Stefan Sawka: Ostatni żołnierz Nadieżdy Tumskiej. Olgierd Halski: No i co? Zagapił się na Wisłę? Stefan Sawka: Ty i ta twoja paranoja (...). Olgierd Halski: A... nowa wojna gangów. Elegancko i gładko. Jak pupa niemowlęcia.
Olgierd Halski: Bo? Stefan Sawka: Bo już mam dość nadstawiania za ciebie tyłka. Bo spaliłeś ruskie dragi bez pozwolenia! Bo kryłeś siostrę, która jest umoczona w aferę Geobanku! Bo siostra mieszka w Sztokholmie, a nie w Szwajcarii, jak nabajerowałeś! Bo mam już tego wszystkiego dość. Rozumiesz? Olgierd Halski: Bo? Stefan Sawka: Bo, bo, bo! Przestań z tym „bo”, do jasnej cholery. Przesłuchujesz mnie czy co? Olgierd Halski: (...) W tym mieście jest ktoś, komu zależy, żebyśmy tak stali na tym moście i krzyczeli na siebie. Temu samemu gościowi, nazwijmy go Kowalski, zależy na tym, żeby po tej rozmowie każdy z nas poszedł w inną stronę. Stefan Sawka: Czyli co, że wraca nowe? Olgierd Halski: Ja nie wiem, co wraca.
Stefan Sawka: Nie ufasz mi? Olgierd Halski: Ja już nikomu nie ufam, Stefan. Stefan Sawka: Cała nasza firma toczy na ciebie pianę. Olgierd Halski: Ale na szczęście to już nie jest moja firma. Stefan Sawka: Możesz pracować w Biurze Ochrony Rządu. Olgierd Halski: Możesz mnie zrzucić z mostu. Stefan Sawka: Przestań... Olgierd Halski: Parę dni temu ktoś chciał mnie odprawić, a dzisiaj ja odprawiłem dziecko i kobietę. Taki jest świat. Stefan Sawka: Kiepski, ale nie myśmy go stworzyli (...). Olgierd Halski: Jak znajdziesz dla mnie jakąś pracę na poczcie albo... w bibliotece, to zadzwoń.
Minister Osowski: Pan mnie jakoś z tego wygrzebie, prawda? W końcu jest pan geniuszem. Kowalski: Prawie. Zaczął pan dbać o reputację? Minister Osowski: Mam ją nienaruszoną. Kowalski: Na razie. Minister Osowski: Grozi pan? Kowalski: Boże broń.
Z drogi, wszo! Chcesz, żebym was wszystkich rozdeptał?
Postać: Kowalski
Opis: do Jurija, gdy ten wspomina o pieniądzach.
Minister Osowski: Nie cierpię tego człowieka. Jan Tuwara: Jest bardzo skuteczny. Minister Osowski: Niestety.
Opis: o Kowalskim.
U Halskiego dzwoni telefon. Olgierd Halski: Komisarz Halski, słucham. Głos w telefonie: A na mieście mówią, że już nie komisarz. Olgierd Halski: Niech sobie mówią, co chcą. Czego? Głos w telefonie: Ktoś zbudził mnie w nocy i kazał do pana zadzwonić. Olgierd Halski: Współczuję. Mogę panu zwrócić za telefon, ale nie za stargane nerwy. Czego? Głos w telefonie: No wie pan... Ktoś kazał mi się panem zająć. Olgierd Halski: Tym bardziej współczuję. Halski odłożył słuchawkę. Po chwili telefon zadzwonił ponownie. Głos w telefonie: Słuchaj no. Rób i słuchaj, co mówi szef. Olgierd Halski: Ja już nie mam szefa. Halski ponownie odłożył słuchawkę, a telefon znowu zadzwonił. Olgierd Halski: Słuchaj no, gnoju, nie ty mnie będziesz uczył dobrych manier. Miałem bardzo zły dzień – mleko mi wykipiało. Może byś się przedstawił, dupku, co? Głos w telefonie: Okay, spokojnie, panie Gorączka. Mówi generał Bogusław Góra. Biuro Ochrony Rządu.
Niżej, dupkę, niżej, gamoniu! Jak panienkę bzykasz, to też tak dupkę do góry podnosisz (...)?
Postać: oficer BOR-u, trener
Opis: do Wojtka Szymczaka.
Ja go lubię, bo jest uczuciowy.
Postać: Olgierd Halski
Opis: do Wojtka Szymczaka o trenerze.
Sraczka w mózgu? Mam wyznaczyć?
Postać: oficer BOR-u, trener
Opis: do Wojtka Szymczaka i Olgierda Halskiego.
Generał Bogusław Góra: Lepszy z ciebie materiał na trupa niż na goryla. Olgierd Halski: To komplement czy wyrok? Generał Bogusław Góra: Jeszcze mi tu wykorkujesz... Słyszysz? Olgierd Halski: I dzwony kościelne. Generał Bogusław Góra: Jedna rzecz mnie w tobie niepokoi. Olgierd Halski: Tylko jedna? Generał Bogusław Góra: Mówili mi, że kiedyś miałeś tu serce, teraz tu widzę śmierć. Olgierd Halski: Wszyscy ją mają. Generał Bogusław Góra: Ale nie każdy jej szuka. Olgierd Halski: Niech mnie pan zwolni, nie nadaję się. Generał Bogusław Góra: Wręcz przeciwnie. Będą z ciebie ludzie, Halski. Mam nadzieję, że żywi. Olgierd Halski: To groźba?
Nie lubię trzecich uszu.
Postać: Kowalski
Te pięć milionów dolarów to moja starość, a ja sobie sam wyznaczam emeryturę.
Chcę się rozchorować i umrzeć. Chcę, żeby tatuś też umarł.
Postać: Basia
Praliśmy ich forsę i to nie małą. Ktoś nam się dobiera do dupy.
Postać: Jurij „Jerzy Ałgarski”, podwładny Tuwary, formalnie wiceprezes „Geobanku”
Jan Tuwara: Jesteś wiceprezesem poważnego banku, a prezes banku nie używa takich wyrażeń: „robić komuś koło dupy”, „mokra robota” i tak dalej. Rozumiemy się? Lubisz tego Kowalskiego? Jurij „Jerzy Ałgarski”: Szefie, ja bym go gołymi rękami, skurw... Jan Tuwara: Jurij! Jurij, powiedzmy, że ten pan nie jest twoim... Jurij „Jerzy Ałgarski”: Nie jest moim faworytem. Jan Tuwara: Brawo! Jan Tuwara: Wobec tego jest nas dwóch, Jurij.
Wojtek Szymczak: Ty, myślałby ktoś, że ten świat jest piękny... Olgierd Halski: Bo jest! Wojtek Szymczak: Czy szambo jest piękne? Olgierd Halski: Ty się patrz w niebo, a nie pod siebie, harcerzu.
Sytuacja jest taka, że teraz dziesiątki silnych i butnych sukinsynów robi w pory, żeby przypadkiem gówno nie wypłynęło na wierzch. Żeby nie stracili tego, co najważniejsze. Znaczy władzy.
Olo, jesteś trefny na całym froncie. Nie mogę cię zwerbować jako agenta, rzucasz się w oczy jak plakat wyborczy.
Postać: Wojtek Szymczak
Tylko nie kłam, już po tym „bo” słyszę, że chciałeś skłamać.
Postać: Basia
Opis: do ojca.
Basia: Nauczyłeś się płakać? Olgierd Halski: Mhm. Basia: „Mhm” – tak czy „mhm” – nie? Olgierd Halski: Mhm – nie.
Tylko że ja jestem gorylem, na którego się poluje.
Postać: Olgierd Halski.
Stefan Sawka: Gdzie Beata? Olgierd Halski: Zgubiła się w tłumie.
Stefan Sawka: Co mogę dla ciebie zrobić? Olgierd Halski: A możesz? Stefan Sawka: No... zależy. Olgierd Halski: Zależy, czy ci nie wyjmą stołka spod dupy? Stefan Sawka: Olo, sprawiedliwość nigdy tu nie wygra. Olgierd Halski: Ale kiedyś umrą jej wrogowie.
Stefan Sawka: Nie wierzysz mi? Olgierd Halski: Sobie też nie.
Wojtek Szymczak: Kto tam? Kobieta (jak się później okazało – Krystyna, kochanka Tuwary, zakonspirowana agentka wywiadu): Chciałam z panem porozmawiać o Biblii.
Mężczyzna: Proszę pana, ja od paru dni nie miałem nic w ustach. Może mi pan dać parę groszy? Olgierd Halski: Chodź, kupię ci hot-doga. Mężczyzna: Odpierdziel się pan ze swoim hot-dogiem! Posraniec jakiś!
Powiedziałem ci już kiedyś, że wiesz tyle, ile widzisz.
Postać: Jerzy Szawłowski, były szef UOP
Nie ma przeproś.
Postać: Ćma
Gen. Bogusław Góra: Żadnych ostatecznych rozwiązań. Rozumiesz? Oficer BOR-u, trener: Rozkaz to rozkaz. Nie musi sprawiać przyjemności. Gen. Bogusław Góra: Dokładnie tak.
Pieniądze, nawet wielkie, to jest tylko środek – sposób na zdobycie władzy, a władza dla szarego człowieka to jest po prostu (...) wielkość. Szary człowiek musi widzieć władzę.
Stefan Sawka: Jerzy, jest jedno słowo, w które jeszcze wierzę – sprawiedliwość. Jerzy Szawłowski: Nie mogę działać nielegalnie. Jest jeszcze drugie słowo, w które ja ciągle chcę wierzyć – prawo. Stefan Sawka: Jest jeszcze... trzecie – przyjaźń.
Basia: Tak długo nie dzwoniłeś, żeby mi wreszcie powiedzieć „mhm”?! Olgierd Halski: Mhm. Co robisz, Basiu? Basia: Płaczę. A ty? Olgierd Halski: Ja też, Basiu.
Wiatr... ciepły wiatr...
Postać: Olgierd Halski
Opis: pierwsze słowa wypowiedziane do przyjaciół po pobycie w szpitalu.
Olgierd Halski: Co jest, straciłaś wiarę? Krystyna: Nie, nadużyłam jej.
Wolę, jak udajesz niż werbujesz. A najbardziej lubię, jak śpiewasz...
Postać: Olgierd Halski
Opis: do Krystyny.
Olgierd Halski: Wojtuś? Wojtek Szymczak: Aha? Olgierd Halski: Kim jest ta kobieta? Aniołem czy diabłem? Wojtek Szymczak: Też to kiedyś chciałem wiedzieć. Długo się z tego leczyłem... Olgierd Halski: Mała zniknęła, tak? Dobry pomysł.
Wiedzą, wszystko wiedzą... Dziennikarze-szmaciarze.
Uwaga: W dalszej części znajdują się cytaty ze szczegółami fabuły lub z zakończenia utworu.