Obłęd

choroba ludzka

Obłęd – usystematyzowane urojenia, najczęściej prześladowcze i oddziaływania, rzadziej wielkościowe lub inne.

  • Jak łatwo zwyczajny lęk zmienić w obłęd.
  • Jeśli jednak uważa się człowieka wykazującego urojenia za chorego psychicznie, to przede wszystkim dlatego, że jego przekonania zbyt rażąco odbiegają od ogólnie przyjętych w danej epoce czy kręgu kulturowym i że jest nimi zbyt silnie owładnięty. Człowiek taki błądzi – stąd obłęd – i swym błądzeniem wywołuje niepokój wokół siebie. Cześć struktury jego świata jest bowiem rażąco odmienna od świata otaczających go ludzi.
  • Każdy z nas, (...) musi wytworzyć w sobie jakąś manię, która by go chroniła od prawdziwego obłędu i doprawdy najstraszliwsi są ci, którzy traktują poważnie sam swój zawód, takim, jakim jest, bez żadnych ozdób i przesłon.
  • Natychmiast jego rozum w mgłę się rozwiał marną;
    Blask tego słońca krepą osłonił się czarną;
    Chaos padł na ten umysł, w którym niegdyś życie
    Płynęło, jak w świątyni, ładem i obficie
    I w którem tyle świateł rozjaśniało mroki:
    Milczenie i cień nocy zapadł tu głęboki,
    Jak w piwnicy, od której klucze zatracono.

    Od tego dnia wyglądał na bestję szaloną
    I, gdy szedł, nic nie widząc, polem czy ulicą,
    Nie widząc, czy na ziemi dzień czy gwiazdy świecą
    Niby zużyty przedmiot — brudny i bezdarny —
    Był pośmiewiskiem dziatwy — wesołej i gwarnej.
  • Obłęd jest zaraźliwy.(...) Tak jak grypa. Psychiatrzy już dawno powinni do tego dojść.
    • Autor: Bernard Minier, Bielszy odcień śmierci, tłum. Monika Szewc-Osiecka
  • Obłęd: powtarzać w kółko tę samą czynność oczekując innych rezultatów.
    • Autor: Albert Einstein
    • niem.: Die Definition von Wahnsinn ist, immer wieder das Gleiche zu tun und andere Ergebnisse zu erwarten.
  • Obłęd u jednostki jest czymś rzadkim – atoli u grup, stronnictw, ludów i epok regułą.
  • Optymizm to obłęd dowodzenia, że wszystko jest dobrze, kiedy nam się dzieje źle.
  • Paranoik czuje się wielkim człowiekiem i często znajduje takich, którym to potrafi w dobrej wierze zasugerować. Ci rozwijają dalej urojenia otrzymane. Wtedy mówi się u tych drugich o obłędzie indukowanym.
  • Po ziemi gonimy marę, którą każdy nosi we własnym sercu i dopiero gdy stamtąd ucieknie, poznajemy, że to obłęd.
  • Samotność, prawdziwa samotność bez złudzeń, to stan poprzedzający obłęd lub samobójstwo.