Wikicytaty

Dyplomacja

sztuka prowadzenia negocjacji między państwami
(Przekierowano z Dyplomata)

Dyplomacja – negocjowanie umów między państwami, a także rozwiązywanie w pokojowy sposób problemów między nimi.

  • Ambasador to uczciwy człowiek, wysłany za granicę, by kłamać dla dobra swojego kraju.
  • Będą was oszukiwać, oszukujcie ich lepiej.
    • Autor: Ludwik XI Walezjusz
    • Opis: do ambasadorów, wysyłając ich za granicę.
    • Źródło: Jerzy Michałowski, Noty i anegdoty dyplomatyczne, red. Maria Błaszczykowa, wyd. Iskry, Warszawa 1977, s. 15.
    • Zobacz też: oszustwo
  • Dobry dyplomata nie wierzy nigdy w żadną plotkę polityczną, dopóki rzecznik rządu jej nie zdementuje.
    • Autor: anonim
    • Źródło: Jerzy Michałowski, Noty i anegdoty dyplomatyczne, red. Maria Błaszczykowa, wyd. Iskry, Warszawa 1977, s. 67.
    • Zobacz też: plotka, polityka
  • Dyplomaci są użyteczni tylko podczas pięknej pogody. Kiedy pada deszcz – toną w każdej kropli.
    • Autor: Charles de Gaulle
    • Źródło: Jerzy Michałowski, Noty i anegdoty dyplomatyczne, red. Maria Błaszczykowa, wyd. Iskry, Warszawa 1977, s. 94.
    • Zobacz też: deszcz, pogoda
  • Dyplomaci mogą zdradzać wszystko. Z wyjątkiem swoich uczuć.
    • Autor: Wiktor Hugo
    • Źródło: Jerzy Michałowski, Noty i anegdoty dyplomatyczne, red. Maria Błaszczykowa, wyd. Iskry, Warszawa 1977, s. 102.
    • Zobacz też: uczucia
  • Dyplomacja jest grą w szachy, w której narody dostają mata.
  • Dyplomacja to sztuka mówienia najprzykrzejszych rzeczy w najmilszy sposób.
    • Autor: anonim
    • Źródło: Jerzy Michałowski, Noty i anegdoty dyplomatyczne, red. Maria Błaszczykowa, wyd. Iskry, Warszawa 1977, s. 31.
  • Dyplomacja to też pewien rodzaj wojny. Bierzemy najwięcej, najmniej dając w zamian.
  • Dyplomacja to umiejętność powtarzania „dobry piesek”, dopóki nie znajdzie się odpowiednio grubego kija.
    • Autor: Tom Clancy
    • Źródło: „Wprost”, wydania 13–18, Agencja Wydawniczo-Reklamowa „Wprost”, 2007, s. 105.
    • Zobacz też: pies
  • Dyplomacja – to kariera, którą rozpoczyna się, mając przed sobą wspaniałą przyszłość, a kończy się z kiepską przeszłością.
  • Dyplomata nie wierzy nigdy w to, co mówi. Toteż dziwi go bardzo, jeżeli ktoś mu uwierzy.
    • Autor: Charles de Gaulle
    • Źródło: Jerzy Michałowski, Noty i anegdoty dyplomatyczne, red. Maria Błaszczykowa, wyd. Iskry, Warszawa 1977, s. 15.
    • Zobacz też: wiara
  • Dyplomata to człowiek, który dwukrotnie się zastanowi, zanim nic nie powie.
    • Autor: Winston Churchill
    • Źródło: „Przegląd powszechny”, druk W.L. Anczyca i Spółki, 2009, s. 34.
  • Dyplomata to człowiek, który mówi dziś, co się zdarzy jutro, a jutro wytłumaczy ci, dlaczego to się nie zdarzyło.
    • Autor: anonim
    • Źródło: Jerzy Michałowski, Noty i anegdoty dyplomatyczne, red. Maria Błaszczykowa, wyd. Iskry, Warszawa 1977, s. 67.
  • Dyplomata to człowiek, który nie zawsze ma rację, ale nigdy się nie myli.
    • Autor: anonim
    • Źródło: Jerzy Michałowski, Noty i anegdoty dyplomatyczne, red. Maria Błaszczykowa, wyd. Iskry, Warszawa 1977, s. 27.
    • Zobacz też: błąd, racja
  • Dyplomata to człowiek, który pamięta dzień urodzin kobiety, ale zapomina rok, w którym się urodziła.
