Wikicytaty

Francesco Petrarca

włoski poeta

Francesco Petrarca (1304–1374) – średniowieczny poeta pochodzący z Italii.

Francesco Petrarca

Sonety

edytuj
  • Błogosławiony dzień, miesiąc, rok, godzina, miejsce, chwila,
    gdy zostałem więźniem tych dwojga błyszczących oczu.
    • Źródło: Sonet XLVII
  • Być może, niegdyś miłość była rzeczą
    Słodką; może, nie pomnę. Ale teraz
    Goryczy pełna.
    • Fu forse un tempo dolce cosa amore,
      non perch’i’sappia il quando: or è sí amara,
      che nulla piú;       (wł.)
    • Źródło: Sonet CCCXLIV, tłum. Jalu Kurek
  • Jeśli to nie jest miłość – cóż ja czuję?
    A jeśli miłość – co to jest takiego?
    Jeśli rzecz dobra – skąd gorycz, co truje?
    Gdy zła – skąd słodycz cierpienia każdego?
    • S’amor non è, che dunque è quel ch’io sento?
      Ma s’egli è amor, perdio, che cosa et quale?
      Se bona, onde l’effecto aspro mortale?
      Se ria, onde sí dolce ogni tormento?       (wł.)
    • Źródło: Sonet CXXXII, tłum. Jalu Kurek
  • Pokoju nie znajduję, choć nie wszczynam wojny,
    boję się i mam nadzieję, płonę i jestem jak z lodu.
    • Źródło: Sonet CIV
  • Widziałem tu na ziemi anielskie uroki
    I niebiańskie piękności (...).

Inne

edytuj
  • Kto bierze rzeczy zbyt cienko, gubi wątek.
  • Ktoś, kto o innych źle mówi, potępia siebie samego.
  • Miło jest spróbować.
  • Miłość złych ludzi kończy się zawsze nienawiścią.
  • Nie jest mocno zakochany ten, co dobrze potrafi opowiadać o miłości.
  • Rzym nie upadnie zwyciężony przez wroga; żadne stworzenie ludzkie nie dostąpi takiego zaszczytu, żaden lud nie będzie mógł się tym pochwalić. Czas pokona Rzym, wśród pustkowia ruin zestarzeje się on i stopniowo rozpadnie cząstka po cząstce.

O Petrarce

edytuj
  • Petrarka odcieleśniony obraz kobiety sprowadził na ziemię, zachowując jej anielską osobowość i rolę przewodniczki prowadzącej do doskonałości wewnętrznej.
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Francesco_Petrarca&oldid=519846”