Wikicytaty

Rosja

państwo w Azji i Europie Wschodniej
(Przekierowano z Federacja Rosyjska)

Rosja – największe państwo świata pod względem powierzchni, rozciągające się od wschodniej Europy poprzez północną część Azji aż po Ocean Spokojny.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Flaga Rosji
Położenie Rosji

B

edytuj
  • Był trzeci dzień okupacji. Jechałem samochodem gdzieś między Pragą a Budziejowicami (…). Wszędzie, na drogach, na polach, w lasach, rosyjska piechota. Później zatrzymano mój samochód. (…) Oficer, który polecił przeszukanie, spytał mnie po rosyjsku: (…) Jak się pan czuje? (…) Pytanie nie było ani złośliwe ani ironiczne. Przeciwnie: oficer mówił dalej: „To wszystko jest wielkim nieporozumieniem. Ale wszystko się ułoży. Musi pan wiedzieć, że my kochamy Czechów. Kochamy was!”
    Krajobraz rozjechany przez tysiące czołgów, przyszłość kraju przesądzona na wieki, czescy mężowie stanu aresztowani i wywiezieni, a oficer wojsk okupacyjnych składa wam miłosną deklarację. (…) Wszyscy przemawiali mniej więcej jak on: ich postawa nie wynikała z sadystycznej przyjemności gwałciciela, lecz z innego archetypu: miłości zranionej: dlaczego ci Czesi (tak bardzo ich kochamy!) nie chcą żyć z nami i w ten sam co my sposób? Jaka szkoda, że musieliśmy posłużyć się czołgami, aby nauczyć ich czym jest miłość!
    • Opis: wspominając swoją podróż przez Czechosłowację w 1968.
    • Autor: Milan Kundera, Wprowadzenie do wariacji [w:] Kubuś i jego Pan, hołd w trzech aktach dla Denisa Diderota, przeł. Marek Bieńczyk, PIW, Warszawa 2000, s. 8.
    • Zobacz też: Operacja Dunaj

C

edytuj
  • Chcę wam powiedzieć całą prawdę. A mówiąc do was, zwracam się do całego narodu rosyjskiego. Jest coś nietykalnego w życiu państwa. Tem nietykalnem jest powaga i odpowiedzialność władz. Zasady, według których chcą teraz kierować w Rosji państwem i wojskiem, nie są praktykowane nigdzie. Takie zasady prowadzą do despotyzmu i ruiny. Tylko cud może jeszcze zbawić Rosję.
    • Autor: Aleksandr Guczkow
    • Opis: podając się do dymisji w związku z brakiem możliwości opanowania narastającego rozprężenia i masowych dezercji wśród wyczerpanych wojną żołnierzy armii rosyjskiej.
    • Źródło: Rosja u wrót upadku, „Ziemia Lubelska” nr 12 (264), Lublin, 27 maja 1917, s. 4.
    • Zobacz też: I wojna światowa
  • Czy Rosja przepraszała kiedykolwiek inne państwo? Uchwała Dumy w sprawie Katynia to chyba pierwszy tego rodzaju akt w dziejach Rosji.
    • Autor: Norman Davies
    • Źródło: wywiad Pawła Wrońskiego, Rozmowa świętej Polski ze świętą Rosją, „Gazeta Wyborcza”, 22 grudnia 2010.

D

edytuj
  • (…) dokąd na Rosji będzie car i państwo tj. dokąd na wsi będą panować właściciele ziemscy, a w miastach kupcy i fabrykanci, na nic zdadzą się wasze prośby i modlitwy żadna Konstytucja i Ziemskie Sobory Wam nie pomogą
    • Autor: Wolnaja Wolija (Wolna Wola), periodyk anarchistów rosyjskich, nr 1/1903.
    • Źródło: W. Kołodziej, Anarchizm i anarchiści w Rosji i Królestwie Polskim, Toruń 1992.

