Tadeusz Gajcy
polski poeta (1922–1944)
Tadeusz Gajcy (1922–1944) – polski poeta, żołnierz Armii Krajowej.
- I chociaż bije ziemia skalista i srebrna
pod tobą jest ojczyzna z drżącego płomienia.- Źródło: Czas
- Zobacz też: ojczyzna
Tadeusz Gajcy
- Jak nie kochać strzaskanych tych murów,
tego miasta, co nocą odpływa,
kiedy obie z greckiego marmuru –
i umarła Warszawa, i żywa.- Źródło: Śpiew murów, wolnelektury.pl
- Zobacz też: Warszawa
- Kochałem ja ty zapewne, ale mi serca dano skąpo na miłość moją niepotrzebną,
bowiem stawały nad epoką, której imiona dajesz teraz, olbrzymia śmierć i przerażenie.- Źródło: poemat Do potomnego
- Zobacz też: wojna
- Mówisz: ciałem człowieczym trzeba schodzić nisko, najniżej,
bo radosna w locie tym wieczność jest kołyską zrodzoną na krzyżu.- Źródło: Żegnając się z Matką
- Zobacz też: cierpienie, krzyż
- Od mego ciała do twego
droga jak ręka prosta,
lecz ciągle dzieli nas echo
w sercu podwójnym i głosach.- Źródło: Nad ranem
- Szukam w gwiazdach zarysu twego. Między nami jak dłonie dwie złączone są pamięci nasze i miłości,
a jeden tylko wspólny dom, który nade mną w tobie rośnie.- Źródło: poemat Do potomnego
- Zobacz też: miłość
- Serce pełne miłości smutnej niosę
jak żołnierz mogiłę pod swym hełmem
niesie przez czas.- Źródło: poemat Do potomnego
- Ten czas, ta noc i ja bez miejsca nad tobą ważą się i uczą:
ostatni sen, a boleść pierwsza i słona miłość nad ojczyzną.- Źródło: poemat Do potomnego