Wikicytaty

Samotność

Samotność – subiektywnie odczuwane zjawisko, stan emocjonalny człowieka wynikający najczęściej z braku pozytywnych relacji z innymi osobami. Ma wydźwięk negatywny.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Obraz Jeana Jacquesa Hennera Samotność

B

edytuj
  • Być może lepiej dla nich, że dotrą do granic i zrozumieją jak ważne jest, aby się odważyć, by rozmawiać z nieznajomymi, by nauczyć się gdzie można spotkać ludzi, aby unikać wracania do domu z zamiarem oglądania telewizji lub czytania książki – jeżeli tak nie zrobią, przestaną dostrzegać jakie życie ma znaczenie, samotność stanie się wadą, a długa droga powrotna do obcowania z innymi ludźmi nie zostanie nigdy odnaleziona.
  • By żyć samotnie, trzeba być zwierzęciem lub Bogiem – powiada Arystoteles, brakuje trzeciego przypadku: trzeba być jednym i drugim na raz – filozofem…

C

edytuj
  • Chyba właśnie po tym można poznać naprawdę samotnych ludzi… Zawsze wiedzą, co robić w deszczowe dni. Zawsze można do nich zadzwonić. Zawsze są w domu. Pieprzone zawsze…
  • Cierpienia fizyczne, moralne czy duchowe, jak choroba, plaga głodu, wojna, niesprawiedliwość, samotność, brak sensu życia, kruchość ludzkiego istnienia, bolesne doświadczenie grzechu, pokorna nieobecność Boga są dla wierzącego doświadczeniem oczyszczającym, które można nazwać nocą wiary.
  • Czasami trzeba szukać samotności aż na balu.
    • Autor: Jarosław Iwaszkiewicz
    • Źródło: Dramaty, cyt. za: Ewa Dereń, Tomasz Nowak, Edward Polański, Słownik języka polskiego z frazeologizmami i przysłowiami, wyd. Arti, 2008, s. 377.
    • Zobacz też: bal
  • Człowiek jak z jednej strony samotnym być nie powinien, tak z drugiej zbyt się rozpraszając traci pokój, a nie zyskuje w zamian… nic prawie prócz nieustannych zawodów.
  • Człowiek jest w życiu tak bardzo samotny, że zadaje sobie pytanie, czy samotność agonii nie jest symbolem ludzkiej egzystencji.
  • Człowiek może wytrzymać tydzień bez picia, dwa tygodnie bez jedzenia, całe lata bez dachu nad głową, ale nie może znieść samotności. To najgorsza udręka, najcięższa tortura.
  • Człowiek mógłby żyć samotnie przez całe życie. Ale, chociaż sam mógłby wykopać swój grób, musi mieć kogoś, kto go pochowa.

D

edytuj
  • Dzięki miłości człowiek może rozwiązać ogólny problem swego istnienia – przezwyciężyć uczucie osamotnienia.

G

edytuj
  • Gdy ktoś wie więcej od innych, staje się samotny.
  • Grube mury, zasłonięte okna, gołe ściany, przymusowa samotność powodują to, że fantazja zaczyna stwarzać zmyślone pole do wyładowania się instynktów odciętych od możliwości realnych.

I

edytuj
  • I samotny ma bliskich – na cmentarzu.
    • Opis: przysłowie karaimskie
    • Źródło: Kobierzec z gwiazd i półksiężyców (seria Myśli Srebrne i Złote), wybór i tłum. Stanisław Kałużyński, Edward Tryjarski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1967, oprac. części karaimskiej: Edward Tryjarski, s. 79.
    • Zobacz też: cmentarz

J

edytuj
  • Jedyne lekarstwo dla znużonych życiem w gromadzie: życie w wielkim mieście. To jedyna pustynia, jaka jest dziś dostępna.
  • Jest tak cicho, że słyszę płacz roślin
    i zapomniane wspomnienia,
    błakajace się
    pośród zapachu jaśminów i piwonii.
  • Jestem sama.
    Jestem sama, a więc jestem niczym.
    Co za szczęście.
    Jestem niczym, a więc mogę być wszystkim.

