Wikicytaty

Biblia (literatura)

zbiór świętych ksiąg judaizmu i chrześcijaństwa

Biblia, Pismo Święte – zbiór ksiąg żydowskich i chrześcijańskich, uznawanych przez wiernych tych systemów wyznaniowych za natchnione przez Boga.

  • A nie czytaj sobie Pisma Świętego, jako fabuł, tylko dla rozkoszy a dla krotofile swojej, ale sobie pilnie uważaj a rozważaj, iż co sie kolwiek z wiernemi działo w dziwnych niebezpieczeństwach a prześladowaniu, to sie też iście z tobą nieomylnie dziać będzie (…).
Biblia Gdańska
  • Biblia dlatego jest książką, która wiecznie będzie wywierać wpływ na ludzi, że jak długo będzie istniał świat, nie pojawi się nikt, kto by powiedział: Pojmuję ją w całości i rozumiem ją w szczegółach. My jednak mówimy skromnie: w całości jest to księga czcigodna, a w szczegółach da się zastosować.
  • Biblia jest najpoczytniejszą książką w dziejach ludzkości. Najprawdopodobniej wywiera też na nią największy wpływ. Rozpowszechniono więcej egzemplarzy Biblii niż jakiejkolwiek innej książki. Poza tym tłumaczono ją częściej i na więcej języków niż którąkolwiek inną książkę.
    • Źródło: The World Book Encyclopedia, praca zbiorowa
  • Biblia jest przede wszystkim trudna. Wyłuskanie z opisywanych tam zdarzeń przesłania moralnego wymaga bardzo szerokiej i szczególnej wiedzy. Są to niejednokrotnie zdarzenia gorszące w odczuciu zwykłych śmiertelników (…). Żeby zorientować się, jak trudno czyta się Biblię – tak z przyczyn filologiczno-historycznych, jak i biorąc pod uwagę aspekty moralne – wystarczy otworzyć którąkolwiek z jej ksiąg. Sam Eklezjastes (Koh, I, 8) podkreśla, jak mozolne jest dobieranie słów: „Mówienie jest wysiłkiem: nie zdoła człowiek wyrazić wszystkiego słowami”. A w swoim II Liście Apostoł Piotr podkreśla trudności, jakich nastręcza lektura niektórych pism św. Pawła i w ogóle całej Biblii, której sens łatwo jest wypaczyć: „Są w nich trudne do zrozumienia pewne sprawy, które ludzie niedouczeni i mało utwierdzeni opacznie tłumaczą, tak samo, jak i inne Pisma, na własną zgubę (III, 16).”
    • Autor: Romano Amerio, Iota Unum. Analiza zmian w Kościele katolickim w XX wieku, Wydawnictwo Antyk, 2009, s. 738, 739.
  • Biblia jest źródłem teologicznym oczywiście zawsze i źródłem historycznym też oczywiście zawsze. Tylko nie zawsze takim bezpośrednim. Jest doskonałym źródłem historycznym, ale to nie znaczy, że jak mówi o Mojżeszu wychodzącym z Egiptu, to jest to źródło o istnieniu diaspory w Egipcie i wyjściu z Egiptu, tylko może być źródłem do intelektualnej kreacji kogoś w VI czy V wieku, kto ubrał Babilonię w stroje egipskie.
  • Biblia mówi, że Bóg stworzył człowieka na swe podobieństwo; filozofowie odwracają ten proces i tworzą Boga na swoje.
  • Boże bowiem słowa wyrażone ludzkimi językami upodobniły się do ludzkiej mowy, podobnie jak niegdyś Słowo Wiekuistego Ojca, przyjąwszy słabe ludzkie ciało, upodobniło się do ludzi.
  • Drodzy bracia kapłani, nie obawiajcie się poświęcać wiele czasu na lekturę Pisma, na medytację i modlitwę brewiarzową! Niemal niepostrzeżenie Słowo czytane i rozważane w Kościele oddziałuje na was i was przemienia. Jeżeli stanie się ono „towarzyszem” waszego życia, jako objawienie Bożej Mądrości będzie waszym „doradcą w dobrem”, waszą „pociechą w troskach i w smutku”.
  • Egzegeta, który pomija ludzkiego autora i racjonalne metody postępowania, niezbędne do jego zrozumienia, naraża się na niebezpieczeństwo pozostania poza Pismem Świętym, wprowadzając misterne i arbitralne interpretacje, niezgodne z wolą Boga. Ktoś, kto odrzuca Boskiego autora i środki niezbędne do jego ujęcia – wiarę oraz Kościół – skazuje się na to, że zbada jedynie powierzchowną warstwę świętej księgi, a nawet zada gwałt jej znaczeniu. Egzegeta, który uwzględnia obu autorów i zachowuje ścisłą hierarchię między wskazaniami wiary a wymaganiami rozumu, jest w stanie zgłębić Pismo Święte w sposób harmonijny i naprawdę wszechstronny.
  • [Fundamentaliści mają] tendencję wierzyć, że ponieważ Bóg jest bytem absolutnym, każde z Jego słów ma wartość absolutną, niezależnie od wszelkich uwarunkowań ludzkiego języka.
    • Opis: „Przemówienie na temat interpretacji Biblii w Kościele” nr 8.
    • Autor: Jan Paweł II
    • Źródło: „Egzorcysta”, marzec 2013, nr 3 (7), s. 53.
    • Zobacz też: fundamentalizm
  • Jak człowiek pogada z jehowitą, to odnosi wrażenie, że Biblię napisał jakiś złośliwy sadysta. Nic nie wolno, a nawet jeśli wolno, to lepiej zaniechać. (…) Podstawowy błąd jehowitów wynika stąd, że traktują Pismo Świętę jak szaradę. Jest to podejście pełne grzesznej pychy i próżnej wiary w to, że człowiek za pomocą logicznego rozumowania jest w stanie zgłębić każdą tajemnicę – również tajemnicę boską.
  • Jedna karta mogłaby niczym gwiazda rozświetlić mroki.
    • Autor: Wendell Prime, Biblie XV wieku (ang. Fifteenth Century Bibles).
  • Jeżeli zaś natchnieni pisarze to i owo zaczerpnęli z ludowych opowieści (co przyjąć wolno), nie można nigdy zapomnieć, że przy tego rodzaju postępowaniu wspomagało ich natchnienie Boże zabezpieczające ich od wszelkiego błędu w wyborze i ocenie dokumentów. Co zaś przeszło do Ksiąg Świętych z ludowych opowieści, tego żadną miarą nie można zestawiać z mitologicznymi albo innymi podobnymi opowieściami. O ile bowiem w tych ostatnich rolę gra raczej wybujała wyobraźnia, o tyle w Księgach Świętych, także Starego Testamentu, tak jasno występuje dążność do prostoty i prawdy, że naszym autorom natchnionym niepodobna nie przyznać jawnej wyższości nad świeckimi pisarzami starożytności.
    • Autor: Pius XII, encyklika Humani generis.
  • Jeślibym w tych pismach spotkał coś, co wydawałoby się być przeciwne prawdzie, nie wątpiłbym, że albo tekst jest skażony, albo tłumacz nie uchwycił sensu, albo ja go nie zrozumiałem.
  • Jeśli wziąć pod uwagę liczbę starożytnych rękopisów poświadczających zgodność tekstu z oryginałem, jak również okres, który upłynął od napisania oryginału do sporządzenia rękopisów stanowiących dowód takiej zgodności, Biblia ma zdecydowaną przewagę nad utworami klasyków [Homera, Platona i innych]. (…) W porównaniu z liczbą rękopisów biblijnych jest tych rękopisów klasycznych zaledwie garstka. Żadna starożytna książka nie jest tak dobrze poświadczona, jak Biblia.
    • Autor: P. Marion Simms, The Bible From the Beginning, Nowy Jork 1929, s. 74, 76.
  • Kochanowski. I Wujek. Wlepił nam wszystkim w Polsce Biblię. I ani rusz bez tego. Przez Mickiewicza. Przez dzisiejszych. I na później. Biblia jako język, słowa, wyciągi, mądrości, skróty, rytmy, stylizacja, symbole, całe gotowe łańcuchy do poruszeń metaforycznych, na ogniwa wzruszeniowe, na co dzień, wiadome jak trącenie łokciem.
  • Mówi się nie bez racji, że szatan może „cytować Pismo Święte dla własnych celów”. Biblia pełna jest tak wielu moralnie sprzecznych przesłań, że każde pokolenie może znaleźć święte usprawiedliwienie dla niemal każdego podejmowanego działania – od kazirodztwa, niewolnictwa i masowych mordów do czynów najbardziej szlachetnych, pełnych miłości, odwagi i poświęcenia własnej osoby. A takie zniekształcenie moralności charakterystyczne dla osobowości mnogiej występuje nie tylko w chrześcijaństwie i judaizmie. Można znaleźć je u podstaw islamu, tradycji hinduistycznych, a w rzeczywistości niemal we wszystkich religiach świata.
  • Nie wierzyłbym Ewangelii, gdyby nie skłaniał mnie do tego autorytet Kościoła Katolickiego.
  • Nieznajomość Pisma świętego jest nieznajomością Chrystusa.
