Bolesław Leśmian
polski poeta i prozaik pochodzenia żydowskiego, czołowy przedstawiciel literatury dwudziestolecia międzywojennego, krytyk literacki; pisał także w języku rosyjskim
Bolesław Leśmian (właśc. Lesman, 1877–1937) – polski poeta pochodzenia żydowskiego, tworzący w okresie dwudziestolecia międzywojennego.
- A on biegł wybrzeżami coraz innych światów,
Odczłowieczając duszę i oddech wśród kwiatów
Bolesław Leśmian
- Będę czekał na ciebie z dłonią na zasuwie,
Zasłyszawszy twój szelest, z nóg zdejmę obuwie,
Wyjdę bosy na spotkanie,
Śpiewający niespodzianie,
A, śpiewając, pomyślę, że pacierze mówię.
- Com uczynił, żeś nagle pobladła?
Com zaszeptał, żeś wszystko odgadła?
Jakże milcząc poglądasz na drogę!
Kochać ciebie nie mogę, nie mogę!- Źródło: Com uczynił... w: Dziejba leśna, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1938, s. 22.
- Dwunastu braci, wierząc w sny, zbadało mur od marzeń strony,
A poza murem płakał głos, dziewczęcy głos zaprzepaszczony.- Źródło: Dziewczyna w: Napój cienisty, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1936, s. 37.
- Gdybym spotkał ciebie znowu pierwszy raz,
Ale w innym sadzie, w innym lesie –
Może by inaczej zaszumiał nam las,
Wydłużony mgłami na bezkresie...- Źródło: Gdybym spotkał ciebie znowu pierwszy raz w: Sad rozstajny, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1912, s. 21.
- Już świt pierwszą roznietą złoci się po ścianie,
Gdy właśnie słychać kroki i do drzwi pukanie...
Więc zrywam się i biegnę! Wiatr po niebie dzwoni!
Serce w piersi zamiera... Nie!... To — Bóg, nie oni!...- Źródło: Urszula Kochanowska w: Napój cienisty, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1936, s. 84.
- Lecz ty jedna mnie poznasz niezłomnie,
Gdy, twe imię śpiewając w doliny,
Z raną w piersi, zmieniony ogromnie
Przyjdę jutro, choć nie znam godziny...- Źródło: Przyjdę jutro, choć nie znam godziny w: Sad rozstajny, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1912, s. 27.
- Lubię szeptać ci słowa, które nic nie znaczą –
Prócz tego, że się garną do twego uśmiechu,
Pewne, że się twym ustom do cna wytłumaczą –
I nie wstydzą się swego mętu i pośpiechu.- Źródło: Lubię szeptać ci słowa w: Dziejba leśna, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1938, s. 31.
- Morze - to nie rzeka, a ptak to - nie krowa!
Szczęśliwy, kto kocha rymowane słowa!- Źródło: Przygody Sindbada żeglarza, Instytut Wydawniczy „Bibljoteka Polska“ S. A., Warszawa 1936, s. 4.
- Nic – tylko płacz i żal i mrok i niewiadomość i zatrata!
Takiż to świat! Niedobry świat! Czemuż innego nie ma świata?- Źródło: Dziewczyna w: Napój cienisty, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1936, s. 38.
- To — niepoprawny Istnieniowiec!
Poeta! — Znawca mgły i wina.
Nadskakujący snom — manowiec,
Wieczności śpiewna krzątanina.- Źródło: Srebroń w: Napój cienisty, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1936, s. 66.
- W szyciu nic nie ma, oprócz szycia,
Więc szyjmy, póki starczy siły!
W życiu nic nie ma, oprócz życia,
Więc żyjmy aż po kres mogiły!
- [Nowy teatr to] zbiorowy czyn aktora, malarza i ewentualnie muzyka pod władzą i strażą reżysera.
- Opis: o ideach Edwarda Gordona Craiga.
- Źródło: Tomasz Weiss, Młoda Polska, wyd. II, WSiP, Warszawa 1989, s. 25.
- Zobacz też: teatr
O Bolesławie Leśmianie
edytuj- [Bolesław Leśmian] podobny był do polnej myszki i niewiele od niej większy. Franc Fiszer ujął to krótko: „Zajechała pusta dorożka, z której wysiadł Leśmian”.
- Autor: Roman Loth
- Źródło: Na rogu świata i nieskończoności. Wspomnienia o Franciszku Fiszerze., Iskry, Warszawa 2002, ISBN 83-207-1698-5, s. 319.
- Mały, nieporadny i jakby trochę nieprzytomny Leśmian, przypadkiem zaplątany ze świata myśli i baśni między brutalne ludzkie stwory i bezduszne ludzkie prawa (...).
- Wyjść poza pojęcia ludzkie, poza „rzeczywistość wtórą” i obrócić się twarzą ku chaosowi, ku tajemnicy wszechświata – to Leśmianowska „filozofia czynu”, poznawczego heroizmu.
- Autor: Wacław Lewandowski
- Źródło: Bolesław Leśmian, Klechdy polskie, Universitas, Kraków 1999, s. 53.