K

edytuj
  • Każdy umiera w samotności.
    • Jeder stirbt für sich allein. (niem.)
    • Autor: Hans Fallada, tytuł powieści z 1947
    • Zobacz też: śmierć
  • Kiedy sięgniesz pamięcią wstecz, widzisz, jak wiele z naszego życia zmarnowaliśmy w samotności. Każdemu potrzebni są przyjaciele.
  • Kochana Siostro!
    Nadszedł czas, abym opowiedział Ci szczerze o wszystkim. To, co pisałem dawniej, było nieprawdą, a raczej prawdą niepełną, bo sprawami, które mnie gnębią, nie chciałem Ciebie niepokoić.
    Dłużej jednak nie mogę.
    Odkąd Mary umarła, czuję się bardzo niedobrze w tym kraju. Rodzina żony uważa mnie za obcego, nie utrzymujemy ze sobą prawie żadnych kontaktów, poza grzecznościowymi wizytami w czasie świąt. Wolny czas spędzam samotnie w pustym mieszkaniu, bo nie mam tu również przyjaciół ani bliższych znajomych, inny język, inne obyczaje uniemożliwiają nawiązanie przyjaznych stosunków z kimkolwiek. Na szczęście, wolnego czasu jest niewiele – biorę godziny nadliczbowe i wychodzę ze sklepu późnym wieczorem.
    Tak, Siostrzyczko, dobrze odczytałaś: ze sklepu.
    • Autor: Aleksander Minkowski, Podróż na wyspę Borneo
    • Zobacz też: siostra, sklep, żona
  • Kto posiada kota, nie musi się obawiać samotności.

Ł

edytuj
  • Łatwiej jest znieść osamotnienie zupełne niż samotność wśród tłumu.

M

edytuj

N

edytuj
  • (…) Największą pańską tragedią jest ta samotność. Nie ma pan nikogo, o kogo można by zaczepić się uczuciami, przez kogo zbliżyć się sercem do ludzi. Bo, proszę pana, trzeba kogoś kochać. Tak jak trzeba oddychać, spać, jeść, tak trzeba też kochać. Trzeba o kimś myśleć, dla kogoś pracować.
  • „Na moich warunkach”. Żyć pod tym hasłem, to nabyć znajomość linii życia – za cenę samotności.
  • Niektórzy ludzie przyszli na świat, by samotnie borykać się z losem, ani to dobre, ani złe, takie jest życie.
  • Nie pojmuję, jak ktoś inteligentny nudzić się może będąc sam.
  • nikt z nas nie jest samotny tylko przez przypadek
  • Noc, a nocą gdy nie śpię
    Wychodzę choć nie chcę spojrzeć na
    Chemiczny świat, pachnący szarością
    Z papieru miłością, gdzie ty i ja
    I jeszcze ktoś, nie wiem kto
    Chciałby tak przez kilka lat
    Zbyt zachłannie i trochę przesadnie
    Pobyć chwilę sam, chyba go znam
    • Autor: Myslovitz, Długość dźwięku samotności

O

edytuj
  • Opcja: zaprzyjaźnij się z samym sobą jest idealna, a właściwie jedyna, żeby nie czuć się megasamotnym w życiu.

P

edytuj
  • Pędziłem w przyszłość, upajając się samotnością – siostrą buntu, rozpoczynając tę podróż ku samemu sobie, którą odbywamy po omacku przez całe życie.
  • Pieniądze mają czarodziejską moc; z nimi nikt nie jest samotny.
  • Prawdy szukają tylko samotnicy.
  • Prawdziwi przyjaciele razem szukają samotności.
  • Przeraża nas nie samotność, lecz możliwość znalezienia się sam na sam z jedynym zespołem komórek, którego lękamy się naprawdę: z sobą samym.
    • Autor: Ramiro Pinilla
    • Źródło: Ślepe mrówki, wyd. Czytelnik, Warszawa 1965, s. 121, tłum. Kalina Wojciechowska.