E

edytuj

G

edytuj
  • Gdy umierają wielkie religie, wyłaniają się religie wypaczone – sekty. Zawsze jest tak. Wtedy się wyłaniają bożki – to jest ta charyzmatyczna władza wodza, jeszcze przed Stalinem, on jest ten jedyny, nikomu się nie ufa i wybiera się wtedy jednego, któremu się ufa. To jest stara historia. To sięga co najmniej czasów romantyzmu. (…) polityka jest taką zbrodnią i hańbą, że lepiej, aby jeden człowiek wziął na siebie całą tę hańbę. W ten sposób narodowi została ta hańba oszczędzona. Tu było teoretyczne uzasadnienie autokracji rosyjskiej: car poświęca się, bierze na siebie hańbę za cały naród, hańbę prowadzenia państwa. I tu znowu ta krew przelana, te straszliwe zbrodnie, jakie się działy, tak, ale tu jest ta uświęcona osoba tego idola, właśnie tego cara czy Lenina, charyzmatycznej osoby, która odkupuje wszystko, w której pokłada się najwyższe nadzieje, i ona bierze na siebie cały grzech.

I

edytuj
  • Irlandia uzyskała niepodległość w 1922 r. Czy wie pan, jak długo sprawami Irlandii zajmowano się w brytyjskim Home Office, ministerstwie spraw wewnętrznych? (…) Do 1975 r. To oczywiście symbol, ale pokazuje, jak długo brytyjska opinia publiczna nie mogła się pogodzić z tym, że istnieje ten niepodległy kraj, który nie jest częścią imperium brytyjskiego. Bardzo długo ta oczywista prawda przebijała się do świadomości społeczeństwa żyjącego nostalgią za dawną wielkością. W Rosji taka postimperialna nostalgia również istnieje i dlatego przyjmowanie prawd godzących w to przekonanie to długi proces.
    • Autor: Norman Davies, wywiad Pawła Wrońskiego, Rozmowa świętej Polski ze świętą Rosją, „Gazeta Wyborcza”, 22 grudnia 2010.

K

edytuj
  • Kiedy na jednym krańcu kraju, choćby w Kaliningradzie, jeszcze piją, to na drugim, choćby na Czukotce, już leczą kaca. Federacja rozciąga się przez dziewięć stref czasowych…
  • Kieliszek ostrej wódki palącej wnętrzności i kufel piwa przyjemnie opłukującego żołądek – oto jak się ma Rosjanin do Niemca.
  • Autor: Wasilij Rozanow
  • Źródło: Mała księga cytatów, red. Halina Lipiec, STON I, Radom 1994, ISBN 8390113228, s. 145.
  • „Kleptokraci”, jak [Andriej] Piontkowski nazywa członków elit, na zagranicznych kontach trzymają co najmniej bilion dolarów, czyli 60 proc. PKB ojczyzny. A to tylko żywa gotówka, bo są jeszcze akcje, obligacje, inne papiery wartościowe. Jest co stracić.
    • Autor: Wacław Radziwinowicz, Mała Moskwa na Malcie, „Gazeta Wyborcza” 20–21 stycznia 2018, s. 21.
    • Opis: o postawie współczesnej rosyjskiej elity finansowej.
  • Kraina pusta, biała i otwarta
    Jak zgotowana do pisania karta.
    Czyż na niej pisać będzie palec Boski,
    I ludzi dobrych używszy za głoski,
    Czyliż tu skryśli prawdę świętej wiary,
    Ze miłość rządzi plemieniem człowieczem,
    Że trofeami świata są: ofiary?
    Czyli też Boga nieprzyjaciel stary
    Przyjdzie i w księdze tej wyryje mieczem,
    Że ród człowieczy ma być w więzy kuty,
    Że trofeami ludzkości są: knuty?
  • Kraść tu, cieszyć się ukradzionym tam.
    • Opis: o lokowaniu przez elity Rosji współczesnej pieniędzy na Zachodzie
    • Autor: Andriej Piontkowski
    • Źródło: Wacław Radziwinowicz, Mała Moskwa na Malcie, „Gazeta Wyborcza” 20–21 stycznia 2018, s. 21.

M

edytuj
  • Mniej jest w rosyjskiej polityce imperializmu, a więcej izolacjonizmu, czyli ochrony własnej władzy i ochrony własnego narodu przed dekadenckim Zachodem.(...) Putin przecież mówi: z kogo wy chcecie brać przykład? Z Europy Zachodniej? Czym się zajmuje dzisiaj Europa Zachodnia, świat zachodni? Homoseksualistami i gender. Dwa tematy, nic więcej! A tymczasem nasz Kościół prawosławny i my sami najszczerzej chronimy wartości, które są fundamentem chrześcijańskiego świata... Można to oczywiście traktować tylko jako propagandę, ale osobiście nie radzę – to są głębokie przekonania samego Putina i ludzi, którzy go otaczają. Miałem okazję się z nim spotykać, więc nie mówię państwu z domniemania, tylko na podstawie rozmów, które miałem w przeszłości i niedawno też.
  • Mniejsza o to, z kim się Rosja
    O przewagę będzie biła;
    Bo czy toczyć bój z nią będą
    Chiny czy Japonia miła,
    Czy Murzyni lub Kurdowie
    Będą z nią się o coś prali,
    Dla nas jest to ganc pomada,
    My będziemy w skórę brali!
    • Autor: anonim, Wszystko jedno, fraszka z ok. 1910 roku.
  • Moja partia widzi w niej silną przeciwwagę dla Unii Europejskiej.
    • Autor: Janusz Korwin-Mikke
    • Źródło: Michał Krzymowski, Ukąszenie Korwinem, „Newsweek” nr 23/2014, 2–8 czerwca 2014, s. 18.

N

edytuj
  • Na Kremlu integrację europejską traktuje się jako największe zagrożenie. Wobec Unii zrujnowana rosyjska gospodarka jest karłem i dlatego pokawałkowanie Europy dałoby Rosji ostatnią szansę, by samej uniknąć rozpadu. Korzysta ona z ostatków politycznego kapitału, jakim jest geografia – ogrom kraju wciąż robi wrażenie – i szantażu nuklearnego.
  • Naprawdę w Polsce można być w polityce i niczym się nie interesować. Wszyscy znają się na Rosji, a prawie nikt tak naprawdę się nią nie interesuje, nie wie, co się z nią dzieje. Bo ona jest potrzebna jako pretekst, straszak, nic ponadto.
    • Autor: Wiesław Walendziak
    • Źródło: rozmowa ze Sławomirem Sierakowskim, „Krytyka Polityczna”, 22/2010.
  • Niestety wielu polityków myśli tak: zarobimy na wojowaniu, na niszczeniu, osłabiamy Rosję na 20 lat i to nam wystarczy, a potem będziemy zarabiać na odbudowaniu. Ale systemu Rosji nie zmienią. I to, że my będziemy musieli znów walczyć z Rosją za 20 lat, to nie ma dla tych polityków żadnego znaczenia. A ja bym chciał raz na zawsze zrobić porządek i tylko tym się różnię z tymi niektórymi politykami. Ja chcę, żeby moje wnuki nie musiały się bać Rosji, nie musiały z nią walczyć. Jeśli nie, to zawsze będzie jakiś Stalin czy Putin, który będzie chciał odzyskiwać Związek Radziecki.

O

edytuj
  • O czym mam ci powiedzieć, Rosjo, czy to, że Puszkin jest pisarz niebieski?
    Czy o tym, że mnie ze wzgardą smagał Dostojewski? (…)
    Czy to, że po twym ciele kołysze słodkie i ciężkie zboże?
    Czy to, że dzieli nas przepaść, na którą już nic nie pomoże,
    Przepaść, która mnie boli i pali, jak nożem zatrutym zadana nieuleczalna rana?
    Mam ci rzec, że cię nienawidzę? Czy rzec, że jesteś ukochana?

P

edytuj
  • Po co huczycie narodowi oratorzy?
    Po cóż grozicie Rosji anatemą?
    Zostawcie, to spór jest Słowian między sobą,
    (…)
    Nie raz to ich to nasza strona,
    Zginała karki pod naporem.
    Kto wytrwa w tym nierównym sporze?
    Chełpliwy Lach czy wierny Rus?
    (…)
    Zostawcie nas, wyście nie czytali
    Tych krwawych kart,
    (…)
    Bezmyślnie kusi was odwaga,
    Rozpaczliwej walki
    Wy nas nienawidzicie...
    (…)
    Czyż słowo cara nic nie znaczy,
    Czy z Europą spór wieść na nowo,
    Czy od zwycięstw odwykł już Rosjanin.

    Czyż mało nas? Czy od Permu do Taurydy,
    Od fińskich zimnych skał do gorejącej Kolchidy,
    Od wstrząsanego Kremla,
    Po niewzruszony chiński mur,
    Czyż nie wstanie stalową szczeciną
    Połyskująca rosyjska ziemia?

    Wysyłajcie więc do nas oratorzy,
    Swych mściwych synów,
    Miejsca im dosyć na polach Rosji,
    Pośród grobów tak znajomych.
  • Podstawowy problem polega na tym, że dzięki dochodom z gospodarki surowcowej bardzo wzrosły nasze ambicje i poczucie wartości. Jednocześnie jednak uzależnienie od eksportu gazu i ropy oraz coraz większa dominacja tych sektorów sprawiają, że struktura naszej wymiany handlowej ze światem przybiera coraz bardziej kolonialny charakter. (…) Nasze pozorne bogactwo zderza się z coraz mniej, wbrew pozorom, podmiotową pozycją w gospodarce. I ten rozdźwięk jest coraz silniejszy. Część elit to rozumie. Opowiadają bajki o modernizacji, o nowych technologiach, ale niewiele w tym kierunku robią. Przestawienie kraju na nowe tory nie leży w ich interesie.
    • Autor: Borys Kagarlicki
    • Źródło: rozmowa Sławomira Sierakowskiego i Michała Sutowskiego, „Krytyka Polityczna” nr 27–28/2011.
  • Prezydent Dmitrij Miedwiediew robił tylko to, co premier mu kazał. Rosyjska akcja w Gruzji pokazuje, że polska ocena zagrożenia ze strony Rosji była trafna, a oceny USA i NATO nie. Rosja jest nieprzewidywalna i gotowa używać siły.
    • Autor: Franciszek Gągor
    • Opis: cytat na podstawie tajnej depeszy wysłanej 13 sierpnia 2008 przez Pamelę Quanrud, charge d’affaires ambasady USA w Warszawie opubl. przez Wikileaks.

R

edytuj
  • Rosja będzie imperium albo nie będzie jej wcale.
    • Autor: Witalij Trietjakow, cyt za: Marcin Wojciechowski, Rosja dla początkujących i zaawansowanych, „Gazeta Wyborcza”, 17–18 grudnia 2011.
  • Rosja działa w tej chwili na zasadzie outsourcingu. Tworzy sobie różne zewnętrzne grupy wpływu, które dla niej pracują. Te grupy w dużej mierze rywalizują ze sobą i Kreml to akceptuje, bo to dobrze działa. Agenci, którzy rywalizują o pieniądze Kremla, bardziej się starają. Są też inne konkurencyjne sieci w Polsce. Są np. narodowcy, choć być może oni z Macierewiczem się dogadają. Wschodnie powiązania, kontakty lub sympatie mają lub mieli także tygodnik „Do rzeczy”, fundacja Ordo Iuris, zwalczająca prawa kobiet i słynny europoseł Ryszard Czarnecki.
  • Rosja jest jedynym imperium, jakie przetrwało w Europie. To fakt warty zastanowienia.
  • Rosja jest rodzaju żeńskiego, ale nigdy nie miała męża. Zawsze była tylko gwałcona – przez Tatarów, carów i bolszewików. Wyłącznie Polska mogła zostać mężem Rosji, ale Polska była za słaba.
  • Rosja jest stacją benzynową przebraną za państwo. To kleptokracja, to korupcja. To państwo, którego gospodarka jest faktycznie w pełni zależna od ropy i gazu, więc sankcje są ważne. Należy wesprzeć Ukraińców militarnie przynajmniej w takim stopniu, żeby mogli bronić się sami.
    • Autor: John McCain
    • Źródło: State of the Union, CNN, 16 marca 2014.
  • Rosja ma tylko dwóch sojuszników – armię i flotę.
    • У России есть только два союзника: армия и флот. (ros.)
    • Autor: Aleksander III Romanow
  • Rosja może być albo imperium, albo demokracją, ale nie może być jednocześnie i jednym, i drugim.
    • Russia can be an empire or a democracy, but it cannot be both. (ang.)
    • Autor: Zbigniew Brzeziński, „Foreign Affairs”, marzec-kwiecień 1994.
  • Rosja może być dla Polski ważnym partnerem, rynkiem zbytu nie tylko dla polskich towarów, lecz również dla polskiej kultury. Umiejętność konstruktywnej współpracy z Rosją nie uczyniłaby nas wasalem Rosji, zwiększyłaby natomiast życzliwość i szacunek dla nas w krajach Unii Europejskiej oraz pozwoliłaby nam odgrywać pozytywną rolę w integrowaniu z Europą wszystkich naszych wschodnich sąsiadów.
  • Rosja po prostu nie akceptuje nowej rozszerzonej Unii. Rozmawia z najsilniejszymi, a takich jak my, którzy kiedyś byli w jej strefie wpływów – po prostu ignoruje. Aleksander Kwaśniewski bez przerwy jeździł do Moskwy i to kompletnie nic nie dało. Trzeba być spokojnym, nie dawać się sprowokować, ale jednocześnie bronić naszego statusu niepodległego państwa, i pełnoprawnego członka Unii Europejskiej.
  • Rozumem Rosji nie pojmiesz.
    • Autor: Fiodor Tiutczew, cyt. za: Marcin Wojciechowski, Rosja dla początkujących i zaawansowanych, „Gazeta Wyborcza”, 17–18 grudnia 2011.
  • Rząd polski uważa, że Rosja mogłaby być zagrożeniem w ciągu 10–15 lat, ale po kryzysie w Gruzji może być to jedynie 10–15 miesięcy.
    • Autor: Radosław Sikorski
    • Opis: cytat z jesieni 2008 r. na podstawie tajnej analizy amerykańskiego ambasadora w Warszawie opubl. przez Wikileaks.
  • Rząd w Rosyi licho rządzi
    I niesprawiedliwie sądzi,
    Gdy przeciw innym powstaje
    I pokoju im nie daje.
    • Źródło: O zdarzeniach w Rosyi, pieśń dziadowska z ok. 1890 roku.

