zmysłowych, przeżyć lub informacji.

  • Błędy też się dla mnie liczą. Nie wykreślam ich ani z życia, ani z pamięci. I nigdy nie winię za nie innych.
  • Człowiek, który przerywa swój sen, staje się przede wszystkim igraszką swojej pamięci.
  • Człowiek żyje dzięki właściwej sobie umiejętności zapomnienia. Pamięć zawsze gotowa jest pozbyć się tego, co złe, i zachować tylko to, co dobre.
  • Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk, czy suknie zapomną o zapachu mojego ciała? A ludzie? Przez chwilę będą mówić o mnie, będą dziwić się mojej śmierci – zapomną.
  • Jedną z najdziwniejszych spraw w życiu jest to, co sobie człowiek zapamiętuje. Chyba robi to wybiórczo. Jest w nim coś, co wybiera rzeczy, które on potem pamięta.
  • Jest szlachetnie i pięknie, bardziej zbożnie i miło pamiętać raczej o dobrych niż o złych czynach.
  • Jeśli mówisz prawdę, nie musisz niczego pamiętać.
  • Każda sekunda życia, jest warta kilku milionów lat pamięci.
  • Kto rozprawia, powołując się na autorytet, nie posługuje się rozumem, lecz raczej pamięcią.
  • Musimy zacząć tracić pamięć, nawet tylko stopniowo i nieznacznie, by zdać sobie sprawę, że pamięć stanowi nasze życie. Życie bez pamięci jest niczym (…). Pamięć jest naszym spoiwem, powodem istnienia, wrażliwością, nawet naszym działaniem. Bez niej jesteśmy niczym (…).
  • Niezawodna i bezbłędna pamięć służy tylko nielicznym. Zwykły śmiertelnik (…) nieraz miewa kłopoty z przypomnieniem sobie jakiegoś wyrazu, jakiejś nazwy, choćby mu się zdawało, że ma ją tuż tuż, na końcu języka. Niestety, technikę sięgania do magazynów pamięci zawartych w mózgu i wydobywania z nich tego, czego właśnie nam potrzeba, okrywa kompletna tajemnica. Nie wiadomo także, czy natężenie umysłu, koncentrowanie uwagi i skupianie się w sobie (wspierane marszczeniem brwi, pocieraniem czoła i wpatrywaniem się w sufit) wspomaga pracę pamięci, czy też nie ma na nią wpływu. Często bowiem to, co usiłujemy sobie przypomnieć, objawia nam się dopiero wtedy, gdy zajęliśmy się już zgoła czym innym. Kiedy indziej znów okazuje się, że choć wiemy dobrze, o jaką nam rzecz chodzi, nie znamy i nigdy nie znaliśmy jej nazwy.
  • Nikt nie ma dostatecznie dobrej pamięci, aby kłamać zawsze z powodzeniem.
  • pamięć
    cień nieobecnego
    jeszcze chwilę znaczy swój kontur
    pomiędzy żywymi
    • Autorka: Mira Kuś, Głosu nie słychać w: Zagubione słowa
  • … pamięć jest jak motyl: zanim pomyślisz, już ulatuje przez okno.
  • Pamięć to pamiętnik, który stale nosimy ze sobą.
  • Pamiętaj, mówi dziś Słowo Boże do każdego z nas. Z pamięci dzieł Pana czerpała siłę pielgrzymka ludu na pustyni; w pamięci tego, co Pan uczynił dla nas ma swą podstawę nasza osobista historia zbawienia. Pamiętanie ma dla wiary istotne znaczenie, jak woda dla rośliny: tak, jak nie może pozostać przy życiu i wydać owoc roślina bez wody, podobnie i wiara, jeśli nie czerpie z pamięci o tym, co uczynił dla nas Pan.
  • Słowa, jak woda przez sieć, tak przez głowę płyną.
  • To miłość każe mi pamiętać, że tylko miłość czyni mnie świadomym.
  • Wszystko moje, nic własnością,
    nie własnością dla pamięci,
    a moje dopóki patrzę.
  • Zostawiajmy po sobie dobre imię i trwałą pamięć wśród śmiertelnych, aby życie nasze nie przeszło nadaremnie.