  • Pierwsze i najważniejsze, co się nasuwa po ich [papirusów] przebadaniu, to zadowalający wniosek, że potwierdzają zasadniczą poprawność istniejących tekstów. Ani w Starym, ani w Nowym Testamencie nie ma rażących czy istotnych różnic. Nic ważnego nie pominięto ani nie dodano, nic też nie rzutuje na ważne fakty lub nauki. Różnice w tekście są mało istotne i dotyczą na przykład użycia dokładnie tych samych słów albo ich kolejności (…) Największe znaczenie ma jednak okoliczność, że pochodząc z wcześniejszego okresu niż cokolwiek innego, co dotąd było dostępne, potwierdzają rzetelność istniejących tekstów.
    • Autor: Frederic Kenyon, The Chester Beatty Biblical Papyri, Londyn 1933, s. 15.
  • Podczas gdy dla muzułmanina Koran jest czystą mową Boga, który nie korzysta z pośrednictwa człowieka, to chrześcijanin wie, że Bóg mówił przez ludzi, stąd też czynnik ludzko-historyczny przynależy do działania Bożego. Dlatego słowo biblijne wypełnia się dopiero w odpowiedzi Kościoła, którą nazywamy Tradycją.
    • Autor: Benedykt XVI, Duch liturgii, przeł. Eliza Pieciul, Christianitas, Poznań 2002, s. 151.
  • Pismo Święte będzie o wiele bardziej zrozumiałe dla tych, którzy na własne oczy zobaczą Judeę, odnajdą pozostałości antycznych miast, spiszą nazwy identyczne lub zmienione tych różnych miejsc. Ta idea przyświecała nam, gdy podjęliśmy trud odwiedzenia z oczytanymi Żydami tej krainy, której nazwę powtarza się we wszystkich wspólnotach Kościoła.
  • Przecież to tylko książka pełna historyjek napisanych przez jakichś zjaranych kolesi, od czasu opublikowania której ludzie się tylko zabijają.
  • Radykalizacja metody historyczno-krytycznej ujawnia dziś wyraźnie, że zasada „tylko Pismo” nie może stać się podstawą Kościoła i wspólnoty wiary. Pismo jest tylko wtedy Pismem, *gdy żyje w żywym podmiocie – Kościele.
  • Tymczasem jest oczywiste, że istnieje duża różnica między rękopisami; wynika ona bądź z niedbalstwa pewnych kopistów, bądź z niegodnej śmiałości niektórych, bądź winę za to ponoszą ci, którzy nie zwracają uwagi na poprawność tekstów, bądź ci, którzy poprawiając dodają lub usuwają, co im się podoba.
    • Autor: Orygenes, Komentarz do Ewangelii według Mateusza, XV, 14, przeł. Katarzyna Augustyniak, Wyd. WAM, Kraków 1998, s. 246.
  • U schyłku XX wieku istnieje ponad 1800 przekładów Nowego Testamentu na rzeczywiste języki. Znawcy językowego atlasu mogą stąd wnioskować, że chrześcijańskie przesłanie utorowało sobie dojście do co trzeciej kultury na planecie, przy czym dla wielu z tych kultur Nowy Testament stanowi pierwszą książkę.
    • Autor: Peter Sloterdijk, Kryształowy pałac. O filozoficzną teorię globalizacji, przeł. Borys Cymbrowski, wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2011, s. 169.
  • W Biblii jest wiele bzdur, np. historia o Arce Noego. – Projektowała ją osoba, która miała sześćset lat, zwierzęta pływały kilkadziesiąt dni, a nie wszystkie są roślinożerne, więc jak one mogły przetrwać? Takich bzdur w Biblii jest wiele, można mnożyć przykłady.
  • W Biblii nic nie jest dowodnie fałszywe ani dowodnie prawdziwe. Gdyby było dowodnie fałszywe, Biblia byłaby kłamstwem, a gdyby było odwrotnie, wtedy można by udowodnić istnienie Boga i nie byłoby miejsca na wiarę.
  • Weźmy Kamasutrę. Ile ludzkich śmierci spowodowała Kamasutra w porównaniu z Biblią?
    • Autor: Frank Zappa
    • Źródło: Jacek Świąder, Zappa. Mistrz muzyki sarkastycznej, „Gazeta Wyborcza”, 20 września 2013.
    • Zobacz też: Kamasutra
  • Wszystko to, co autorzy natchnieni, czyli hagiografowie, twierdzą, należy uważać za stwierdzone przez Ducha Świętego, to z całą mocą należy też wyznać, że księgi Pisma w sposób pewny, wiernie i bez błędu uczą prawdy, jaka z woli Boga została zapisana w księgach świętych dla naszego zbawienia.
  • Zamiarem Ducha Świętego, inspirującego Biblię, było pouczenie nas, jak się idzie do Nieba, a nie jak się niebo porusza.
  • Żadna inna książka nie była chętniej czytana i żadna nie wyrządziła więcej zła.
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Biblia_(literatura)&oldid=571280”