Czesław Niemen

polski piosenkarz, kompozytor i autor tekstów piosenek

Czesław Niemen (właśc. Czesław Juliusz Wydrzycki; 1939–2004) – polski piosenkarz, kompozytor, multiinstrumentalista.

Popiersie Czesława Niemena

Z utworów

edytuj
  • Dziwny jest ten świat
    gdzie jeszcze wciąż
    mieści się tyle zła.
    I dziwne jest to,
    że od tylu lat
    człowiekiem gardzi człowiek… (…).

    Lecz ludzi dobrej woli jest więcej
    i mocno wierzę w to,
    że ten świat
    nie zginie nigdy dzięki nim. (…).
    • Źródło: Dziwny jest ten świat
  • Mimozami jesień się zaczyna
    Złotawa krucha i miła
    To ty jesteś ta dziewczyna
    Która do mnie na ulicę wychodziła.
  • Wiem jedno
    że umiem siebie ostrzec
    przed powszechnością zdrad
    spodchmurykapelusza
    miłość dostrzec
    gdyż ta najtrwalszy
    pozostawiła ślad…
    • Źródło: Spodchmurykapelusza

Wypowiedzi

edytuj
  • Co z tego, że człowiek siądzie przy komputerze. Komputer sam nic nie zrobi. Niestety. To prawda, posłużyłem się narzędziem komputerowym, lecz bez żadnego namaszczenia. Ten instrument po prostu mi pomógł bardziej samodzielnie, bardziej komfortowo zrealizować zamysł.
  • Człowiek w moim wieku mniej sam siebie akceptuje i właściwie to bardziej jest skłonny sprzedawać swoje wytwory wyobraźni, a twarz chować w cieniu pod chmurą kapelusza.
    • Opis: o niechęci do pozowania do zdjęć.
    • Źródło: czat portalu Wirtualna Polska, 27 grudnia 2000
  • Ideolodzy do spraw kultury i socjalistycznego wychowania młodzieży mieli twardy orzech do zgryzienia. Linia podziału pokoleniowego była wyraźna. To, co dla młodych w mojej postawie było fascynujące, dla ich rodziców, a wśród tych ostatnich byli przecież i notable partyjni, symbolizowało wzorce zachodnie. Do dziś pamiętam dyrektywy nieomylnych wychowawców młodzieży, żeby nie lansować „niemenków”. Sprawa zaszła za daleko. Świat mógł być dziwny, ale nigdy w socjalizmie.
    • Opis: o utworze "Dziwny jest ten świat".
    • Źródło: polityka.pl, 11 października 2018 (wywiad ukazał się we wrześniu 1999 r.)
  • Jest to wielka literatura, w której powiedziane zostało wszystko, co wciąż jest dla nas najistotniejsze. To, co Norwid mówił na każdy temat w XIX wieku, pozostaje aktualne w wieku XXI, także po tym, co ostatnio stało się w Ameryce.
  • Ktoś mądry powiedział, że jeden procent talentu + 99% pracy składa się na efekt końcowy. Ja myślę, że to oczywiście jest przesadą. Trzeba mieć jakąś iskrę bożą, ale z pewnością sama iskra nie wystarcza i trzeba zapału – słowem trzeba rozniecić tę iskrę.
    • Źródło: czat portalu Wirtualna Polska, 27 grudnia 2000
  • Ona [płyta Spodchmurykapelusza – przyp.] ma charakterystyczny dla mnie sposób refleksji na temat absurdu, jaki nas otacza. Przecież wiesz, co się dzieje i jak się dzieje. Można się tylko uśmiać, można gorzko się uśmiać. Ja czasem trochę przez łzy tu się śmieję, ale jednak się śmieję.
  • To, że nie mam swojej strony, na której miałbym się „chwalipięcić swoimi wyrobami” to wcale nie znaczy, że nie mam szacunku dla tej nieprawdopodobnej zdobyczy geniuszu postneandertalczyka. Szczerze mówiąc, ja też korzystam często z informacji tą drogą. Natomiast przyjąłem postawę wyczekującą w nadziei, że Internet jako arena wolnej myśli będzie pozbawiona myśli swawolnej – czego życzę wszystkim ludziom dobrej woli w XXI wieku.
    • Źródło: czat portalu Wirtualna Polska, 27 grudnia 2000

