Wikicytaty

George Byron

angielski poeta

George Gordon Byron (1788–1824) – angielski poeta i dramaturg.

George Byron

Giaur (1813)

edytuj

(tłum. Adam Mickiewicz)

   Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Giaur.
  • Bo własne tylko upodlenie ducha
    Ugina wolnych szyję do łańcucha.
    • Yes! Self – abasement paved the way
      To villain – bonds and despot sway.
  • Lepiej raz przepaść w zaburzone fale
    niż żyć – gnijąc po trochu na skale.
  • Walka o wolność, gdy się raz zaczyna,
    Z ojca krwią spada dziedzictwem na syna.
    • For Freedom’s battle once begun,
      Bequeath’d by bleeding Sire to Son.

Korsarz

edytuj
  • I jak samotnik zdziczały, stał on, niczym odcięty:
    Wolny od afektów wszystkich i pogardą nietknięty.
  • Zalśniony gniewem i złorzecząc obłudzie, choć znał, zapomniał, że są lepsi ludzie.

Inne

edytuj
  • Angielska zima kończy się w lipcu,
    żeby znów zacząć się we wrześniu.
    • The English winter – ending in July,
      To recommence in August       (ang.)
    • Źródło: Don Juan, Pieśń XIII, wyd. Phillips, Sampson, and Company, Boston 1858, s. 415.
  • Choć kobiety są aniołami, małżeństwo jest piekłem.
  • Dobro tylko rzadko wypływa z dobrej rady.
    • Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.
    • Zobacz też: dobro
  • Dziewczę z Aten, czeka łódź:
    Ty mi serce moje zwróć!
    Albo weź mi wszystko już,
    Co zostało z życia burz.
    • Maid of Athens, ere we part,
      Give, oh give me back my heart!
      Or, since that has left my breast,
      Keep it now, and take the rest!       (ang.)
    • Źródło: Ζωη μου, σας αγαπω
  • Fontanny prawdy mogą być czyste. Jej strumienie są zamulone błotem i przepływają przez takie kanały sprzeczności, że prawda musi często żeglować po fikcji.
  • Ideałem moim jest kobieta, która byłaby dość mądra na to, by zrozumieć, że trzeba mnie podziwiać, a za mało mądra na to, by pragnąć być przeze mnie podziwianą.
  • Idzie w Piękności, jak noc, która kroczy
    W cichym gwiazd gronie przez bezchmurne kraje;
    Co cień i światło w sobie kras jednoczy,
    To w jej obliczu i w jej oczach taje.
    • She walks in beauty, like the night
      Of cloudless climes and starry skies;
      And all that’s best of dark and bright
      Meet in her aspect and her eyes.       (ang.)
    • Źródło: Idzie w Piękności
  • Jednym z uroków starych listów jest to, że nie wymagają odpowiedzi.
  • Jest pewna przyjemność w bezdrożnych lasach;
    Jest upojenie na samotnym wybrzeżu;
    Jest społeczność, gdzie nie ma intruzów;
    Przy głębokim morzu i muzyce jego szumu;
    Nie człowieka kocham mniej, lecz Naturę bardziej.
    • There is a pleasure in the pathless woods,
      There is a rapture on the lonely shore,
      There is society where none intrudes,
      By the deep Sea, and music in its roar:
      I love not Man the less, but Nature more.       (ang.)
    • Źródło: Wędrówki Childe Harolda
  • – Jestem z rodu aniołów;
    czy chcesz stać się do mnie podobnym?
    – Widzę twoją moc i piękność; ale wskazujesz mi rzeczy,
    przewyższające moje siły, chociaż nieprzewyższające mojego pojęcia.
    • Źródło: Kain
    • Opis: motto powieści Dwa bieguny Elizy Orzeszkowej (Wydawnictwo MG, Warszawa 2019, s. 5).
  • Kiedyśmy się żegnali
    We łzach i w milczeniu,
    Gdyś się smutna oparła
    Na moim ramieniu,
    Twarz miałaś bladą, zimną,
    Pocałunek zimniejszy,
    Wróżyła mi ta chwila
    Okropność dzisiejszej.
    • When we two parted
      In silence and tears,
      Half broken-hearted
      To sever for years,
      Pale grew thy cheek and cold,
      Colder thy kiss;
      Truly that hour foretold
      Sorrow to this..       (ang.)
    • Źródło: Kiedyśmy się żegnali
  • Któż może kochać i rozsądnym pozostać! Bojaźliwa jest miłość w młodzieńczym sercu.
  • Któż z nas kocha, nie głupiejąc przy tym?
  • Miłość mężczyźnie nie jest życiem całym –
    Dla kobiet miłość – jedyne istnienie (…)
    On wszystkie dobra ma – kobieta jedno:
    Kochać i kochać, i być zawsze biedną!
    Miłości kobiet – o! poznania warte,
    Piękne a groźne, pełne tajemnicy.
    Kobieta wszystko stawia na tę kartę,
    Gdy przegra, to jej nic oprócz tęsknicy
    I żalu życie nie odda rozdarte.
  • Miłość należy do małej liczby rzeczy, których czas bynajmniej nie udoskonala.
  • Moim jest losem
    Żarliwie, próżno kochać cię i błądzić.
    • Źródło: Miłość i śmierć
  • Należałem i należę do Ciebie całym sercem i całą swą istotą, gotów słuchać Ciebie, czcić Ciebie i kochać – i uciec z Tobą, kiedykolwiek, gdziekolwiek, dokądkolwiek.
  • Niejednego pięknego poranka byłbym sobie palnął w łeb, gdybym sobie nie przypomniał, że to by sprawiło przyjemność mojej teściowej.
  • Nie wątpiej pani, pamiętam o tobie
    I twój małżonek o tobie pamięta
    Jakże zapomnieć w tak niedługiej dobie
    Żonę niewierną … szatana natręta.
    • Opis: odpowiedź na wiersz swojej kochanki o nazwie Remember Me! (Pamiętaj o mnie!).
    • Źródło: Nieznany, Rozmaitości, Pismo dodatkowe do „Gazety Lwowskiej”, 1836.
  • Obudziłem się pewnego ranka i znalazłem siebie sławnym.
    • Opis: o nagłym sukcesie Wędrówek Childe Harolda.
    • Źródło: pamiętnik, 1812
  • Okropne jest to, że nie można ani żyć z kobietami, ani bez nich.
  • Sądzicie, że gdyby Laura została żoną Petrarki, ten pisałby sonety przez całe życie?
  • Skoro kochający umie być śmiałym, rzadko jego miłość zostanie bezowocną.
  • Spadł Asyryjczyk jak wilk na owczarnię, purpurą, złotem lśniły jego armie.
  • Szczęście przychodzi na świat jako bliźniaczy brat radości.
  • Szekspir, możecie mi wierzyć, stoi absurdalnie zbyt wysoko i sława jego nazwiska spadnie.
  • Śmieję się niekiedy, żeby nie płakać.
  • Talent może być ci czasem przebaczony, geniusz – nigdy.
  • To bardzo miło zobaczyć swoje nazwisko wydrukowane. Nawet kiepska książka jest książką.
  • To kruszy serce, które ty zasmucasz,
    Że umiesz kochać – lecz prędko porzucasz.
    • Źródło: Liryki najpiękniejsze, przeł. A. E. Odyniec.
  • Tu zaszła zmiana w scenie mojego widzenia.
    • A change came o’er the spirit of my dream
    • Źródło: The Dream (1816); wolny przekład Adama Mickiewicza
  • Wędkarstwo jest najbardziej okrutnym, pozbawionym uczuć i najgłupszym pseudosportem.
  • Wielcy ludzie są dumni, mali zarozumiali.
  • Wielu dobrych mężów często nie ma odwagi być czymś innym.
    • Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.
  • Zresztą Muza ma fikcją się nie wspiera…
    Jedynie faktów repertuar zbiera…
    • Źródło: Zatrute drzewo, tłum. Z. Kubiak

O George’u Byronie

edytuj
  • Bądź zdrowa! – tak ponury Byron żegnał żonę,
    Tak i niejeden luby lubą swą niestałą.
  • Byron umarł tak młodo
    I nic mu się nie stało –
    Czemuż bym nie miał i ja –
    Choć życia troszeczku mało.
  • Lampy mdły płomień już kona. Usta niegodne całować i usta niegodne pieśni! Zapomnieliśmy zbyt rychło bladego lorda Byrona!
  • Lord Byron, ich zna­jomi byli jak gwiazdy rocka z lat osiem­dzie­sią­tych: szo­ko­wali sta­rych, fascy­no­wali mło­dych, pili, ćpali, upra­wiali seks i pisali świetne rze­czy.
  • Wpoił nam niewiele, ale nasza dusza
    Odebrała go niby odgłos grzmotu.
  Zobacz w Wikiźródłach inne utwory George’a Gordona Byrona
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=George_Byron&oldid=609439”