Dag Hammarskjöld

szwedzki polityk, dyplomata, ekonomista i prawnik, noblista pokojowy

Dag Hammarskjöld (1905–1961) – szwedzki polityk, dyplomata, ekonomista i prawnik, od 1953 sekretarz generalny ONZ.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Dag Hammarskjöld
  • „Bogiem” jesteś sam dla siebie, a zdumiewasz się, gdy stado wilków ściga cię zimą w mrocznej lodowej pustyni.
  • Człowiek nawet najbardziej aktywny, jeżeli nigdy nie „zbliżył się” do drugiego człowieka, ma uczucie obracania się w świecie nierzeczywistym. Stara baśń: zaklętemu w zwierzę lub w ducha może ludzką postać przywrócić tylko miłość innego człowieka.
  • Czy ktoś, kto miał pełną możliwość, by zrealizować swoje przeznaczenie, mógłby narazić się na to, że go nie osiągnie – jedynie dlatego, iż nie chciał odrzucić wszystkiego innego?
  • Czyń, co możesz, a zadaniu łatwo podołasz; tak łatwo, że pełny oczekiwań będziesz gotów na cięższe próby, jakie mogą nadejść.
  • Czy wstręt do pustki ma być jedynym życiem, jakim tę pustkę zapełniasz?
  • Dobroć jest czymś bardzo prostym: być zawsze do dyspozycji drugich, nigdy nie szukać samego siebie.
  • Gdy myślę o tych, którzy byli przede mną, czuję się – jak na przyjęciu towarzyskim w chwili pustki – po odejściu gości honorowych.
    Gdy myślę o tych, którzy przyjdą po mnie albo przeżyją mnie – czuję się, jak gdybym brał udział w przygotowaniach do uczty, w której radościach już nie będę uczestniczył.
  • Jako karierowicz masz szerokie pole działania, nawet gdybyś już osiągnął cel. Zawsze przecież możesz próbować przeszkadzać innym, by ich nie zakwalifikowano wyżej.
  • Jest taka jedna chwila, gdy wszystko staje się proste, gdy nie ma już żadnego wyboru: cały twój wkład byłby stracony, gdybyś obejrzał się wstecz. Point of no return życia.
  • „Na moich warunkach”. Żyć pod tym hasłem, to nabyć znajomość linii życia – za cenę samotności.
  • Na swoją obronę – przeciw budowniczym systemów:
    Twoje życie osobiste nie może mieć sensu trwałego, tobie tylko właściwego. Sens zaś pochodny uzyskać może jedynie przez włączenie się i podporządkowanie czemuś, co „jest niezmienne” i samo posiada „sens”. Czy tu chodzi o to, co skłonni jesteśmy obiektywizować, gdy mówimy o życiu przez duże Ż? Czy twoje życie może mieć sens, jako cząsteczka Życia? Czy Życie istnieje? Żyj, a zaznasz Życia jako rzeczywistości. Czy Życie ma „sens”? Zaznaj Życia jako rzeczywistości, a stwierdzisz że pytanie takie jest bezsensowne.
    „Żyj”? Tak, żyj, odważ się na skok w życie; poddaj mu się bez zastrzeżeń. Odważ się na to, gdy zostaniesz wyzwany, bo tylko w świetle wyzwania będziesz mógł dostrzec rozstaje dróg i mieć nadzieję, że dokonasz świadomego wyboru i odwrócisz się plecami do swego życia osobistego, odmawiając sobie nawet prawa do obejrzenia się wstecz.
    Będziesz mógł stwierdzić, że jako „prototyp” jesteś wolny od konieczności życia „w stadzie”.
    Będziesz mógł stwierdzić, że twoje życie, podporządkowane Życiu, zachowuje w pełni swój sens, niezależnie od ram, w jakich je masz urzeczywistniać.
    Będziesz mógł stwierdzić, że wolność ciągłego rozstawania się i nieustającej ofiary z siebie – nadaje przeżywanej rzeczywistości taką czystość i ostrość, że staje się naprawdę realizowaniem siebie samego.
    Będziesz mógł stwierdzić, że podporządkowanie się, jako akt woli, wymaga ciągłego ponawiania; i przestaje istnieć z chwilą, gdy pozwolimy naszemu życiu osobistemu znów wślizgnąć się do centrum spraw.
  • Nasza wewnętrzna twórcza wola wyczuwa swój odpowiednik w innych ludziach, stwierdza swą uniwersalność i w ten sposób otwiera sobie drogę do poznania siły, której ona jest w nas tylko iskierką.
  • Nie badaj, dokąd prowadzi każdy twój krok: tylko ten, kto wzrokiem sięga daleko, znajduje właściwą drogę.
  • Nie masz gruntu pod nogami, jeśli dokonujesz jakiegokolwiek wyboru tylko z myślą o sobie.
  • Nie możemy wybierać ram dla swego losu. Ale dajemy mu treść. Kto chce przygody, będzie ją przeżywał na miarę swego męstwa. Kto chce ofiary, będzie ją składał na miarę czystości swego serca.
  • Nie szukaj śmierci. Ona cię znajdzie. Szukaj drogi, która uczyni z twej śmierci – „wypełnienie”.
  • Nigdy „dla świętego spokoju” nie ustępować z tego, com zdobył własnym doświadczeniem i co jest moją postawą…!
  • Nigdy nie ma trudniejszej decyzji niż wtedy, gdy okoliczności powstrzymują cię, byś nie rzucał się do obrony kogoś, kto przez swą niewinność stał się bezbronnym wobec napaści.
  • Nigdy nie oceniaj wysokości góry, dopóki nie osiągniesz jej szczytu. Wtedy zobaczysz, jak była niewysoka.
  • Nigdy nie wpatruj się w ziemię, aby sprawdzić grunt przed następnym krokiem; tylko ci, których oczy wpatrzone są w horyzont, znajdują właściwą drogę.
  • Milczenie to sfera dokoła każdego czynu i każdego przejawu współżycia ludzkiego. Przyjaźń nie wymaga żadnych słów; to samotność, wolna od lęku samotności.
  • Musisz być surowy dla samego siebie, żebyś miał prawo być łagodny względem innych.
  • Odwaga? To słowo nie ma żadnego sensu na płaszczyźnie, na której liczy się jedynie wierność samemu sobie.
  • Stanowisko nigdy nie daje ci prawa do rozkazywania. Tylko zobowiązuje cię do takiego życia, by inni ludzie mogli przyjmować twoje rozkazy, nie doznając upokorzenia.
  • Trzeba dać wszystko za wszystko.