Jalu Kurek

polski pisarz i poeta (1904–1983)

Jalu Kurek (1904–1983) – polski pisarz.

  • Każde pokolenie ulepszało swój dom w imię własnych ideałów, za które następne generacje musiały nieraz wiele płacić.

Planeta

edytuj

(Wydawn. Literackie, Kraków 1975)

  • Człowiek zbudowany jest z przeciwności, w tym całe jego dramatyczne bogactwo i urok.
    • Źródło: s. 118
  • Czymże jest życie, jeśli nie ustawiczną możliwością popełniania błędów.
    • Źródło: s. 36
  • Każdy mężczyzna powie kobiecie, że ją kocha, jeżeli chce się z nią przespać. Co mu to szkodzi, skoro kobiecie to wystarcza. Już dawno przestaliśmy się liczyć ze słowami.
    • Źródło: s. 15
  • Kto kocha, ten odjeżdża. Ale to bardzo smutna pociecha przed podróżą.
    • Źródło: s. 65

Poezja

edytuj

(Wydawn. Literackie, Kraków 1980)

  • Miłość to przypadkowe rozmieszczenie atomów.
  • Mówią mi: ani porządek matematyczny, ani bicie serca nie byłyby możliwe,
    gdyby Bóg nie istniał. Więc mogę spać jak dawniej.
    • Źródło: Jasno wiedzieć, s. 375

Świnia Skała

edytuj
  • Dla mnie Tatry to nie teren dotykalnej penetracji, mówiłem ci już wielokrotnie; to obszar wyobraźni. Ja je najlepiej widzę nocą. A wędruję po nich ustawicznie przez całą dobę. Deptanie pozostawmy prostaczkom.
  • No cóż – góry. Ziemia garbata; kalectwo. Ale jak każde kalectwo ma w sobie coś wyjątkowego, nieprzeciętnego, co każe się namyśleć. Skała syci się, karmi, napawa swoim milczeniem. Oto kości, od których odpadło mięso w ciągu przedhistorycznych stuleci.
  • Oto Tatry opętane mitologią. Tu nie mają nic do roboty sprawy ludzkie.
  • Wydaje mi się, a nawet jestem pewien, że Tatry są jedynym miejscem na kuli ziemskiej, gdzie mamy do czynienia z osobistą aktywną interwencją boską. Może więc na tym obszarze wyraża się w taki sposób młodość niedojrzała świata?