Las

kompleks roślinności z dużym udziałem drzew

Las – kompleks roślinności swoisty dla danego kontynentu geograficznego. Charakteryzujący się dużym udziałem drzew rosnących w zwarciu, wraz ze światem zwierzęcym i różnymi czynnikami przyrody nieożywionej oraz związkami, które między nimi występują.

Leśna dróżka
  • Bukowe drzewa lekko szumiały, igliwie świerków szeleściło w powietrzu. Bujne paprocie krzewiły się tak gęsto, że trzeba się było przez nie przedzierać. Dzikie maliny i ostrężyny tworzyły nieprzejrzane gąszcze, a borowina rozścieliła się pod drzewami świecącą zielenią. Rozmaite zaś kapelusze grzybów dodawały jej wielkiego uroku.
    • Autor: Antonina Zachara-Wnękowa, Jak szedł Franuś w dzikie strony do mieszkania dziwożony ze zbioru Baśnie spod Gorców, LSW Warszawa 1980, s. 59
  • Dzisiaj tak naprawdę powinniśmy dyskutować o wyłączeniu z gospodarki leśnej nie jednego, lecz 10-20 proc. lasów należących do skarbu państwa. 20 proc. lasów to tylko 5 proc. powierzchni kraju. Pod ochronę powinny trafić najcenniejsze przyrodniczo lasy, najmniej zmienione przez gospodarkę leśną oraz te w pobliżu miast. Nawet jeśli już zostały zmienione przez człowieka, niech się same unaturalniają i zapuszczają. Natura jest jeszcze w stanie znakomicie poprawić nasze błędy.
  • Hej! idem w las – piórko się mi migoce!
  • Las nazywa się tak, bo w nim nie jest jasno.
  • Nie czas żałować róż, gdy płoną lasy.
  • Natura jest świątynią, kędy słupy żywe
    Niepojęte nam słowa wymawiają czasem.
    Człowiek wśród nich przechodzi jak symbolów lasem,
    One mu zaś spojrzenia rzucają życzliwe.
    • La nature est un temple où de vivants piliers,
      Laissent parfois sortir de confuses paroles;
      L’homme y passe à travers des forêts de symboles
      Qui l’observent avec des regards familiers.
      (fr.)
    • Autor: Charles Baudelaire, Odźwięki, tłum. Antoni Lange
  • Spośród krajobrazów, które głęboko się w mym umyśle wyryły, żadne nie przewyższają wspaniałością krajobrazu pierwotnych lasów, nietkniętych ludzką ręką – czy to lasów Brazylii, gdzie panują siły życia, czy lasów Ziemi Ognistej, w których przeważa śmierć i rozkład. Jedne i drugie są świątyniami wypełnionymi tworami Boga Natury i nie ma nikogo, kto znalazłszy się w takiej samotni, nie odczułby wzruszenia i nie poczułby, że jest coś więcej w człowieku niż tylko życie cielesne.
    • Autor: Karol Darwin, Podróż na okręcie „Beagle”, przeł. Kazimierz Szarski, Kraków 2008, s. 552.
  • Szumi dokoła las,
    czy to jawa, czy sen?
    Co ci przypomina
    Co ci przypomina
    Widok znajomy ten?
  • Wynijdź, lesie, z swej głębi! Wynijdź z legowiska
    Zaczajony rozkwitów, zieloną drzemotą
    Wpartych w ziemię, po ciemku zapatrzoną w znój!
  • Złóż ręce tak by sen zaczerpnąć
    tak jak się czerpie wody ziarno
    a przyjdzie las: zielony obłok
    i brzozy pień jak struna światła.