Ojczyzna

kraj pochodzenia lub zamieszkania, z którym dana osoba lub grupa ludzi czuje się związana

Ojczyznakraj pochodzenia, rodzinny, przodków.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Jacek Malczewski obraz Ojczyzna

A edytuj

  • A jeśli komu droga otwarta do nieba,
    Tym, co służą ojczyźnie.

B edytuj

  • Bez historii, mowy, sztuki
    Bez mądrości tej z nauki
    naród się zamieni w bezimienny kraj
    dziś ojczyzna jest w potrzebie
    czeka ciebie, wierzy w ciebie
    tysiąc lat historii patrzy w serce twe
    Masz obronić co najlepsze
    by służyło Polsce jeszcze
    liczy na twą pomoc dziś ojczyzna twa
    dziś ojczyzna twa.
  • Biada narodom, które kochają więcej wolność niż ojczyznę!

C edytuj

  • Co to jest ojczyzna?
    To dzień dobry po polsku.
    To słowo „chleb”
    w naszych ustach

    Co to jest Polska?
    Polska to moja ojczyzna.
    • Autor: Teresa Ferenc, fragment wiersza Polska to moja ojczyzna
    • Źródło: Teresa Ferenc, Najbliższa Ojczyzna, wyd. Krajowa Agencja Wydawnicza, Gdańsk 1982, s. 48.
  • Czym ta ziemia?
    – Mą ojczyzną.
    Czym zdobyta?
    – Krwią i blizną.

D edytuj

  • Dla mnie ojczyzna to trzy, cztery osoby.

F edytuj

G edytuj

  • Gdy pytasz mnie czym ojczyzna jest odpowiem:
    czyś chociaż raz chodził po rynku w Krakowie,
    czyś widział Wawel, komnaty, krużganki,
    miejsca gdzie przeszłość dodaje ci sił.
  • Gdy się wojna ustatkuje
    Naród wieńce nam gotuje,
    Wieńce za poczciwe blizny
    Odebrane dla ojczyzny.

H edytuj

  • Honor i Ojczyzna.
    • Opis: dawna dewiza Wojska Polskiego; napis na budynku Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w Warszawie przy al. Ujazdowskich 1–4.

I edytuj

  • I chociaż bije ziemia skalista i srebrna
    pod tobą jest ojczyzna z drżącego płomienia.

J edytuj

  • Ja i ojczyzna to jedno,
    Nazywam się Milijon –
    bo za milijony kocham i cierpię katusze.
  • Kochasz ojczyznę? Jak tak, to dobrze. Bo tak trzeba!

K edytuj

  • Kto ojczyźnie swej służy, sam sobie służy.

L edytuj

  • Litwo, Ojczyzno moja, ty jesteś jak zdrowie ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie kto cię stracił.

M edytuj

  • Ma rację czy nie, to moja ojczyzna!
  • Miejsce, w którym człowiek jest syty, jest lepsze niż to, w którym się urodził.
    • Opis: przysłowie tatarskie
    • Źródło: Kobierzec z gwiazd i półksiężyców (seria Myśli Srebrne i Złote), wybór i tłum. Stanisław Kałużyński, Edward Tryjarski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1967, oprac. części tatarskiej: Edward Tryjarski, s. 85.
  • Miłość ojczyzny naszym prawem.
    • Amor patriae nostra lex. (łac.)
    • Opis: napis na frontonie Biblioteki Krasińskich w Warszawie.
  • Miłość ojczyzny – o! to słońce świetne
    Dla serc, co dumne, sieroce, szlachetne,
    Całe się czystym miłościom oddadzą.
    Jako żurawie, co łańcuch prowadzą,
    Świetniejsze serca wylatują przodem;
    Umrą – ich duchy lecą przed narodem.
  • Moja ojczyzna to nie dzień wczorajszy. Moja ojczyzna to jutro.
  • My Country is my home. Ojczyzna
    Jest moim domem. Mnie w udziele
    Dom polski przypadł. To – ojczyzna
    A inne kraje są hotele.

N edytuj

  • Nie jestem żadnym emigrantem, nie mam żadnych tęsknot, znam smak pszenicy i skowronków, ale i inne smakują mi tak samo. Jestem Polakiem, nigdy nim nie przestanę być, ale te wszystkie ojczyzny, więzy nierozerwania, łkania i patryjotyczne rzępolenia to nie dla mnie. Polska jest dziś dla mnie takim samym krajem jak inny za żelazną kurtyną, krzywda Polaka w Krakowie boli mnie tak samo jak Czecha w Pradze czy Litwina lub Estończyka. Nie rozdzielam niczego, sprawy poszły już znacznie dalej poza pojęcia ojczyzny, kraju, „mojej ziemi”, to pojęcia z lamusa, naftalina.
  • Nie pytaj, co twój kraj może zrobić dla ciebie. Pytaj, co ty możesz zrobić dla swojego kraju.
  • Nie umiesz błogo,
    Z spokojnym sercem spać w ojczyźnie.
  • Nie urodziliśmy się dla nas, lecz dla naszej ojczyzny
  • Niewdzięczna ojczyzno, nie będziesz miała nawet (moich) kości.

O edytuj

  • Odkryłem wtedy prawo nieszczęścia,
    tron z okrwawionego złota,
    wolność nierządną,
    ojczyznę nagą
    serce poranione i zmęczone
    i wrzawę umarłych bez łez,
    suchych jak spadające kamienie.
    I wtedy przestałem być dzieckiem
    bo zrozumiałem, że mojemu narodowi
    nie pozwolono na życie
    i odmówiono pogrzebu.
  • Ojczysta Ziemio, najważniejsza sprawo.
    Pokonam wszystko, by poczuć dziś twój dumny ton.
  • Ojczyzna jest naszą matką ziemską. Polska jest matką szczególną. Niełatwe są jej dzieje, zwłaszcza na przestrzeni ostatnich stuleci. Jest matką, która wiele przecierpiała i wciąż na nowo cierpi. Dlatego też ma prawo do miłości szczególnej.
    • Autor: Jan Paweł II
    • Źródło: Mieczysław Maliński, Pielgrzymka wielkich nadziei, Wyd. Sióstr Loretanek, Warszawa 1985, s. 22.
  • Ojczyzna moja wolna, wolna…
    więc zrzucam z ramion płaszcz Konrada…
  • Ojczyzna to ludzie, których rozumiemy i którzy nas rozumieją.
  • Ojczyzna to trzy wielkie rzeczy wspólne: wspólna mowa, wspólna ziemia i wspólna pamięć.
  • Ojczyzna to Ziemia i Zmarli.
  • Ojczyzną moją jest Bóg,
    Duch, Syn i Ojciec wszechświata.
    Na każdej z moich dróg
    Ku Niemu dusza ulata.
  • Ojczyzną moją jest muzyka. A ty jesteś jak nuta rzewna,
    z którą na ustach, po latach, wraca się w muzykę jak do domu.
  • Ojczyznę kocha się nie dlatego, że wielka, ale dlatego, że własna.
  • Ojczyzny mojej stopy okrwawione
    Włosami otrzeć na piasku
    Padam: lecz znam jej i twarz, i koronę
    Słońca słońc blasku.
  • „Oto matka moja i moi bracia”. Może dlatego mówię tak, jak mówię, ponieważ to jest moja matka, ta ziemia! To jest moja matka, ta Ojczyzna! To są moi bracia i siostry! I zrozumcie, wy wszyscy, którzy lekkomyślnie podchodzicie do tych spraw, zrozumcie, że te sprawy nie mogą mnie nie obchodzić, nie mogą mnie nie boleć! Was też powinny boleć!

P edytuj

  • Popatrz! To twoja ojczyzna…
    Na lewym boku krew, na prawym blizna
    Ona leży tu, już jakiś czas
    Taka niewinna…
    Nieruchoma z zimna twarz
    Ona jeszcze oddycha,
    Jeszcze…
    Ona jeszcze oddycha,
    Jeszcze…
    Pomóż jej! Pomóż jej wstać!
    Pomóż jej! Pomóż jej wstać!

S edytuj

  • Słodko i zaszczytnie jest umrzeć za ojczyznę.
    • Dulce et decorum est pro patria mori. (łac.)
    • Autor: Horacy, Ody III, ii, 13
    • Zobacz też: śmierć

Ś edytuj

  • Święta miłości kochanej ojczyzny,
    Czują cię tylko umysły poczciwe!
    Dla ciebie zjadłe smakują trucizny,
    Dla ciebie więzy, pęta niezelżywe (…)
    Byle cię można wspomóc, byle wspierać,
    Nie żal żyć w nędzy, nie żal i umierać.

T edytuj

  • Tam ojczyzna, gdzie (jest) dobrze.
    • Ibi patria, ubi bene. (łac.)
    • Autor: Cyceron, Rozmowy tuskulańskie
  • twój dom jest tam gdzie twoje serce
    moje serce unosi się w powietrzu
    i nie ma lepszej ojczyzny

W edytuj

  • W obcych miastach przychodzimy na świat,
    nazywamy je ojczyzną, lecz niedługo
    wolno nam podziwiać ich mury i wieże.
  • Ważne rocznice bardzo dobrze uświadamiają nam czym jest ojczyzna, nasz wspólny kraj, który dziedziczymy po przodkach i który powinniśmy w jak najlepszym stanie przekazać naszym potomkom.
  • Wpadam do Soplicowa, jak w centrum polszczyzny;
    Tam się człowiek napije, nadysze Ojczyzny!

Z edytuj

  • Z niej się wyłaniam... Gdy myślę Ojczyzna – By zamknąć ją w sobie jak skarb. Pytam wciąż, jak go pomnożyć (...) Ojczyzna: wyzwanie tej ziemi rzucone przodkom i nam, by stanowić o wspólnym dobru i mową własną jak sztandar wyśpiewać dzieje.
  • Za różane miej te blizny,
    Coś dla miłej zniósł ojczyzny.

Ż edytuj

  • (…) żeby siła w ramionach,
    żeby trud nasz wykonać –
    przy stali i przy zbożu,
    na lądzie i na morzu –
    żeby blask szedł z dni naszych,
    dni mozolnych, odważnych,
    w wiek sławą złotolistną,
    nuto święta, ojczyzno.

Zobacz też edytuj

 
Wikisłownik
Zobacz też hasło ojczyznaWikisłowniku