Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego

utwór poetycki Adama Mickiewicza

Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego – utwór poetycki, broszura publicystyczna o charakterze politycznym napisana przez Adama Mickiewicza i wydana w grudniu 1832 roku w Paryżu.

  • Bo kto siedzi w Ojczyźnie i cierpi niewolę, aby zachować życie, ten straci Ojczyznę i życie; a kto opuści Ojczyznę, aby bronił Wolności narażeniem życia swego, ten obroni Ojczyznę i będzie żyć wiecznie.
Adam Mickiewicz
  • Na początku była wiara w jednego Boga i była Wolność na świecie.
  • Nie myślcie, aby urząd przez się, zły był, i nauka przez się, zła była; ale je ludzie zepsuli.

O Księgach… edytuj

  • W tekście Mickiewicza wiara i wolność są zjawiskami zależnymi do siebie, ale charakter tej zależności nigdzie nie jest sprecyzowany. Jest to zależność ukryta, tajemnicza, zależność, która rozwija się w planie nadrzędnym jako prawo sprawiedliwości historycznej.
    • Autor: Zofia Stefanowska, Historia i profecja. Studium o „Księgach narodu i pielgrzymstwa polskiego” Adama Mickiewicza (1962)