Anna Świrszczyńska
polska poetka
Anna Świrszczyńska (1909–1984) – polska poetka i dramatopisarka. Żona Jana Adamskiego.
Tom Jestem baba (1972)
edytuj- Dochodzę do Adama i Ewy,
już nic nie widać, ciemno.
Tutaj już umiera moje nieistnienie
nieważną śmiercią matematycznej fikcji.
Nieważne jak byłaby śmierć mojego istnienia,
gdybym się urodziła naprawdę.- Źródło: Nie narodzona
- Mogę się jeszcze cofnąć
w swoje nienarodzenie.
Oto już dziesięć minut przed,
oto już godzina przed narodzeniem.
Cofam się,
idę,
biegnę
w swoje minus życie.- Źródło: Nie narodzona
Inne
edytuj- Ci co wydali pierwszy rozkaz do walki
niech policzą teraz nasze trupy.
Niech pójdą przez ulice
których nie ma
przez miasto
którego nie ma (...)
niech liczą aż do śmierci
nasze trupy- Źródło: Niech liczą trupy, w: Budowałam barykadę (1974)
- Zobacz też: powstanie warszawskie
- Czuję trwający czas,
jak czuje go się w godzinę śmierci.
Jakbym tylko zmysłem czasu chwytała świat,
jakby istnienie było tylko czasem.- Źródło: Szczęście
- Zobacz też: czas
- Dźwiga na plecach
Dom, ogród, pole,
Krowy, świnie, cielęta, dzieci.
Jej grzbiet dziwi się,
Że nie pęknie.
Jej ręce dziwią się,
Że nie odpadną.
Ona się nie dziwi.
Podpiera ją jak krwawy kij
umarła harowaczka
jej umarłej matki.
Prababkę
bili batem.
Ten bat
błyszczy nad nią w chmurze
zamiast słońca.- Źródło: Chłopka
- Zobacz też: chłopi w Polsce
- Jeśli nie mogę uciec od nieszczęścia,
zawsze mogę się schronić
w nieszczęściu.- Źródło: Zawsze jest wyjście
- Zobacz też: nieszczęście
- Na krańcach mojego ciała,
tam gdzie skóra,
czekaj na mnie.
Przyjdę,
ale to tak daleko.
- Nie będę niewolnicą żadnej miłości.
Nikomu
nie oddam celu swego życia,
swego prawa do nieustającego rośnięcia
aż po ostatni oddech.- Źródło: Odwaga
- Zobacz też: miłość
- Osłania nas przed światem jeden biały rumianek i moje zamknięte oczy.
- Ręka bez broni
podnosi się do nieba
chwyta niebo palcami za gardło
i opada.
- Zapomniałam już, co znaczy cierpieć,
będę miała niedługo
duchowe życie oseska.- Źródło: Miłość Stefanii
- Zobacz też: cierpienie
- Znalazłam w sobie siłę,
żaden człowiek mi jej nie odbierze.
człowieka
można zastąpić.
zapłaciłam za tę naukę
cenę, której jest warta.- Źródło: Ogniotrwały uśmiech