    • Autor: przypisywane Anthony'emu Edenowi
    • Źródło: Jerzy Michałowski, Noty i anegdoty dyplomatyczne, red. Maria Błaszczykowa, wyd. Iskry, Warszawa 1977, s. 72.
    • Zobacz też: kobieta, urodziny
  • Dyplomata to człowiek, który używa znacznie więcej słów niż potrzeba, aby wyrazić znacznie więcej niż wie.
    • Autor: anonim
    • Źródło: Jerzy Michałowski, Noty i anegdoty dyplomatyczne, red. Maria Błaszczykowa, wyd. Iskry, Warszawa 1977, s. 22.
    • Zobacz też: słowo
  • Jeżeli kobieta światowa mówi „nie” – to znaczy „być może”.
    Jeżeli mówi „być może” – to znaczy „tak”.
    Jeżeli mówi „tak” – to znaczy, że nie jest kobietą światową.
    Jeżeli dyplomata mówi „tak” – to znaczy „być może”.
    Jeżeli mówi „być może” – to znaczy „nie”.
    Jeżeli mówi „nie” – to znaczy, że nie jest dyplomatą.
    • Autor: przypisywane Henry'emu Louisowi Menckenowi
    • Źródło: Jerzy Michałowski, Noty i anegdoty dyplomatyczne, red. Maria Błaszczykowa, wyd. Iskry, Warszawa 1977, s. 48.
  • Konferencja międzynarodowa jest to spotkanie ważnych osobistości, które pojedynczo nic nie mogą zdziałać, ale wspólnie potrafią uzgodnić, że nic się nie da zrobić.
    • Autor: anonim
    • Źródło: Jerzy Michałowski, Noty i anegdoty dyplomatyczne, red. Maria Błaszczykowa, wyd. Iskry, Warszawa 1977, s. 33.
  • Nie pozwalaj podniecać się swoją pracą.
  • O dyplomacji mówimy wtedy, kiedy dwóch ludzi łże sobie w żywe oczy i oboje doskonale o tym wiedzą.
  • (…) pokój jest sprawą zbyt ważną, by ją zostawić dyplomatom.
    • Autor: anonim
    • Źródło: Jerzy Michałowski, Noty i anegdoty dyplomatyczne, red. Maria Błaszczykowa, wyd. Iskry, Warszawa 1977, s. 54.
  • Sama natura sprawiła, że stałem się dyplomatą. Urodziłem się bowiem 1 kwietnia!
    • Autor: Otto von Bismarck
    • Źródło: Jerzy Michałowski, Noty i anegdoty dyplomatyczne, red. Maria Błaszczykowa, wyd. Iskry, Warszawa 1977, s. 35.
    • Zobacz też: natura, prima aprilis
  • Sztuka dyplomacji polega na umiejętności pokrajania tortu w taki sposób, aby każdy uważał, że dostał największy kawałek.
    • Autor: Maurice Couve de Murville
    • Źródło: Jerzy Michałowski, Noty i anegdoty dyplomatyczne, red. Maria Błaszczykowa, wyd. Iskry, Warszawa 1977, s. 52.
    • Zobacz też: tort
  • Sztuka dyplomaty polega na umiejętności niedopuszczenia do wojny i na utrwalaniu pokoju; wszystko zależy od posłów, bo tylko oni zdobywają lub tracą sojuszników. Należy dążyć do załatwiania najbardziej skomplikowanych spraw międzynarodowych na drodze pokojowej; siła powinna stać na drugim miejscu.
    • Źródło: Indyjska Księga Manu z V w. p.n.e., cyt. za: Adam Przyboś, Roman Żelewski, Dyplomaci w dawnych czasach, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1959, s. 10.
  • Takt w rozmowach dyplomatycznych polega na tym, aby zmieniać temat konwersacji, nie zmieniając swoich poglądów.
    • Autor: Maurice Couve de Murville
    • Źródło: Jerzy Michałowski, Noty i anegdoty dyplomatyczne, red. Maria Błaszczykowa, wyd. Iskry, Warszawa 1977, s. 52.
    • Zobacz też: rozmowa, takt
  • Znalazłem doskonały sposób oszukiwania dyplomatów. Mówię im prawdę, a oni nigdy mi nie wierzą.
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Dyplomacja&oldid=572250”