Wikicytaty

Anton Czechow

rosyjski nowelista i dramatopisarz
(Przekierowano z Antoni Czechow)

Anton Czechow (1860–1904) – rosyjski prozaik i dramaturg.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Anton Pawłowicz Czechow

B

edytuj
  • Bez próżnowania nie ma prawdziwego szczęścia.
    • Истинное счастье невозможно без праздности. (ros.)
    • Źródło: List do Lidii Mizinowej (27 marca 1894)
    • Zobacz też: próżnowanie, szczęście
  • Być łajdakiem i jednocześnie nie chcieć sobie z tego zdać sprawy – to straszna cecha rosyjskiego łajdaka.
  • Boże, nie daj mi osądzać tego lub mówić o tym, czego nie wiem i nie rozumiem.

C

edytuj
  • Człowiek lubi rozmawiać o swych chorobach, a to przecież rzecz najmniej ciekawa w jego życiu.

D

edytuj
  • Dobre wychowanie polega nie na tym, że nie oblejesz obrusa sosem, lecz na tym, że nie zauważysz, kiedy to zrobi ktoś inny.

J

edytuj
  • Jak się nie ma prawdziwego życia, żyje się mirażami.
    • Źródło: „Didaskalia. Gazeta teatralna”, wydania 65–70, Krakowskie Stow. Teatralne, 2005, s. 125.
    • Zobacz też: miraż
  • Jeśli chcesz być optymistą i rozumieć życie, to przestań wierzyć w to, co się mówi i pisze, a obserwuj sam i sam wnikaj w istotę rzeczy.
  • Jeśli chcesz mieć mało czasu, nie rób nic.
  • Jeśli się boisz samotności – nie żeń się!
    • Если боитесь одиночества, то не женитесь.
    • Źródło: Сочинения, wyd. Наука, 1987, tom 17, s. 85.
    • Zobacz też: małżeństwo, samotność
  • Jeśli w pierwszym akcie powiesiłeś strzelbę na ścianie, to w kolejnym musi wystrzelić. W przeciwnym razie nie umieszczaj jej tam.
  • Jeśli zaczniesz coś robić, przekonasz się, jak mało jest porządnych i uczciwych ludzi.

K

edytuj
  • Każdy człowiek ukrywa coś w sobie.
  • Kobieta staje się przyjacielem mężczyzny według następującej kolejności: najpierw kompani, później kochankowie, a następnie tylko przyjaciele.
  • Kobiety bez towarzystwa mężczyzn więdną, a mężczyźni bez kobiet głupieją.
    • Женщины без мужского общества блекнут, а мужчины без женского глупеют. (ros.)
    • Źródło: Ze skarbca kultury, tomy 43–45, 1986, s. 239.
    • Zobacz też: głupota
  • Kogo interesuje moje czy twoje życie? Ludziom musisz dawać ludzi, a nie siebie samego.
    • Źródło: „Przekrój”, wydania 14–26, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe, 1998, s. 28.
  • Kto ma świadomość winy, zawsze szuka usprawiedliwienia w okolicznościach zewnętrznych.
    • Źródło: Przykazania etyki prawniczej. Księga myśli, norm i rycin, wyb. Roman Tokarczyk, wyd. Wolters Kluwer Polska, s. 185.
    • Zobacz też: usprawiedliwienie, wina
  • Kto mało i leniwie… ten wcześnie zostaje impotentem.

L

edytuj
  • Lepiej narazić się na zarzuty apolityczności i nadmiernego sentymentalizmu, niż pozwolić sobie na ryzyko okrucieństwa.
  • Ludzie śmieją się tylko z tego, co śmieszne, albo z tego, czego nie rozumieją.

Ł

edytuj
  • Łatwo być uczciwym, kiedy się umie nienawidzić diabła, którego się nie zna;
    kochać Boga, w którego wątpić nie starcza rozumu.
  • Łatwo głosić czystość temu, kto ani razu nie spał z kobietą.

M

edytuj
  • Mężczyzna bez kobiety jest jak parowóz bez pary.
    • Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał K. Nowak, Warszawa 1998.
    • Zobacz też: parowóz
  • Miłość to albo pozostałość po czymś, co kiedyś było wielkie, albo cząstka tego, co kiedyś rozwinie się w coś wielkiego, ale w obecnej swej postaci nie daje nam zadowolenia, daje znacznie mniej, niż się oczekuje.