O Czesławie Niemenie

edytuj
  • Całe szczęście, że żył.
  • Czesław był dla mnie wzorem, gdyby nie on, nie zdecydowałbym się nigdy na granie muzyki rozrywkowej. Jego odejście jest dla mnie jak śmierć Agnieszki Osieckiej. Czuję się tak, jakby mi ktoś coś zabrał cennego. Był częścią mojego życia, choć nie byliśmy bliskimi przyjaciółmi.
  • Czesław był jedyny, niepowtarzalny, nadzwyczajny. Wyrastał na wielkiego artystę w środowisku lekceważonym i – nie zawaham się powiedzieć – pogardzanym, czyli pośród tzw. bigbitowców.
  • Jestem dumna, że go znałam i że był moim przyjacielem. Wszyscy jesteśmy pogrążeni w wielkim bólu, ponieważ był to jeszcze młody mężczyzna i kreatywny twórca. Wznosimy ciężkie pytania do nieba, dlaczego musiał odejść?
  • Jeśli przez lata między dwojgiem ludzi powstaje więź, zrozumienie, wzajemne wyczuwanie się i ta całość zostanie naruszona, osamotnienie jest tym bardziej dojmujące.
  • My byliśmy z Czesławem ponad 30 lat, jego brak jest jak brak ręki. Pomału staram się odnaleźć w tym wszystkim. Na początku otaczało mnie coś w rodzaju ciemnego smogu – poruszałam się, uśmiechałam, rozmawiałam, ale to byłam druga ja. Do dzisiaj jestem podwójna.
  • Niemena nie można z nikim porównać. Nie potrafił odnaleźć się w nowej rzeczywistości, ale nigdy usilnie nie zabiegał o popularność. Był prawdziwą osobowością.
  • Nie zgadzam się! To niesprawiedliwe! Tak nie może być!
  • Niemen to postać charyzmatyczna, jeden z największych artystów muzyki polskiej, a także ciepły, bezpośredni, czuły i przyjazny człowiek.
  • Niemen to muzyczny czarodziej. Był osobą bardzo zamkniętą, tajemniczą. Czarował egzotycznym pochodzeniem. Był bardzo powściągliwy w ocenie, choć dość radykalny w poglądach. Jako muzyk nie szedł na kompromisy.
  • Od początku kariery miał tyle samo wielbicieli co wrogów. Bo dziwił się temu światu od zawsze. Nie mógł na przykład zrozumieć, że wokalistą roku wybiera się rapera. Jego zdaniem to tak, jakby największym kompozytorem ogłosić kobziarza. Jego śmierć to cios dla muzyki.
  • Sprzedałbym duszę diabłu, żeby dorównać Niemenowi.
  • Wraz z jego odejściem skończyła się ważna epoka w dziejach polskiej muzyki. Być może królem piosenki był Elvis Presley, ale ja wolałem Niemena. Czesław był niedoceniany przez polskie środowisko muzyczne. Mam żal do telewizji, że ostatnimi czasy zrezygnowała z pokazywania tego, co Czesław tworzył. Na szczęście Niemen był artystą świadomym swojej wartości i nie przejmował się takim brakiem zainteresowania
  • Zmarł Czesław Niemen – określany jako król polskiej muzyki. Był jednym z najwybitniejszych polskich artystów – piosenkarzem, kompozytorem, instrumentalistą i plastykiem. Od lat walczył z ciężką chorobą.
    • Źródło: Polska Agencja Prasowa, na wiadomość o śmierci, [11]