Linus Pauling

Linus Pauling (1901–1994) – amerykański fizyk i chemik, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii oraz pokojowej.

Gdybym miał określić swe stanowisko filozoficzne, to powiedziałbym, że jestem redukcjonistą – uważam, że wszystkie zjawiska można sprowadzić do pewnych podstawowych mechanizmów. Jako humanista i racjonalista sądzę, że mechanizmy te można poznać, korzystając z właściwości rozumu. Odrzucam wszelkie dogmaty, nie akceptuję objawionych religii. Uważam, że nawet etyka może być oparta na naukowych podstawach.
- Źródło: Nauka – klucz do wszechświata. Rozmowa z Linusem Paulingiem. w: Wiktor Osiatyński, Poznać świat. Rozmowy o nauce, Czytelnik, Warszawa 1989, ISBN 8307015731, s. 11.

Jestem szczęśliwy, gdy uda mi się dokonać jakiegoś odkrycia, nawet najmniejszego. Pamiętam, jak ponad pięćdziesiąt lat temu pracowałem nad strukturą minerałów siarkowych. Badałem rozmieszczenie atomów metalu i siarki w tych minerałach. Z czasem doszedłem do wniosku, że samodzielnie mogę przewidzieć strukturę niektórych z nich. Robiłem to w moim notesie i dopiero potem dokonywałem eksperymentów. Kilka struktur okazało się dokładnie takimi, jak przewidywałem. Sprawiło mi to olbrzymią przyjemność; myślę, że w takich chwilach naprawdę byłem szczęśliwy.
- Źródło: Nauka – klucz do wszechświata. Rozmowa z Linusem Paulingiem. w: Wiktor Osiatyński, Poznać świat. Rozmowy o nauce, op. cit., s. 16.

Myślę, że źródłem moich sukcesów było to, że w jakiś sposób starałem się zawsze być zarówno „myślicielem”, jak i „człowiekiem czynu”. Do wielu odkryć doszedłem na drodze eksperymentów, ale eksperymenty te zawsze były poprzedzone myśleniem, nowymi pomysłami, koncepcjami.
- Źródło: Nauka – klucz do wszechświata. Rozmowa z Linusem Paulingiem. w: Wiktor Osiatyński, Poznać świat. Rozmowy o nauce, op. cit., s. 15.

Ogólnie rzecz biorąc nie widzę potrzeby dla mistycyzmu w świecie; nie widzę też konieczności istnienia tajemnic. Świat po prostu można zrozumieć. A zresztą w ciągu ponad 60 lat mojej pracy naukowej obserwowałem nieustanny postęp w zrozumieniu świata. Dlatego myślę, że z czasem zrozumiemy go całkowicie, w każdym aspekcie i zjawisku.
- Źródło: Nauka – klucz do wszechświata. Rozmowa z Linusem Paulingiem. w: Wiktor Osiatyński, Poznać świat. Rozmowy o nauce, op. cit., s. 11.
- Zobacz też: świat

Zawsze myślałem o tym, ile talentów się marnuje, ilu ludzi nie ma szans rozwoju, ile istnień ludzkich zaprzepaszczamy, ponieważ nie umiemy uporządkować najważniejszych spraw – nie potrafimy stworzyć odpowiadającego ludziom i sprzyjającego ich twórczemu rozwojowi porządku społeczno-politycznego. Wielu ludzi nie może wnosić wkładu w rozwój świata z powodu bezrobocia, co uważam za pogwałcenie ich podstawowych praw ludzkich. Wiele innych równie ważnych problemów pozostaje bez rozwiązania.
- Źródło: Nauka – klucz do wszechświata. Rozmowa z Linusem Paulingiem. w: Wiktor Osiatyński, Poznać świat. Rozmowy o nauce, op. cit., s. 17.
- Zobacz też: postęp