Wikicytaty

Król

władca królestwa, posiadający ów tytuł z dziedziczenia lub elekcji

Król – osoba sprawująca najwyższą władzę w państwie o ustroju monarchicznym.

  • A jak poszedł król na wojnę,
    Grały jemu surmy zbrojne.
Król Bolesław I Chrobry
  • A za tego króla Jana,
    Co to połbach bił pogana,
    Przyszły posły i rozjemce:
    – Ratuj królu! Giną Niemce!
  • Być królem to idiotyczne, liczy się tylko zbudowanie królestwa.
  • Boże, zachowaj króla.
    • God save the King. (ang.)
    • Opis: początek pierwotnej wersji pieśni, tradycyjnie używanej w charakterze hymnu Wielkiej Brytanii.
  • Chciały żaby króla, dostały bociana.
  • Dobroć serca monarchom wcale nie przystoi,
    To mi to król, co go się każdy człowiek boi,
    To mi król, co jak wspojźrzy, do serca przeniknie.
  • Jakże ten król nasz bogaty!
    Skarb jego, serc miliony.
  • Jestem królem waszym, nie wymyślonym ani malowanym.
  • Ależ on nic nie ma na sobie! – zawołało nagle jedno małe dziecko.
    • „Men han har jo ikke noget paa,” sagde et lille Barn. (duń.)
    • Opis: o cesarzu; na bazie tego cytatu powstał frazem „Król jest nagi”.
    • Autor: Hans Christian Andersen, baśń Nowe szaty króla, tłum. Franciszek Mirandola
  • Król nigdy nie zgadza się z twoim zdaniem, to ty zgadzasz się ze zdaniem króla.
    • Autor: Markiza Angelika du Plessis-Bellière do Mademoiselle
    • Źródło: Angelika i król (pol. 1996; fr. Angélique et le Roy, 1959) Anne i Serge Golon.
    • Zobacz też: zdanie
  • Król się bawi.
    • Le Roi s’amuse (fr.)
    • Autor: Victor Hugo, tytuł dramatu (1832)
  • Królu Auguście, sądź sprawiedliwie.
    • Rex Auguste, iudica iuste. (łac.)
    • Opis: według legendy tymi słowami przemówiła głowa z zawiązanymi ustami w sali poselskiej na Wawelu do króla Zygmunta Augusta (ok. 1560)
  • Król umarł, niech żyje król!
    • Le roi est mort, vive le roi! (fr.)
    • Opis: pierwszy raz użyte w 1461 roku, po raz ostatni w 1824, tymi słowami we Francji heroldowie ogłaszali zmianę na tronie.
  • Królowie mają wiele uszu i rąk.
  • Oni, króle, mieli obowiązkowe zabytki w postaci koron i bereł. Nie było wtedy muzeów, więc musieli te wszystkie korony i berła ze sobą nosić, żeby kto nie ukradł. Najważniejsze były korony, które nosili na głowie. Te korony ich uciskały, a oni uciskali poddanych, za co władza ludowa obcinała im głowy razem z koronami.
  • Wiwat Król kochany!
    Wiwat Sejm, wiwat Naród, wiwat wszystkie Stany!
  • Wiwat Sejm i naród cały!
    Dziś nam nieba żywot dały.
    Wiwat, krzyczcie, wszystkie stany,
    Niechaj żyje król kochany!
    • Źródło: Polonez 3 maja (1791), autor anonimowy
  • Wtedy bardzo się liczyli królowie. Ludwik się najbardziej liczył, bo do siedemnastu, oprócz nich się liczył Henryk, Bolesław i inne tałatajstwo królewskie.
  • Za króla Sasa jedz, pij i popuszczaj pasa.
    • Opis: powiedzenie
  • Za króla Ćwieczka.
    • Opis: powiedzenie
  • Za króla Olbrachta wyginęła szlachta.
    • Opis: powiedzenie

Zobacz też:

Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Król&oldid=559688”