T

edytuj
  • To wszystko zaczęło się od wizyty prezydenta Władimira Putina na Westerplatte 1 września 2009 r. W Polsce wówczas chyba nie dostrzeżono tego gestu, ale on miał znaczenie. Miliony Rosjan uświadomiły bowiem sobie, że II wojna światowa zaczęła się nie 22 czerwca 1941 r., ale niespełna dwa lata wcześniej. Uświadomiły sobie, że na początku ZSRR nie stał po właściwej stronie.
    Istotą narracji historycznej Rosji jest przekonanie, że Rosja zawsze miała słuszność. I ten przekaz został istotnie zachwiany. Potem była wizyta premiera Putina w Katyniu. To pierwszy rosyjski premier, pierwszy wysoki przedstawiciel państwa rosyjskiego na grobach katyńskich.
    • Autor: Norman Davies
    • Źródło: wywiad Pawła Wrońskiego, Rozmowa świętej Polski ze świętą Rosją, „Gazeta Wyborcza”, 22 grudnia 2010.
  • Trudno być ślepym i głuchym na zestawienie tego, co się u nas dzieje, z głównymi celami rosyjskiej polityki. Rosjanie chcieliby doprowadzić do rozpadu Unii Europejskiej, którą postrzegają jako przymierze o charakterze militarnym, a dopiero potem ekonomicznym i światopoglądowym. Sprzeczna z celami rosyjskiej polityki jest perspektywa naszego zbliżenia z Niemcami, których traktują jak byka prowadzącego europejskie stado, więc trzeba ująć go mocno za rogi. Rosjanie przez lata mogli tylko marzyć o głębokich podziałach w polskim społeczeństwie. Dziś mają u nas destabilizację sytuacji politycznej, zszargany wizerunek Polski w ramach NATO i Unii oraz osłabiony potencjał obronny Polski. Jak w tym kontekście sytuuje się bieżąca polityka MON?
  • Ty niezgłębiona otchłani, Rosjo, na którą nie masz ludzkiej miary!

U

edytuj
  • Ukształtowana po wyborach z 1990 roku rosyjska oligarchia nadal funkcjonuje, a celem prowadzonej przez nią polityki zagranicznej jest niszczenie demokracji w innych krajach.
    • Autor: Timothy Snyder, O tyranii. Dwadzieścia lekcji z dwudziestego wieku, tłum. Bartłomiej Pietrzyk, Kraków 2017, s. 30.

W

edytuj
  • W przestrzeni postradzieckiej zawsze prowadziliśmy maksymalnie konserwatywną politykę. To legitymizm w stylu Metternicha. Jedynym wyjątkiem była od początku Gruzja. To zaczęło się od Gamsachurdii – prezydent nie był rozpatrywany jako postać, dla której nie ma alternatywy. W pozostałych przypadkach działała zasada: gramy na prezydenta i jego następcę, którego on zaproponuje.
    • Autor: Gleb Pawłowski
    • Źródło: rozmowa Tatiany Żurżenko i Iwana Krastewa, Anatomia bezalternatywności, przeł. Róża Maj, „Krytyka Polityczna” nr 27–28/2011.
  • W Rosji na co dzień kwitnie rasizm, nietolerancja dla innych poglądów, ksenofobia. Putin to trzyma w ryzach. Trzeba pamiętać, że wszystkie wartości ogólnoludzkie w Rosji runęły dwa razy – w latach 1917 oraz 1991 – i nie zostały odbudowane ani ogólnie przyswojone. W takim kraju jak Rosja władza powinna, niestety, trzymać ludność pod kontrolą. Jestem przekonany, że gdyby były wolne wybory, mielibyśmy u władzy nacjonalistyczno-faszystowski rząd i emigrowałbym z Rosji.
  • W Rosji nie ma dziś demokracji, ale miękki, liberalny autorytaryzm. Tylko są w Rosji demokraci. Nie sposób sobie wyobrazić kraju demokratycznego bez demokratów.
    • Autor: Adam Michnik, Wyznania antysowieckiego rusofila, „Gazeta Wyborcza”, 2–3 października 2010.
    • Zobacz też: autorytaryzm
  • W Rosji wszystko jest możliwe, poza zmianą na lepsze.
  • W Rosji znacznie rzadziej niż na Zachodzie nazywa się jakiś ruch czy prąd mianem herezji. Wynika to z innej struktury Kościoła.
  • Walka ze stepowymi koczownikami, z Połowcami, złym Tatarzynem, która trwała od VIII wieku prawie do końca wieku XVII, to dla narodu rosyjskiego najbardziej ponure wspomnienie historyczne, które głęboko utkwiło w jego pamięci…
    • Źródło: J. Plechanow: Historia rosyjskiej myśli społecznej
  • Władza, którą nowi Rosjanie wspierają, tak skutecznie zreformowała system sądowniczy, że teraz sami już nie wierzą rodzimym sędziom.
    • Autor: Wacław Radziwinowicz, Mała Moskwa na Malcie, „Gazeta Wyborcza” 20–21 stycznia 2018, s. 21.
  • Wszędzie tam, gdzie brzoza
    i muzyka w kołach jadącego na jarmark woza:
    „Aj, dierbień, dierbień kaługa” śpiewa wóz i w słońce jedzie…
    gdzie wiewiórki są królewny, a królowie – niedźwiedzie;
    gdzie kobiety noszą piersi wysoko, a w oczach zmrużonych całą słodycz świata,
    gdzie na wędrowca czeka wieczorem herbata
    i mały dom, i sen, i brzęk talerza,
    i głupie, rzeźbione drzwi, dla biedaków rozwarte na ścieżaj –
    wszędzie tam,
    choćby to było na końcu świata,
    jest Rosja.

