Stanisław Korab-Brzozowski
polski poeta i tłumacz, przedstawiciel "fin de siècle'u" w literaturze Młodej Polski; jeden z najwybitniejszych twórców dekadentyzmu
Stanisław Korab-Brzozowski (1876–1901) – polski poeta, tłumacz, reprezentant Młodej Polski.
- Duchowi twemu w pomoc leci duch mój bratni –
Pędzi, leci ze świstem, jak pocisk armatni;
Uderza w mur więzienny, wybija w nim wyłom,
I drogę wskroś otwiera jasnym słońca siłom.- Źródło: Duchowi twemu...
- Dusza ma, cierniem uwieńczona
Na białym krzyżu twego ciała
Przybita pragnień mych gwoździami
Schyliwszy głowę, z wolna kona.- Źródło: Ukrzyżowanie
- Duma milczenie niech na usta kładnie,
A znajdziesz perły w sercu – na dnie.- Źródło: Perły
- Łkają przeciągle dzwony nieszporne,
Prosząc o ciszę dla zmarłych dzielnic;
W mojej samotni, jakby z kadzielnic,
Snują się z wolna mroki wieczorne.- Źródło: Anioł Pański
- Myśmy aktorzy na życia scenie
I wszyscy mamy rozdane role- Źródło: Na życia scenie
- O Boże, dodaj Ty mi sił i męstwa!
Przede mną przepaść czarna śmierci zieje;
Duch mój upada i dusza się chwieje
Na widok podłych szatanów zwycięstwa.- Źródło: Modlitwa
- O przyjdź, jesienią –
Wdziej szatę lekką, białą, zwiewną,
pajęczą;
Rzuć na hebanowe swoje włosy
perły rosy,
Lśniące zimnych barw
tęczą.- Źródło: O, przyjdź
Zobacz też: