Przysłowia karaimskie
Karaimi (hebr. קראים kara’im, dosł. „czytający”) – grupa etniczna i religijna, licząca kilka tysięcy osób, żyjących obecnie głównie w Europie i w Izraelu.
Kobierzec z gwiazd i półksiężyców
edytuj(wybór i tłum. Stanisław Kałużyński, Edward Tryjarski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1967, seria Myśli Srebrne i Złote, oprac. części karaimskiej: Edward Tryjarski)
- Gdyby się sprawdziło to, czego życzymy przyjaciołom, świat by się wywrócił.
- Źródło: s. 82.
- Zobacz też: przyjaciel, świat, życzenia
- Jednego kęsa dwa razy nie połkniesz, jednego życia dwa razy nie przeżyjesz.
- Źródło: s. 78.
- Zobacz też: życie
- Nie ma śniegu, który by od słońca nie stopniał; nie ma zmartwienia, którego by się z czasem nie zapomniało.
- Źródło: s. 79.
- Zobacz też: śnieg, zmartwienie
- Niedojrzałego owocu nie jedz, nie ukończonej jeszcze pracy nie gań.
- Rozgniewało się kurczę na kurę, że go gęsią nie stworzyła.
- Szczęście i nieszczęście – dwaj podróżni; jeden z nich dziesięć domów ominie, do jedenastego zawita, a drugi w każde drzwi zagląda.
- Źródło: s. 78–79.
- Zobacz też: nieszczęście, szczęście
- Światło wiedzy silniejsze jest od słońca: noc go nie zaćmi, chmura nie zakryje.
- Ten sam kamień służy i do kamieniowania, i do budowy.
- Źródło: s. 84.
- Zobacz też: kamień
- Wiatr bogatemu niesie wiadro, biednemu rwie koszulę.
Inne
edytuj- Żmija, która mnie nie kąsa, niech żyje 1000 lat.
- Źródło: Galina P. Gładiłowa, Język symboli krymskich Karaimów (tłum. Szymon Pilecki), w: Karaj kiuńlari. Dziedzictwo narodu karaimskiego we współczesnej Europie, red. Mariola Abkowicz, Henryk Jankowski, Irena Jaroszyńska, Bitik, Wrocław 2004, ISBN 83-920068-0-1, s. 154.
- Zobacz też: żmija