Paryż
stolica Francji
- Bo Paryż często mody odmianą się chlubi
A co Francuz wymyśli, to Polak polubi.- Autor: Adam Mickiewicz, Pan Tadeusz
- Zobacz też: moda
- Dobrze, że znów zobaczyłem Paryż.
- Autor: Gustave Flaubert
- Dobrzy Amerykanie po śmierci trafiają do Paryża.
- Autor: Thomas Gold Appleton
- Mam tylko dwie miłości: mój kraj i Paryż.
- J’ai deux amours: mon pays et Paris. (fr.)
- Autor: Joséphine Baker
- Zobacz też: miłość
- Między Londynem a Paryżem jest taka różnica, że Paryż jest dla cudzoziemców, a Londyn dla Anglików. Anglia zbudowała Londyn na swój własny użytek, a Francja zbudowała Paryż dla całego świata.
- Autor: Ralph Waldo Emerson
- Zobacz też: Londyn
- Paryż bardzo szybko przyzwyczaja się do wszystkiego – wielka rzecz rozruchy! – a Paryż ma tyle spraw na głowie, że nie przejmuje się byle drobnostką. Jedynie miasta-kolosy mogą sobie pozwolić na przyjęcie podobnej postawy. Jedynie tak olbrzymie skupiska ludzkie mogą połączyć wojnę domową z jakimś niesamowitym spokojem.
- Autor: Wiktor Hugo, Nędznicy (tłum. Ludmiła Duninowska)
- Paryż jest na tyle duży, żeby się zgubić, ale i na tyle mały zarazem, żeby móc coś dla siebie znaleźć.
- Autor: Carlos Ruiz Zafón, Cień wiatru
- Paryż jest jednym z miejsc, gdzie kobieta krąży jak kotka w rui – szuka miłości, ale zadowoli się seksem w każdej chwili.
- Autor: Henry Miller
- Paryż jest potwornością.
- Paris (…) est un monstre. (fr.)
- Autor: Le Corbusier, Promienne miasto
- Paryż najpiękniej wygląda z wieży Eiffla, chociażby dlatego, że jej stamtąd nie widać.
- Autor: Maurice Chevalier
- Paryż to ruchome święto.
- Autor: Ernest Hemingway
- Zobacz też: święto
- Paryż to zaludniona samotność; prowincjonalne miasto i pustynia bez samotności.
- Paris est une solitude peuplée; une ville de province est un désert sans solitude. (fr.)
- Autor: François Mauriac
- Zobacz też: samotność
- Paryż wart jest mszy.
- Paris vaut bien une messe. (fr.)
- Autor: Henryk IV Burbon
- Paryżanie nie czerpią nigdy ze swego miasta tyle przyjemności, ile daje ono prowincjuszom.
- Autor: Louis Aragon
- Zobacz też: miasto
- Paryżanin podróżuje niewiele; zna tylko swój język ojczysty, czyta tylko swoją literaturę i na skutek tego jest dość ograniczony tudzież zadowolony z samego siebie. Ale bądźmy sprawiedliwi – są przecież Francuzi, znający obce języki – a mianowicie: kelnerzy.
- Autor: Mark Twain, Król i osioł i inne humoreski, wydanie polskie 1925, s. 80
- Patrz kiedy w górze się rozrasta
Blask niby zorzy borealnej
I wszystkie światła tego miasta
Pod Łuk wpływają Tryumfalny.- Autor: Jan Lechoń, Do malarza
- Promienne miasto można zbudować w atmosferze przygody, radosnej, aktywnej, produktywnej, entuzjazmu, wiary, umiłowania piękna, architektonicznej wspaniałości nowych programów, z nową skalą wspaniałości! Istnieje realne zagrożenie dla Paryża; bo jeśli Paryż się nie poruszy, Paryż zniknie.
- Autor: Le Corbusier, Promienne miasto
- Rzuca nim fala, lecz nie tonie.
- Fluctuat nec mergitur. (łac.)
- Opis: dewiza miasta.
- Źródło: C. Jędraszko, Łacina na co dzień, Warszawa 1988, s. 99.
- (…) Ten sobie ubliża,
Kto ma za co, a nie chce jechać do Paryża:
Uczą Pielgrzymkę odbyć światłe nasze wieki,
Polakom do Paryża, Turczynom do Meki.- Opis: Modnicka do Pani Nowiny w scenie VIII aktu I.
- Źródło: Julian Ursyn Niemcewicz, Pan Nowina.
- To naprawdę wolne miasto wolnych ludzi.
- Autor: Daniel Olbrychski, Wspominki o Włodzimierzu Wysockim
- W obłędnym chaosie paryskiego ruchu ulicznego spotyka się dwa rodzaje przechodniów: spieszących się i nieżywych.
- Autor: Jean Renoir
- W Paryżu, gdzie najwięcej damy piją kawy.
- Autor: Józef Dionizy Minasowicz
- W Paryżu można jeździć taksówkami za darmo! Zwyczajnie. Bierzesz taksówkę, wysiadasz w żądanym miejscu i prosisz szofera, by pomógł ci znaleźć tysiącfrankowy banknot, który wpadł ci za siedzenie. Taksówkarz dodaje gazu i znika.
- Autor: Eddie Cantor
- Źródło: Przemysław Słowiński, Sławni ludzie w anegdocie, Videograf II, Katowice 2009, ISBN 9788371837272.
Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!
- A to kara boska, a to zaraza, niechże cię piorun spali, a gówno, gówno, gówno, a żebyś konał rok i skonać nie mógł… niechże go kule biją, na jądra świętych Młodzianków, na świętego Hiebura apostoła, na świętą Pytę, na święte Cycuszki męczenniczki, a to nas czysto ukąpał! nie trza pary! Od czego miasto nazwane zostało Paryżem.
- Autor: François Rabelais, Gargantua i Pantagruel, księga I, rozdział XVII pt. Jako Gargantua oblał swoje powitanie z paryżanami
- Opis: tłumaczenie Boya tytułu rozdziału nie jest dosłowne, w oryginale jest: paya sa bienvenue’es Parisiens, czyli odpłacił Paryżanom za powitanie. Tadeusz Boy-Żeleński ujął istotę opowieści; podziękowaniem było skąpanie ich w moczu. Ratując się z potoku, paryżanie obrzucili Garganutę obelgami (patrz: cytat), przy okazji których powstała nazwa miasta: nie trza pary!. Nie jest to dokładne tłumaczenie, w oryginale francuskim jest: Nous son baignes par rys (skąpał nas dla śmiechu).
Zobacz też: