Wikicytaty

Motta dzieł literackich

Na tej stronie znajdują się motta różnych dzieł literackich, wraz z tytułem dzieła i jego autorem. Jeżeli nie zaznaczono inaczej, autor motta i autor dzieła jest ten sam.


A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

…

  • 451° Fahrenheita – to temperatura, w której papier zaczyna się tlić i płonie…
    • Fahrenheit 451: The temperature at which paper catches fire and burns. (ang.)
    • Autor dzieła: Ray Bradbury, 451° Fahrenheita

A

B

C

  • Cokolwiek ledwie rozróżnieniem,
    Czarne i białe, zero i jeden,
    To nic ponad pieśń.
  • Coraz to z Ciebie, jako z drzazgi smolnej
    wokół lecą szmaty zapalone
    Gorejąc nie wiesz, czy stawasz się wolny,
    Czy to co Twoje ma być zatracone?
    Czy popiół tylko zostanie i zamęt,
    Co idzie w przepaść z burzą – czy zostanie
    Na dnie popiołu gwiaździsty dyjament,
    Wiekuistego zwycięstwa zaranie!

D

  • Dawna róża pozostała tylko z nazwy, same nazwy nam jedynie zostały
    • Stat rosa pristina nomine, nomina nuda tenemus (łac.)
    • Autor motta: Bernard Morliacensjusz
    • Autor dzieła: Umberto Eco, Imię róży
  • Dla was jedynie, synowie wiedzy i mądrości, napisaliśmy to dzieło.
    Badajcie księgę, skupcie się na tym zamiarze,
    który rozproszyliśmy po wielu miejscach,
    to zaś, co zakryliśmy w jednym miejscu, odsłoniliśmy w innym,
    aby zostało zrozumiane przez waszą mądrość.
  • Do błędów, nagromadzonych przez
    przodków, dodali to, czego
    nie znali ich przodkowie – wahanie się
    i bojaźń – i stało się zatem,
    że zniknęli z powierzchni ziemi
    i wielkie milczenie jest po nich.
    • Autor motta: Bezimienny
    • Opis: w pierwszym i drugim wydaniu pod mottem było podane źródło: Koran, ks. 2, wers. 18, później poeta zmienił podpis na Bezimiennego (cytowany tekst nie pochodzi z Koranu).
  • (…) doniosłe zdarzenia zawsze spowija mgła wątpliwości i niejasności. Jedni najbłahsze plotki poczytują za prawdę, inni fakty podają za zmyślenia, a potomni przejaskrawiają poglądy jednych i drugich.

G

  • Głupiec! Do kogo mówię?
    Nieszczęsny! Co czynię?
    Cierpienie swe powierzam
    Brzegowi nieczułemu,
    Skale niemej, głuchemu wiatrowi…
    Jedyną odpowiedzią,
    Ach, szum fal rozszemranych!

J

  • Jeden jest rodzaj ludzki, jeden boski,
    Ta sama matka tchnęła w nas życie.
    Lecz różnica mocy
          Rozdziela nas we wszystkim.
  • Jest rzeczą równie rozsądną ukazać jakiś rodzaj uwięzienia przez inny, jak ukazać coś, co istnieje rzeczywiście, przez coś innego, co nie istnieje.
  • Już ta ziemia nad inne wywyższona ziemie:
    swą boginię w koronie wreszcie ujrzeć może.

K

  • Któż bowiem żyłby w tamtych światach, jeśli są one zamieszkałe?… Oni czy my jesteśmy panami świata?… Czyżby dla człowieka wszystko zostało stworzone?

L

M

  • Mnie pomsta, ja oddam – mówi Pan

N

  • Nie wystarczy, by sprawiedliwości stało
    się zadość, należy także sprawić, by było
    widoczne, że sprawiedliwości stało się zadość.
  • poniższe dwa motta pochodzą z jednego dzieła:
  • No! Io non sono morto.
    Dietro me – cadavere
    Lasciai la prima vita!

O

  • Od momentu, kiedy wziąłem twoją książkę do ręki, do momentu, kiedy ją odłożyłem, tarzałem się ze śmiechu. Zamierzam ją kiedyś przeczytać.
  • Opowiadanie o chorobach to rodzaj Baśni z tysiąca i jednej nocy
    • Autor motta: William Osler
    • Autor dzieła: Oliver Sacks, Mężczyzna, który pomylił swoją żonę z kapeluszem
    • Opis: pierwsze motto, zob. motto drugie: L

P

  • Przyszedłeś więc, nasz wspaniały wrogu,
    Stworzenie opuszczone, otoczony śmiercią człowiek.
    Cóż powiesz teraz przed naszym zgromadzeniem?
  • Przewracając pożółkłe stronice,
    głodny lampart w twoich oczach
    i zapach napalmu o poranku

S

  • Są dziwy w niebie i na ziemi, o których ani śniło się waszym filozofom.

T

W

  • Więc będę śpiewał i dążył do kresu;
    Ożywię ogień, jeśli jest w iskierce.
    Tak Egipcjanin w liście z aloesu,
    Obwija zwiędłe umarłego serce;
    Na liściu pisze zmartwychwstania słowa;
    Chociaż w tym liściu serce nie ożyje,
    Lecz od zepsucia wiecznie się zachowa,
    W proch nie rozsypie… Godzina wybije,
    Kiedy myśl słowa tajemną odgadnie,
    Wtenczas odpowiedź będzie w sercu – na dnie.
  • W życiu piękne są tylko chwile.
    • Autor motta: Dżem, Naiwne pytania
    • Autor dzieła: Jacek Dukaj, W kraju niewiernych: IACTE

Z

Ż

  • Żaden człowiek nie jest samotną wyspą; każdy stanowi ułamek kontynentu, część lądu (…) śmierć każdego człowieka umniejsza mnie, albowiem jestem zespolony z ludzkością. Dlatego nigdy nie pytaj, komu bije dzwon; bije on tobie.
    • No man is an Island, intire of it selfe; every man is a peece of the Continent, a part of the maine; if a Clod bee washed away by the Sea, Europe is the lesse, as well as if a Promontorie were, as well as if a Mannor of thy friends or of thine own were; any mans death diminishes me, because I am involved in Mankinde; And therefore never send to know for whom the bell tolls; It tolls for thee. (ang.)
    • Autor motta: John Donne, Medytacja XVII
    • Autor dzieła: Ernest Hemingway, Komu bije dzwon
  • Żywych zwołuję, zmarłych opłakuję, gromy kruszę.
    • Vivos voco, mortuos plango, fulgura frango. (łac.)
    • Opis: napis na dawnych dzwonach kościelnych
    • Autor dzieła: Friedrich Schiller, Pieśń o dzwonie
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Motta_dzieł_literackich&oldid=570339”