Mikołaj Rej

polski poeta i prozaik renesansowy

Mikołaj Rej (1505–1569) – polski poeta, prozaik i działacz reformacyjny.

Mikołaj Rej
  • A to miej na pilnej pieczy, abyś czytał, kiedy tylko możesz.
    • Źródło: Leksykon złotych myśli, wybór Krzysztof Nowak, Warszawa 1998
  • Bo nas sam Pan uczył temu:
    chcesz-li sam brać, daj drugiemu.
  • Bo zawżdy ci więcej jedzą,
    którzy bliżej misy siedzą.
  • Chłop robotny i żona pyskata
    To wezmą choćby i pół świata.
    • Źródło: Leksykon złotych myśli, op. cit.
  • Cnota jest tak można królowa, że jej władzy ani śmierć, ani żaden strach nigdy przekazić nie może.
    • Źródło: Złote ziarna zebrane z dzieł pisarzy polskich, wybór Władysław Bełza, Poznań 1907
  • Dobra żona jest dar Boży.
    Ona szczęście domu mnoży.
  • Gniew zamyka w sobie wszystkie grzechy śmiertelne.
    • Źródło: Leksykon złotych myśli, op. cit.
    • Zobacz też: gniew
  • Jaka robota, taka zapłata.
  • Jeśliże swego pięknie nie poszlachcisz gniazda,
    Tedy pewnie zagaśniesz jak przy słońcu gwiazda.
    • Źródło: Złote ziarna zebrane z dzieł pisarzy polskich, op. cit.
  • Kogo szczęście wyniesie, niech się upaść boi.
  • Kto nie rozważa, mądrych słów słuchając,
    Jako wół lutniej słucha, trąby zając.
    • Źródło: Walery Pisarek, Słowa między ludźmi, op. cit., s. 20.
  • Kto przyjaciela nie ma, jest jakoby malowany obraz na ścienie, co na wszytki patrzy, a z nikim nie mówi.
    • Źródło: Złote ziarna zebrane z dzieł pisarzy polskich, op. cit.
    • Zobacz też: przyjaciel
  • Lepsza cnota w błocie niż niecnota w złocie.
    • Źródło: Nowa księga przysłów i wyrażeń przysłowiowych polskich, t. 1, 1969, s. 332.
    • Zobacz też: cnota
  • Małe złodziejaszki wieszacie,
    wielkim – nisko się kłaniacie.
  • Młodość jak siano więdnie.
  • Mocna to zbroja z poczciwością cnota,
    ta sławy strzeże a broni kłopota.
    • Źródło: Złote ziarna zebrane z dzieł pisarzy polskich, op. cit.
  • Nie ten jest mądry, kto wiele spraw umie,
    lecz kto złe od dobrego rozeznać rozumie.
  • Póty się człowiek w pięknej rzeczy kocha, póki piękniejszej nie ujrzy.
  • Próżno kąpiesz z wierzchu ciało,
    Jeśli wewnątrz co przywrzało.
    • Źródło: Myśli o człowieku, Wydawnictwo Europa, wyd. 2004
  • Trzeźwość pomierna i zdrowie przedłuża,
    Mieszka ni cnoty marnie nie zadłuża.
    • Źródło: Księga toastów i humoru biesiadnego, wybór i oprac. Leszek Bubel, Zamek, Warszawa 1995, s. 148.
  • Winowajca skrzywdził Boga i człowieka [księdza].
    stwórca sam pomści się za wyrządzoną mu zniewagę,
    a ten drugi zaś zostanie wynagrodzony,
    jeśli za stłuczone szkło otrzyma grosz,
    za zniszczoną hostię szeląg – aby mógł sobie ją kupić
    a do tego jeszcze odrobinę mąki
  • Wołowi, choćbyś wina nalał,
    pewnie leda w kałuży będzie wodę wolał.
  • Że dobrym być potrzeba i któż tego nie wie?
    Lecz dobry owoc rośnie nie na każdym drzewie.
Wikisource