Dorota Terakowska

Dorota Terakowska (1938–2004) – polska pisarka i dziennikarka.

• Wierzę w taki raj jak u Borgesa, pełen bibliotek. Ale bardzo bym chciała, żeby ta biblioteka stała na jakiejś łące, blisko wody. Tak, bym co jakiś czas mogła wyjrzeć zza półek, pod nogami miała trawę, a na horyzoncie wodę. Bo gdyby rajem były same ściany pełne książek dookoła, byłoby to dla mnie zbyt ponure.
  • Źródło: Katarzyna T. Nowak, Moja mama czarownica : opowieść o Dorocie Terakowskiej, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 830803781X, (motto na początku książki).
  • Zobacz też: raj, biblioteka

Grób Doroty Terakowskiej

Córka czarownic

• Choć dobrze jest znać odpowiedzi na większość zagadek i tajemnic, jakie niesie za sobą życie, bodaj parę winno zostać nie rozwiązanych, dla dobra samego człowieka, aby nie urósł w pychę, sądząc, iż jest ponad wszystkim i wszystko wie. A także dla dodania urody życiu, które bez tajemnic jest jak chleb bez soli.

• Coś takiego jak zbiorowa Natura Człowieka nie istnieje. Jest tylko natura pojedynczych, indywidualnych osób.

• Często zdarza się, że ktoś tworzy Ideę, która pojawia się na świecie za późno by cokolwiek zmienić, lub za wcześnie, a wówczas może przynieść niezamierzone Zło.

• Ludzie są dobrzy i źli, odważni i tchórzliwi, szlachetni i godni pogardy (...) A najdziwniejsze jest to, że najczęściej wszystkie te cechy naraz goszczą w jednym tylko człowieku. I dopiero wówczas jest on całością. Całością silną i słabą, godną szacunku i godną współczucia. taki właśnie jest człowiek. Wielki i mały jednocześnie.

• Miłość jest czymś, co rozjaśnia wnętrze Człowieka.

• Radość w czystej postaci nie istnieje, musi być pomieszana ze smutkiem, tak jak prawda blisko sąsiaduje z kłamstwem, a miłość z nienawiścią.

• Skoro kochamy wszystkich, nas nie kocha nikt. Ludzie pragną mieć czyjąś miłość na własność, wyłączność i tylko wówczas ją odwzajemniają.

• Wszystko ma swoją niewiadomą, nawet to, co jak nam się zdaje, znamy doskonale.

• Zawsze i wszędzie są sprawy, rzeczy, zjawiska czy istoty, które trzeba rozumieć – i takie, w które wystarczy wierzyć.

Dobry adres to człowiek

• A ja po prostu wiem, że tak zwany dobry adres to człowiek, nie ulica.

• I liczy się też to, co sama o sobie myślisz, twój własny rachunek sumienia, a nie tylko ocena innych. Oni mogą się mylić.

• Nie ukrywam, że lubię marzenia, których realizacja jest możliwa, byleby mocno się postarać. Już samo staranie się daje wtedy satysfakcję.

• Nigdy nie wiadomo, co umocni poczucie naszej wartości. Najlepiej, jeśli jest to coś, co w zamierzeniu miało nam zniszczyć samopoczucie...

• No i tak to z nami jest. I to nie są żarty. Z pasją wychowujemy nasze dzieci według tradycyjnych zasad, które głoszą, że miłość – erotyczna zwłaszcza – jest be, to wręcz świństwo dla małych dzieci. Za to wiadomości ze świata są cacy, a w najgorszym razie „neutralne”, no i powtarzalne jak codzienny chleb.

• Świat scala zarówno miłość bliźniego, jak i wszystko złe, co bliźni robią sobie nawzajem.

Ono

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Ono.

• Ale dlaczego nauczyliśmy się wszyscy jak przeżyć, a wciąż nie umiemy po prostu żyć?

• Cień jest dowodem na to, że istnieje światło.

• Książki nie dają odpowiedzi, nawet te najmądrzejsze, ale pomagają stawiać pytania.

