Pindar

starożytny grecki poeta

Pindar (ok. 518–ok. 438 p.n.e.) – poeta grecki.

Popiersie Pindara z Teb

Ody pytyjskie

edytuj
  • Bo pierwsze dobro, gdy dola słodka, Drugie, gdy sława jest z nami
    A kogo razem oboje spotka, Ten się posadził z bogami.
  • Człowiek jest snem o cieniu. Lecz gdykolwiek blask nań padnie od Boga, przychodzi doń chwała i życie staje się słodkie.
  • Z potomków Apollina ruszył na wyprawę
    Grający na formindze ojciec pieśni,
    Piękną cieszący się sławą Orfeusz.
    • Opis: tłum. Mieczysław Brożek.
    • Zobacz też: Orfeusz
  • Kiedy człowiek odnosi sukces, nawet jego sąsiedzi myślą, że jest mądry.
  • Miła duszo, nie szukaj nieśmiertelnego żywota,
    podejmij się dzieła, którego możesz dokonać.
  • Miłość do gór jest miłością najlepszą.
  • Młodość jest kwiatem, a miłość jego owocem [...] Szczęśliwy, kto zbiera winne grono, przyjrzawszy mu się wprzódy cierpliwie, jak z wolna dojrzewa
  • Nie ma nic lepszego nad wodę.
  • Radości i smutki ludzkie mijają jak fale morza.
  • Szczególnie praca jest światłem dla życia.