Jacob Cats
Jacob Cats (1577–1660) – holenderski polityk, literat i poeta.
- Chociaż ptaszę jest już w gnieździe, jeszcze może wypaść.
- Ci, co brodzą po nieznanych wodach, ani chybi się potopią.
- Co posiejesz, to zbierzesz.
- Dojrzała gruszka sama wpada do fartuszka.
- Fałszywego kroku nie cofnie się już nigdy.
- Gdzie jest wino, tam rozsądku nie staje.
- Gdzie węzeł luźny, lina sama się wysmyknie.
- Im większymi jesteśmy głupcami, tym bardziej usilniej staramy się uchodzić za mądrych.
- Kara za grzechem chodzi.
- Każdy jest architektem własnego losu.
- Kiedy psy szczekają, zające zmykają do lasu.
- Kradziona woda jest słodka, a chleb jedzony na ustroniu lepiej smakuje.
- Kto obiera cebulę, roni łzy.
- Kto się pokłada z psami, wstaje z pchłami.
- Małe łodzie powinny się trzymać brzegu, większe mogą popłynąć dalej.
- Miłości ani nie kupisz, ani nie sprzedasz – chyba, że za cenę miłości.
- Nie siej głupich, sami wschodzą.
- Nie wierz pozorom.
- Nim w ogóle się połapiemy, na czym polega życie, już jesteśmy u jego kresu.
- Oczyszczona z plam suknia nigdy już nie będzie tak nieskazitelna jak wcześniej.
- Zobacz też: plama
- Pragniesz wszystkiego, wnet wszystko stracisz.
- Przebudzeni ze szczęśliwych snów ludzie, mają mnóstwo pragnień.
- Strach jest wielkim wynalazcą.
- U kresu wszyscy są sobie równi.