Z

edytuj
  • Zachowanie Rosji jest pragmatyczne, odpowiada jej narodowo-państwowym interesom. (…) W stosunku do Białorusi rosyjskie władze prowadzą taką politykę, która nie tylko odpowiada narodowo-państwowym interesom Rosji, ale i popierana jest przez większość jej mieszkańców.
    • Паводзіны Расеі прагматычныя, адпавядаюць яе нацыянальна-дзяржаўным інтарэсам. (…) У дачыненьні да Беларусі расейскае кіраўніцтва праводзіць тую палітыку, якая ня проста адпавядае нацыянальна-дзяржаўным інтарэсам Расеі, але і падтрымліваецца большасьцю яе насельніцтва. (białorus.)
    • Autorka: Wolha Abramawa
    • Źródło: pod red. Waleryja Bułhakaua: Biełaruś: ni Europa, ni Rasieja. Mierkawańni biełaruskich elit, Wydawnictwo Arche, Warszawa 2006, ISBN 8389406772, s. 175.
  • Zjednoczenie Rosji i Europy stworzyłoby siłę, której ludność, rozwój technologiczny i zdolności produkcyjne najprawdopodobniej przerosłyby Amerykę.
    • Autor: George Friedman, The Next Decade. Książka cytowana w: Nowa Pax Americana, tłum. „Forum” nr 51/52, 2011, s. 7–9.

Ż

edytuj
  • Żegnaj mi, Rosjo nieumyta,
Ojczyzno panów i niewolnych.
  • Прощай, немытая Россия,
Страна рабов, страна господ.

Rosja radziecka i ZSRR

edytuj
   Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle ZSRR.
  • Jeśli bolszewiccy towarzysze idą z Wielkorusi pomóc nam w ciężkiej wojnie z kontrrewolucją, winniśmy powiedzieć im Witamy serdecznie, drodzy przyjaciele Jeśli jednak idą tutaj w celu monopolizacji Ukrainy, powiemy im Ręce precz
    • Autor: Nestor Machno
    • Źródło: Centralnyj partijnyj archiw Instituta marksizma – leninizma, cyt. za: W.N. Wołkowinskij Nestor Iwanowicz Machno, Woprosy Istorii nr 9–10/Moskwa 1991.
  • Odpowiedzialni pracownicy partyjni stanęli w obliczu delikatnej kwestii „Co to jest? – demonstracja czy coś więcej. Może początek rewolucji proletariackiej, początek przejmowania władzy?”
    • Autor: M. Kaliniew, Krasnaja Gazjeta, za: Richard Pipes: Rewolucja rosyjska.
    • Opis: cytat dotyczy wydarzeń lipcowych 1917 w Rosji.
  • W rewolucji rzecz wcale nie idzie o Rosję – pluję na Rosję. Rosja jest tylko stadium w drodze do rewolucji światowej, do światowej władzy.

Zobacz też

edytuj
 
Wikisłownik
 Zobacz też hasło Rosja w Wikisłowniku
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Rosja&oldid=588148”