Przysłowia łużyckie

Łużyce – kraina geograficzno-historyczna w Niemczech (i częściowo w Polsce) położona między Kwisą i Łabą, zamieszkana przez Niemców i Słowian.

• Bez pracy nie ma życia.
  • Zobacz też: praca, życie

Łużyce w Europie

• Czego teraz nie zrobisz, jest na wieki stracone.
  • Źródło: Nic, co ludzkie… Aforyzmy, sentencje i przysłowia, oprac. Henryk Jurand, LSW, 1982, s. 65.

• Dla głupców milczenie jest najwyższym kunsztem.
  • Źródło: Nic, co ludzkie…, op. cit., s. 80.
  • Zobacz też: głupiec, milczenie, kunszt

• Dobra robota nie potrzebuje pochwały.
  • Zobacz też: pochwała

• Gdy się jutro drzewo złuszczy, nie zabraknie puszczy.
  • Zobacz też: drzewo, puszcza

• Im milszy gość, tym więcej przy uczcie radości.
  • Zobacz też: gość, radość

• Ksiądz żyje z tacy, a chłop z pracy.
  • Zobacz też: ksiądz

• Łgarz musi mieć dobrą pamięć.
  • Źródło: Nic, co ludzkie…, op. cit., s. 10.
  • Zobacz też: łgarz, pamięć

• Na ośle pytania – mądre usta milczą.
  • Zobacz też: mądrość, osioł, pytanie

• Nie każdy księdzem, co na farze mieszka.
  • Zobacz też: fara

• Posłuszeństwo jest początkiem mądrości.
  • Opis: nawiązanie do Biblii.
  • Zobacz też: posłuszeństwo

• Potrzebny jest do biesiady duch zgodny i bez zwady.
  • Zobacz też: zgoda

• Pracowitość przyniesie chleb, lenistwo nędzę wylęgnie.
  • Źródło: Nic, co ludzkie…, op. cit., s. 65.
  • Zobacz też: chleb, lenistwo, pracowitość

• Radość jest jak cień, w którym wędrowiec może odpocząć, ale nie śmie w nim pozostać.
  • Źródło: Nic, co ludzkie…, op. cit., s. 118.
  • Zobacz też: cień, wędrowiec

• U biedaka każdy dzień w roku jest postem.
  • Zobacz też: biedak, post

• Zegar może się zatrzymać, czas – nigdy.
  • Zobacz też: czas, zegar

• Złote ręce zawsze potrzebne.
  • Zobacz też: ręka