Kara

określona przepisami prawa dolegliwość dla podmiotu prawa

Kara – surowe środki odwetu w stosunku do osób, które naruszyły prawo lub normy.

  • Ben Azaj powiada: Spełnij ochoczo dobre czyny, choćby najłatwiejsze, a uciekaj od grzechu, bo dobry czyn pociąga za sobą dobry czyn, a grzech pociąga za sobą grzech; nagrodą dobrego czynu jest dobry czyn, a karą za grzech jest [sam] grzech.
Kara
  • Bóg ukarał go i oddał w ręce kobiety.
    • Źródło: Biblia, Stary Testament, Księga Judyty
  • Byłby wielki czas powiedzieć, że bezkarnie nie można przekraczać pewnych granic. Są, mówię, stany graniczne jak menisk wypukły w kielichu, których bezkarnie nie dane jest przekraczać nikomu. Są za to kary. Rozsypująca na proch, na pył tęsknota za czymś bliżej niewiadomym – to jest jedna z tych kar. Tęsknota dzika i odurzająca zarazem. Dzika jak otwieranie brzucha, odurzająca jak ubytek krwi. Nad broczącym płynie wiatr. Bierze go i sieje.
  • (…) dla wszystkich najsilniejszym bodźcem do okazywania posłuszeństwa jest pochwała i szacunek dla posłusznego, a nagana i kara dla nieposłusznego.
  • Dziś nie mówi się o sądzie i karze, bo to niemodne, tylko o Bozi, która jest miłosierna. Przepraszam, ale w Piśmie Świętym jest aż zatrzęsienie napomnień, że za to, co się zrobiło złego, kara (czyli konsekwencja) musi zostać wymierzona. Nie może być tak, że jeden drugiemu przebaczy i wszystko jest OK. Papież przebaczył Ali Agcy, ale absolutnie palcem nie kiwnął, żeby go wyciągnąć z więzienia.
    • Autor: Leon Knabit
    • Źródło: Joachim Badeni, Sekrety mnichów czyli sprawdzone przepisy na szczęśliwe życie, Rafael, Kraków 2007, s. 61.
  • Gdyby Bóg, który zstąpił na ziemię, zamiast kary, winę wziął na siebie – to byłoby dopiero rzeczą boską!
  • Gdyby kary winnych spotykały.
  • Karą dla zmarłego może być tylko jego pogrzeb.
    • Opis: przysłowie kirgiskie
    • Źródło: Kobierzec z gwiazd i półksiężyców (seria Myśli Srebrne i Złote), wybór i tłum. Stanisław Kałużyński, Edward Tryjarski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1967 (oprac. części kirgiskiej: Stanisław Kałużyński), s. 105.
    • Zobacz też: pogrzeb
  • Kto sumienie posiada, niech cierpi, skoro zdał sobie sprawę z pomyłki. Będzie mu to karą – obok katorgi.
  • Panie, nie jestem godzien
    Twojej kary
    lecz jeśli ma być wymierzona
    niechaj dosięgnie tylko mnie.
  • Pewność ukarania, choćby umiarkowanego, zrobi zawsze większe wrażenie niż strach przed inną, surowszą karą, z którym jednak łączy się nadzieja na bezkarność.
  • Pomnij, że z ręki ojcowskiej
    Chłosta, zbawia od katowskiej,
    A jaka w obu różnica,
    I jaki przedział daleki!
    Pierwsza leczy i zaszczyca,
    Druga piętnuje na wieki.
  • Szlomo z Radomska przypominał nam: kiedy żałujesz za grzechy nie ze strachu przed karą, tylko z miłości do skrzywdzonego, wszystko będzie ci wybaczone. Co więcej: każdy grzech uznają na Sądzie za dobry uczynek.
  • Żyjemy tak, jakby życie było karą. A przecież jest nagrodą.

Zobacz też: