Drzewo

roślina wieloletnia o zdrewniałym pędzie lub pędach głównych

Drzewo – grupa roślin, do której zaliczają się największe rośliny lądowe.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

 
Lipa
  • A chociażby je pocięli piłami
    A chociażby je kładli pokotem
    Nikt nie powie
    – Drzew zabijać nie wolno.
  • Dobre drzewo dobrym się owocem okrywa, dobry człek z dobrych czynów poznawany bywa.
  • Drzewa nie są zielenią: to nasi starsi bracia unieruchomieni, dawne plemię pokryte sierścią, pełne wilgoci, obrosłe rogami.
  • Drzewa są po prostu piękne, potrzebują tak niewiele, bo słońca, deszczu… a od nas szacunku.
  • Drzewa – to chmur zgęszczenia,
    pod nimi dzwoni ziemia,
    nad nimi rwą wezbrane
    planety z brązu lane.
  • Drzewa wznoszą się za oknem ku górze niczym pełne tęsknoty wołanie niemej ziemi.
  • Drzewo wolności trzeba podlewać od czasu do czasu krwią patriotów i tyranów.
  • Drzewo jest mocniejsze niż lew i niż wół,
    Drzewo nawet przerasta żyrafę,
    A człowiek jak zechce, to zrobi z drzewa stół
    Albo drzwi, albo nawet szafę.
  • Drzewo nie smagane wichrem rzadko kiedy wyrasta silne i zdrowe.
  • Głupiec nie widzi tego samego drzewa, co mędrzec.
  • Kiedy wiosna w liść ustroi drzewa
    I otuli je miłości tchnieniem,
    Wtenczas bóle, które wiatr im śpiewa,
    One czują liści swoich drżeniem.
  • Kornikom obojętne, czy drzewo, które toczą, jest rzeźbione.
  • Liście, które jesienią spadają z drzew, chciałyby się wskazać jako przykład przemijania. Byłby to jednak zły przykład, ponieważ po kilku miesiącach drzewo wypuści nowe liście i nastanie wiosna, dokładnie taka jak była wcześniej.
  • Ludzkość jest drzewem, a ludzie są liśćmi. Drzewo trwa i rośnie, chociaż liście opadają.
  • Małe drewienko zapala duże drzewo.
  • Milsze jest człowiekowi jedno drzewo, które sam zasadził, niż cały ogród przez innych zasadzony.
  • Niektórzy nazywają mnie Bzową Babuleńką, inni driadą, ale naprawdę nazywam się Wspomnieniem; to ja siedzę na drzewie, które ciągle rośnie i rośnie, to ja wspominam i opowiadam historię!
    • Nogle kalde mig Hyldemoer, Andre kalde mig Dryade, men egentlig hedder jeg Erindring, det er mig, der sidder i Træet, som voxer og voxer, jeg kan huske, jeg kan fortælle!… (duń.)
    • Autor: Hans Christian Andersen, Bzowa Babuleńka (duń. Hyldemoer)
    • Zobacz też: Baśnie Andersena
  • Nie chcę być bardziej ani mniej zapamiętany niż drzewo przy drodze.
  • Nigdy nie słyszałem, żeby któreś z tych drzew umarło ze starości, i sądzę, że gdyby nie uderzenia pioruna, pożary i wichury, niektóre z nich mogłyby dożyć 10 000 lat.
  • O, cóż jest piękniejszego niż wysokie drzewa, (…)
    Nad wodą, co się pawich barw blaskiem rozlewa,
    Pogłębiona odbitych konarów sklepieniem.
  • odrzuca pamięć lata
    porywczym rękom wiatru
    oddając liści sierść
  • Przyjemność ma się do szczęścia mniej więcej tak, jak drzewo do ogrodu: nie ma ogrodu bez drzew, ale drzewa, nawet w wielkiej ilości, nie stanowią jeszcze ogrodu.
  • Serce jest jak orzech, z którego wyrasta drzewo tętnic i żył.
  • Świecące niebo, złote gwiazdy, góry, morze i migocząca dal, łąki pełne kwiatów, drzewa w rozkwicie – wszystko jest odbiciem boskiej dobroci.
  • Tego klona ni masz prawa tknąć, zasrańcu, choćby palić słomo przyszło, mówie, on moj brat! (…) Tego dnia, co ja urodził sie, babka urwali gałonzke ze swojego klonu, tego co u Mazurow przy stodole, i wsadzili koło węgła. Nu i przyjoł sie, i rośnie ze mno. (…)
    – To wszystkie drzewa przy domach, to braty?
    –  Prawie wszystkie. I w lesie też nie możno ścinać: nie wiadomo kogo sie ścina.
    – To jakby drzewow nie ścinać, ludzie nie umieralib?
    – Nie umieralib.
    – To czemu ścinajo?
    – A czym majo zimo w piecach palić? Gotować, grzać trzeba, trzeba i ścinać i to nie grzech. Ale bez potrzeby ściąć abo pokaleczyć, o, grzech straszny!
  • Zakochany jest jak człowiek w lesie – zapatrzony w jedno drzewo.

Zobacz też

edytuj