• Z miłością jest jak ze snem, nie da się odespać nieprzespanych nocy.

Poczwarka

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Poczwarka.

• Mocne kobiety, z charakterem i godnością... a ona jest taka... takie kobiety bardziej od łabędzi kochają brzydkie kaczątka. Kochają kulawe pisklęta i bezradne dziewczynki z zapałkami.

• Śmiech oświetla życie. Jest jak lampa. Bez niego ciemno, duszno i ciasno, nawet wówczas, gdy świeci słońce. Dlatego tam, na dole, tak często panuje mrok.

• W każdym człowieku powinno być coś, o czym wie tylko on sam. Człowiek bez choćby jednej tajemnicy jest jak orzech, z którego po rozłupaniu zostanie sama skorupa. Ludzie za często dbają tylko o skorupę.

• Darami Pana są też dzieci, gdy trzeba usprawiedliwić ich pojawienie się na ziemi.
  • Kraków, 2002, s.9

Samotność Bogów

• Biel to najbardziej niepokojący z kolorów

• Bogowie umierają, ale ich agonia jest dłuższa i straszniejsza niż ludzka. Umierają, gdy przestaje się w nich wierzyć, a po śmierci udają się do Krainy Zapomnianych Bogów.

• Ci zaś, którzy nie zechcą stanąć po żadnej stronie, zginą pierwsi, gdyż świat najbardziej nie lubi odmieńców i ludzi wątpiących.

• Lepiej być pewnym siebie błądząc, niż niepewnym, mając rację.
  • Zobacz też: niepewność

• Pytania... pytania, synku, są ważniejsze niż odpowiedzi. Wiara to właśnie pytania. Więc nie bój się pytań.

• To bardzo źle być pomiędzy, gdyż wówczas nie przynależy się nigdzie.

• Umiejętność odczuwania cierpienia jest szczęściem w porównaniu z wieczną obojętnością.

Tam, gdzie spadają anioły

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Tam, gdzie spadają anioły.

• Anioły nie muszą widzieć, aby wiedzieć, w przeciwieństwie do ludzi, którzy nawet widząc – nie wiedzą.

• Gdy strach w ludziach maleje, maleje też ich wiara.

• Jest bowiem kilka odmian ciszy; najlepsza jest ta, która zapada z wyboru człowieka, a nie przeciw niemu.

• Niektórzy myślą, że cierpiąc człowiek staje się lepszy, ale najczęściej bywa odwrotnie. Zdarza się wprawdzie, że cierpiąc, dochodzi się do rozumu, lecz rozum, Ave, nie należy do kategorii moralnych.

W krainie kota

• (...) bo niektórzy mają ptaka, którego biorą za Ducha Świętego.

• Bo – teraz już to wiedziałam, choć nie wiem skąd – Złocisty Ptak nie jest po to, aby Go oglądać, ale by w Niego wierzyć. Nie jest po to, aby Go dogonić, ale aby Go zawsze, przez całe życie szukać. I właśnie to nadaje sens życiu: wiara i szukanie.

• Doprawdy, żądza zaspokojenia naukowej ciekawości powinna mieć jakieś granice...

• I właśnie to nadaje sens życiu: wiara i szukanie.

• Magia i nauka najczęściej się wykluczają...

• Nie wszystko należy pamiętać.

• Niektóre niemowlęta nie są jeszcze skażone przez swój świat. Dlatego wiedzą, widzą i słyszą to, czego nie wiedzą, nie widzą i nie słyszą starsze dzieci lub dorośli. Posiadają naturalny dar odróżniania dobra od zła i białej magii od czarnej. Gdy mówią, nie kłamią, za to znakomicie wyczuwają kłamstwa innych. Rozumieją tez mowę ptaków, zwierząt, kamieni, roślin. Potem, niestety, z tego wyrastają (...).

• Wojny są fatalne dla nauki. Wymagają od uczonych jedynie wymyślania nowych rodzajów broni, przez co ubożeją ich umysły.

• Zrób dzisiaj to, co masz zrobić jutro, a dostaniesz futro...