R

edytuj
  • Rozumiem księży, którzy są samotni i potrzebują jakiegoś kontaktu ze wspólnotą. Jedni uciekają w jakiś aktywizm, inni w alkoholizm, jeszcze inni wiążą się z kobietami.
    • Autor: ksiądz Tadeusz Isakowicz-Zaleski
    • Opis: wywiad dla Tomasza Pompowskiego z gazety „Głos Wielkopolski”. Odpowiedź na pytanie: „Kościół zakonny i diecezjalny to dwie różne rzeczy?”.
    • Źródło: „I ja chciałem odejść z kapłaństwa”, „Polska Głos Wielkopolski”, 19 lutego 2008, s. 25.
    • Zobacz też: alkoholizm, ksiądz, aktywizm

S

edytuj
  • Samotna jak Bóg przed stworzeniem świata. Taka jestem.
    • Autor: Irmina Kosmala, Krótka historia nikczemności, Zeszyty Poetyckie, Gniezno 2024, s. 95.
  • Samotności! do ciebie biegnę jak do wody
    z codziennych życia upałów.
  • Samotność! – cóż po ludziach, czym śpiewak dla ludzi?
  • Samotność daje siłę. Siła jest poczuciem odpowiedzialności tylko przed sobą samym i więcej przed nikim.
  • Samotność gorsza jest niż grzech. Od grzechu gorsza jest samotność.
  • Samotność jest gorsza niż grzech.
  • Samotność jest jak deszcz.
    Z morza powstaje, aby spotkać zmierzch;
    z równin niezmiernie szerokich, dalekich,
    w rozległe niebo nieustannie wrasta. Dopiero z nieba opada na miasta.
    • Die Einsamkeit ist wie ein Regen.
      Sie steigt vom Meer den Abenden entgegen;
      von Ebenen, die fern sind und entlegen,
      geht sie zum Himmel, der sie immer hat.
      Und erst vom Himmel fällt sie auf die Stadt.       (niem.)
    • Autor: Rainer Maria Rilke, Samotność, tłum. Janina Brzostowska
    • Zobacz też: deszcz
  • Samotność to taka straszna trwoga.
  • Samotność jest złudzeniem. Myśli człowieka krążą zawsze koło innych ludzi i łączą go z ich losem, który na próżno stara się odepchnąć.
  • Samotność podnosi człowieka, miękczy, egzaltuje. Ciągłym ocieraniem się o świat tracimy władzę uczucia czegokolwiek głęboko i zużywamy się, twardniejemy, serce dostaje nagniotków; w samotności, mniej targani w różne strony, mniej szafując sobą, skupiając w duszy własnej, zdolniejsi jesteśmy uczuć potem silnie, cokolwiek nas dotknie. Wszelkie wrażenie mocniejsze jest i trwalsze.
  • Samotność to moc, dzięki której możemy słyszeć samych siebie.
    • Autor: Natalia Przybysz z zespołu Sistars
  • Samotność u kresu istnienia i na jego początku jest nieco do siebie podobna w ciężarze nieproporcjonalnym do sił. Małe dziecko jest jeszcze za słabe, starzec jest już za słaby, by ją bez szwanku psychicznego unieść.
  • Samotność to taka straszna trwoga
    Ogarnia mnie
    Przenika mnie
    • Autor: Ryszard Riedel
  • Samotność,
    moja wierna przyjaciółka,
    z kieszeniami zawsze
    pełnymi cukierków.
  • jest samotnością wiadomość
    list dworzec pusty milczenie
    pieniądz genialnie chory
    minuty jak ciężkie kamienie
    • Autor: Jan Twardowski, Różne samotności, z tomiku Nie przyszedłem pana nawracać
  • Są na tym świecie ludzie, którzy lubią samotność. Ale nie ma nikogo, kto mógłby tę samotność znieść.

T

edytuj
  • Tylko w Samotności mogła zatopić się w tej Tęsknocie tak, jak chciała.

U

edytuj
  • Unikając ludzi zamykają sobie to źródło radości, a nie zamykają źródła zgryzot.

W

edytuj
  • (…) w nastroszonym osamotnieniu podobny był do gołębia bez pary.
  • W samotności amplituda oscylacji własnej oceny samego siebie jest większa. Pustelnicy czuli się raz bliscy świętości, to znów dna grzechu.
  • W sercu pustyni czy wśród tłumu, co za różnica? Człowiek w swej istocie jest wszędzie samotny…
  • Wszędzie można samotnym być…
    • Autor: Ania Dąbrowska, utwór Tylko słowa, z płyty Samotność po zmierzchu
  • Wszystko można nabyć w samotności, prócz charakteru.

Ż

edytuj
  • Życie miejskie: miliony ludzi, których dzieli wspólna samotność.
  • Żyjemy tak jak śnimy – samotnie.
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Samotność&oldid=591873”