N

edytuj
  • Najbardziej przeraża codzienność, przed którą nikt nie może się ukryć.
  • Najwyższym i najświętszym prawem królów jest prawo łaski. Toteż zawsze czułem się jak król, bo bez ograniczeń stosowałem owo prawo.
  • Nie cierpię dwunogich bogów, zwłaszcza gdy się ich wymyśla.
  • Nie istnieje nauka narodowa, podobnie jak nie istnieje narodowa tabliczka mnożenia.
    • Źródło: „Kwartalnik historii nauki i techniki”, tomy 9–10, Warszawa 1964, PWN, s. 426.
    • Zobacz też: nauka
  • Nie można mówić o miłości, piorąc kogoś po pysku.
  • Nie ma nic bardziej groźnego, ubliżającego człowiekowi i męczącego niż pospolitość.
    • Źródło: Jan Zygmunt Jakubowski, Kunszt Czechowa-nowelisty, „Przegląd humanistyczny”, tom 5, wydania 2–6, Warszawa 1961, PWN, s. 11.
  • Nie ma nic nudniejszego niż nudna sztuka.
    • Źródło: „Przekrój”, wydania 40–47, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe, 2000, s. 47.
    • Zobacz też: nuda, sztuka
  • Nie ma takiego Quasimodo, który by nie był głęboko przekonany, że pasuje do niego tylko bardzo piękna kobieta.
  • Nie należy nigdy myśleć o mądrych materiach; wszystko, co mądre a uczone, odbiera zawsze apetyt.
  • Nie pozwól, żeby język wyprzedzał myśli.
  • Nie ten jest lekarzem, kto wszystkie recepty zna na pamięć, lecz ten, kto w odpowiedniej chwili umie do książki zajrzeć.
  • Niebo zsyła nam przyjaźń po to, żebyśmy mogli się wypowiedzieć i pozbyć tajemnic, które nas gnębią.
    • Źródło: Strach
    • Zobacz też: niebo
  • Niezadowolenie jest jedną z zasadniczych cech każdego prawdziwego talentu.
  • Niech Bóg nas broni poświęcać teraźniejszość przyszłości.
    • Źródło: „Przekrój”, wydania 27–38, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe, 1998, s. 28.
    • Zobacz też: teraźniejszość

O

edytuj
  • Obojętność to paraliż duszy, przedwczesna śmierć.
    • Равнодушие – это паралич души, преждевременная смерть. (ros.)
    • Źródło: Скучная история [w:] Полное собрание сочинений и писем: В 30 т. Сочинения: В 18 т., Мocква: Наука, 1977, Т.7. [Рассказы. Повести], 1888–1891, s. 306.
    • Zobacz też: obojętność
  • Ożenić się bez miłości jest rzeczą tak samo podłą i niegodną człowieka, jak odprawić mszę bez wiary w Boga.

P

edytuj
  • Poetyzując miłość, zakładamy z góry istnienie u tych, których kochamy, zalet, jakich oni częstokroć nie posiadają, a to stanowi dla nas źródło nieustannych pomyłek i cierpień.
  • Prawdziwe szczęście jest niemożliwe bez samotności.
  • Pracować trzeba, do diabła z resztą!
    • Źródło: Ósme życie
  • Przed zwierzęciem obroni cię strzelba albo jaka inna broń, a przed złym człowiekiem nie ma żadnego ratunku.

R

edytuj
  • Rdza niszczy żelazo, a kłamstwo duszę.
  • Rozum błyszczy mocniej niż łysina.

S

edytuj
  • Są ludzie, których zdemoralizować może nawet literatura dziecięca, którzy z rozkoszą odszukują pikantne powiedzonka w psałterzu i przypowieściach salomonowych, ale są też tacy, którzy im głębiej poznają życiowe błoto, tym stają się czystsi.
  • Są ludzie, którzy przez całe życie spoglądają na zegarek, a mimo to zawsze się spóźniają.

U

edytuj
  • Uniwersytet rozwija wszystkie zdolności, między innymi głupotę.
    • Университет развивает все способности, в том числе – глупость. (ros.)
    • Źródło: Leksykon złotych myśli, op. cit.
    • Zobacz też: szkoła, uniwersytet

W

edytuj
  • W człowieku wszystko powinno być piękne; i twarz, i ubranie, i dusza, i myśli.
  • W nieugiętym proteście przeciw złu kryje się cała sól życia.
  • Wszystko wiedzą i wszystko rozumieją tylko głupcy i blagierzy.
    • Wszystko wiedzą i wszystko rozumieją tylko durnie i szarlatani. (Przekład: Adam Tarn)
    • Всё знают и всё понимают только дураки да шарлатаны. (ros.)
    • Źródło: List do I.L. Leontiewa (Szczegłowa) (9. czerwca, 1888)
    • Zobacz też: głupiec, wiedza

Z

edytuj
  • Zdolny człowiek lubi się uczyć, a głupi – nauczać
    • Умный любит учится а дурак – учить.
    • Źródło: Bułat Okudżawa, Антон Палыч Чехов однажды заметил…
  • Zwięzłość jest siostrą talentu.
    • Źródło: René Śliwowski, Antoni Czechow, Wiedza Powszechna, 1965, s. 112.
    • Zobacz też: zwięzłość

Ż

edytuj
  • Żadna połajanka nie ubliża i nie poniża tak, jak płytkość sądów.
  • Życie to honorarium, które otrzymują nie autorzy, lecz ich dzieła.

O Czechowie

edytuj
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Anton_Czechow&oldid=586692”