Milan Kundera
czeski pisarz, eseista
Milan Kundera (ur. 1929) – czeski i francuski pisarz i eseista.

Nieznośna lekkość bytuEdytuj
Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Nieznośna lekkość bytu.
- Nawet własny ból nie jest tak ciężki jak ból z kimś współodczuwany, ból za kogoś, dla kogoś, zwielokrotniony przez wyobraźnię.
- Zobacz też: ból
- Nie każda kobieta jest godna tego, by nazywać ją kobietą.
- Zobacz też: kobieta
- Wierność jest pierwszą z cnót; to ona nadaje naszemu życiu jednolitość – w przeciwnym wypadku rozprysnęłoby się na tysiące chwilowych wrażeń jak na tysiąc szklanych odłamków.
- Zdrada oznacza opuszczenie szeregu, aby pójść w nieznane.
- Zobacz też: zdrada
Życie jest gdzie indziejEdytuj
Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Życie jest gdzie indziej.
- Człowiek może być w pełni sobą tylko wtedy, gdy jest w pełni pośród innych ludzi.
- Czułość rodzi się w chwili, gdy człowiek zostaje wyrzucony na próg dojrzałości i poniewczasie zaczyna uświadamiać sobie zalety dzieciństwa, z których jako dziecko nie zdawał sobie sprawy.
- Życie jest krótkie i okazje, które przepuścimy, nie powrócą.
Śmieszne miłościEdytuj
- Brzydota ma w naszym świecie swoją funkcję pozytywną. Nikt nie ma ochoty nigdzie dłużej się zatrzymywać, ludzie szybko zewsząd wychodzą i w ten sposób powstaje pożądane tempo życia.
- Człowiek idzie przez teraźniejszość z zawiązanymi oczyma. Może jedynie przeczuwać i odgadywać, co właściwie przeżywa. Dopiero później odwiązuje mu się chusteczkę z oczu, a on spojrzawszy w przeszłość stwierdza, co przeżył i jaki to miało sens.
- Człowiek to coś więcej niż tylko ciało, które niszczeje, najważniejsze jest przecież dzieło naszego życia, to, co człowiek pozostawia po sobie innym.
- Czym jest piękno lub brzydota wobec miłości? Czym jest brzydka twarz wobec uczucia, w którego wielkości odzwierciedla się sam absolut?
- Każdy człowiek tworzy jakieś dzieło, choćby nawet najskromniejsze, i że na tym, i tylko na tym polega jego wartość.
- Miłość to właśnie to, co nielogiczne.
- Nawet radość z obecności ukochanego mężczyzny najlepiej przeżywa się w samotności. Gdyby jego obecność trwała bezustannie, istniałaby właściwie jedynie poprzez swoje ustawiczne przemijanie. Zatrzymać ją można tylko w chwilach osamotnienia.
- Prawdziwa miłość kończy się śmiercią, i tylko ta miłość, która kończy się śmiercią, jest miłością.
- Sensem życia jest bawić się życiem, a jeżeli życie jest zbyt leniwe, nie pozostaje nic innego jak dać mu lekkiego szturchańca.
- Wartość człowieka mieści się w tym, czym sam siebie przerasta, w tym, czym jest poza samym sobą, czym jest w innych i dla innych.
- Żyć na świecie tak długo i przeżyć tak mało – to hańba.
Księga śmiechu i zapomnieniaEdytuj
- Albowiem całe życie człowieka wśród innych ludzi jest nieustanną walką o uszy słuchaczy.
- Ewa jest wesołym łowcą mężczyzn. Nie poluje jednak na nich w celu matrymonialnym. Poluje tak, jak mężczyźni polują na kobiety. Jej zdaniem miłość nie istnieje, jedynie przyjaźń i sensualizm. Dlatego ma wielu przyjaciół: mężczyźni nie obawiają się, że chce ich zapędzić do ślubu, a kobiety, że chce im odbić męża.
- Kobieta-poetka to kobieta do kwadratu.
- „Litos” jest to bolesny stan spowodowany przez nagłe odkrycie własnej nędzy.
- Miłość jest przywilejem, a wszystkie przywileje są nie zasłużone i trzeba za nie płacić.
- Na kartach policyjnych archiwów jest nasza jedyna nieśmiertelność.
- Piękno jest burzeniem chronologii i buntem wobec czasu.
- Powieść jest wymysłem ludzkiej iluzji, że możemy zrozumieć drugiego człowieka.
- Śmiać się, to znaczy żyć tak głęboko…
- Śmiech – niezmierzona i piękna rozkosz, rozkosz czysta…
- Śmierć ma dwie postacie: Po pierwsze, oznacza niebyt. Po drugie zaś, oznacza przerażający materialny byt trupa.
- Walka człowieka z władzą jest walką pamięci z zapomnieniem.
- Wystarczy tak mało, niedostrzegalny powiew wiatru, by sprawy lekko się przesunęły i to, za co jeszcze przed chwilą człowiek gotów był oddać życie, nagle ukazuje się jako pozbawiony treści bezsens.
ŻartEdytuj
Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Żart (powieść).
- (…) albowiem żyć w świecie, w którym nikt nie uzyska przebaczenia, gdzie wszyscy skazani są na potępienie, to to samo, co żyć w piekle.
- Zobacz też: piekło
- Kto żyje życiem wiecznym, nie dręczy się tęsknotą.
- Na samotność bowiem skazują człowieka nie wrogowie, lecz przyjaciele.
- W chwilach niedoli człowiek szuka pociechy w tym, że zespala swój smutek ze smutkiem innych.
- Wszystko polega na tym, żeby człowiek był taki, jaki jest, żeby nie wstydził się chcieć tego, czego chce i marzyć o tym, o czym marzy. Ludzie są na ogół niewolnikami konwenansów. Ktoś im powiedział, że powinni być tacy i tacy, i starają się być takimi aż do śmierci, nie wiedząc nawet, kim byli i kim są naprawdę. Nie są więc nikim i niczym, postępują niejednoznacznie, niejasno, chaotycznie. Człowiek przede wszystkim musi mieć odwagę być sobą.
- Wyznawcami radości bywają przeważnie ludzie najsmutniejsi.
- (…) żadna wielka idea mająca przeobrazić świat nie toleruje drwiny i lekceważenia, bo to jest rdza, która wszystko przeżera.
InneEdytuj
- Być może kobieta i mężczyzna są sobie bliżsi, jeśli z sobą nie żyją i tylko wiedzą o sobie, i są sobie wdzięczni za to, że są, i że o sobie wiedzą. I do szczęścia tylko to im wystarcza.
- Jeżeli kobieta nie żyje w dostatecznej mierze swym ciałem, zaczyna uważać ciało za wroga.
- Kartoteki policyjne są często naszą jedyną przepustką do nieśmiertelności.
- Miłość albo jest szalona, albo w ogóle jej nie ma.
- Miłość nie wyraża się w pragnieniu uprawiania seksu, lecz w pragnieniu wspólnego snu.
- Nostalgia jest cierpieniem spowodowanym przez niespełnione pragnienie powrotu.
- Źródło: Niewiedza
- Pan doktor na pewno nam potwierdzi, że do kobiet, które leżą w szpitalu po zabiegu przerwania ciąży, lekarze i pielęgniarki odnoszą się o wiele gorzej niż do położnic i dają im odczuwać pewną pogardę, nawet jeśli im samym podobny zabieg choćby jeden raz w życiu także będzie potrzebny.
- Źródło: Walc Pożegnalny
- Uwieść kobietę to umie byle dureń, lecz umieć ją porzucić – o, po tym właśnie poznaje się dojrzałego mężczyznę.
- Źródło: Walc Pożegnalny