Zemsta (komedia)
sztuka teatralna Aleksandra Fredry z 1838
Zemsta – komedia autorstwa Aleksandra Fredry z 1833 roku.
Wypowiedzi postaci
edytuj- Jak co sobie ubrda w głowie,
To i klinem nie wybije.- Postać: Dyndalski
- Źródło: akt IV, scena IX
- Zobacz też: głowa
Cześnik Maciej Raptusiewicz
edytuj- A, bezbożny ty języku!
I tyrkotny, i kłamliwy.
- „Bardzo proszę”… mocium panie…
Mocium panie… „me wezwanie”…
Mocium panie… „wziąć w sposobie,
Jako ufność ku osobie”…
Mocium panie… „waszmość pana,
Która lubo mało znana…
Która lubo mało znana”.- Źródło: akt IV, scena V
- Opis: dyktowanie listu do Wacława.
- Hej, Dyndalski! tam do czarta!
Okulbaczyć mi dzianeta!
Już kaducznie przeszła czwarta.- Źródło: akt IV, scena X
- Hej! Serwacy! daj gwintówkę,
Niechaj strącę tę makówkę!- Źródło: akt I, scena VII
- Iść tam? – ślisko, mocium panie:
Mógłby otruć, zabić skrycie.
A mnie jeszcze miłe życie,
Więc dlategom wybrał ciebie:
Będziesz posłem tam w potrzebie.- Opis: do Papkina.
- Źródło: akt I, scena II
- Ja – z nim w zgodzie? – Mocium Panie,
Wprzódy słońce w miejscu stanie!
Prędzej w morzu wyschnie woda,
Nim tu u nas będzie zgoda.- Źródło: akt II, scena I
- Niech cię czarci chwycą
Z taką pustą mózgownicą!
„Mocium panie” cymbał pisze!- Opis: do Dyndalskiego.
- Źródło: akt IV, scena V
- Niechże będzie dziś wesele,
Równie w sercach, jak i w dziele.- Źródło: akt IV, scena XIII
- Zobacz też: wesele
- Niechże o tym już nie słyszę,
Bo do czubków odwieźć każę.- Opis: do Papkina.
- Źródło: akt IV, scena V
- Od powietrza, ognia, wojny,
I do tego od człowieka,
Co się wszystkim nisko kłania –
Niech nas zawsze Bóg obrania.- Źródło: akt II, scena I
- Otruł pewnie.
- Opis: po powrocie Papkina od Rejenta.
- Źródło: akt IV, scena II
- Rzecz to znana, iż w mej mocy
Kazać zamknąć waszmość pana
Za wiadome dawne sprawki.- Opis: do Papkina.
- Źródło: akt I, scena II
- Tu mieszkamy jakby sowy;
Lecz co gorsza, że połowy
Drugiej zamku – czart dziedzicem.
Czy inaczej: Rejent Milczek;
Słodki, cichy, z kornym licem,
Ale z diabłem, z diabłem w duszy!- Źródło: akt I, scena II
- Zobacz też: zamek
Rejent Milczek
edytuj- Acz i starość bywa żwawa,
Wżdy wiek młody ma swe prawa.
- Ciszej z łaski…
- Źródło: akt III, scena VII
- Co los spuści, przyjąć trzeba;
Niech się dzieje wola Nieba.- Źródło: akt III, scena II
- Zobacz też: los
- Idź serdeńko, bo cię trzepnę.
- Źródło: akt III, scena I
- Opis: do Mularza.
- Nie ma złego bez dobrego.
- Źródło: akt III, scena II
- Niech się dzieje wola nieba,
Z nią się zawsze zgadzać trzeba.- Źródło: akt III, scena II i in.
Papkin
edytuj- Giną za mną te kobiety!
- Źródło: akt I, scena II
- Zobacz też: kobieta
- Gdzie na skale gród kamienny,
Gdzie działami mur brzemienny,
Gdzie bagnetów ostre wały,
Gdzie sklepienie z dzid i szabli.
Tam był Papkin – lew zuchwały!
Strzelec boski! rębacz diabli!- Źródło: akt II, scena VII
- Jeśli nie chcesz mojej zguby,
Krrrokodyla daj mi, luby.- Opis: parafrazując Klarę.
- Źródło: akt II, scena VIII
- Zobacz też: krokodyl
- Już by para z nas dobrana
Zaludniała Papkinami,
Gdyby Cześnik, jakby ściana,
Nie stał zawsze miedzy nami.- Opis: o swoim planowanym związku z Klarą.
- Źródło: akt I, scena III
- Kto już w grobie jedna nogą,
Na tym groźby nic nie mogą.- Źródło: akt IV, scena VII
- Zobacz też: grób
- Powiedz: „W ogień skocz, Papkinie” –
A twój Papkin w ogniu zginie.- Opis: do Klary.
- Źródło: akt II, scena VII
- Wdzięczność ludzi, wielkość świata –
Każdy siebie ma na względzie,
A drugiego za narzędzie.
Póki dobre – cacko, złoto;
Jak zepsute – ruszaj w błoto.- Źródło: akt IV, scena V
Podstolina
edytuj- Nie straciłam na namyśle
Niepotrzebnym czasu wiele –
Bo ja rzadko kiedy myślę,
Alem za to chyża w dziele.- Źródło: akt III, scena V
- Nie mieć męża mocno boli;
Lecz i smutek w czasie tonie.- Źródło: akt II, scena V
- (…) Zachodzi z tak daleka
Tam, gdzie się go dawno czeka.
Głupi mędrek.- Źródło: akt I, scena IV
- Opis: o Papkinie.
- Zobacz też: Pan Jowialski
Wacław
edytuj- Bliskie nasze pomieszkania,
Bliższe serca – ach, a przecie
Tak daleko na tym świecie.- Źródło: akt I, scena VI
- Kiedy już jest dowiedzione,
Że rozsądku zwykłą drogą
Niezawodnie połączone
Losy nasze być nie mogą,
Po cóż w dawnej trwać kolei?- Źródło: akt II, scena III
- O, płci piękna, luba, droga!
Twoja radość, twoje żale
To jeziora lekkie fale:
Jedna drugą ciągle ściga,
Ta się schyla, ta się dźwiga,
Ale zawsze w blasku słońca,
Zawsze czysta i bez końca! –
A my, dumni władcy świata,
Mimo siebie pochwyceni,
Za tym cieniem co ulata,
Całe życie, z chwili w chwilę
Przepędzamy jak motyle.- Źródło: akt II, scena IV
- Prędko zniknie każda trwoga,
Gdy w miłości wzrok utonie.- Źródło: akt II, scena III
- Zobacz też: miłość
- Tak jest – zgoda,
A Bóg wtedy rękę poda.- Źródło: akt IV, scena XIII
Klara
edytuj- Ale każdy dziś młodzieniec
Miłosnymi, czczymi słowy
Zwykł przeplatać ślubny wieniec,
Trudnoż zawsze dawać wiarę.- Opis: do Papkina.
- Źródło: akt II, scena VII
- Nie, Wacławie,
Gdzie mnie zachcesz, znajdziesz wszędzie
Zawsze twoją – prócz w niesławie.- Źródło: akt I, scena VI
- Równie z rytmu jak z oręża
Tak sławnego dostać męża
Jest zaszczytem białogłowy;- Opis: do Papkina.
- Źródło: akt II, scena VII