Trzej towarzysze
Trzej towarzysze (niem. Drei Kameraden) – niemiecka powieść Ericha Marii Remarque’a, tłum. Zbigniew Grabowski.
- Ale trzeba umieć także przegrywać. Inaczej nie można by żyć.
- Źródło: rozdział 1
- Byle nie wyrzekać się wolności. Jest ona cenniejsza aniżeli miłość.
- Ciężko jest znaleźć słowa, kiedy człowiek ma naprawdę coś do powiedzenia.
- Źródło: rozdział 16
- Człowiek wpada w melancholię, kiedy rozmyśla o życiu, a staje się cynikiem, kiedy widzi, jak sobie inni z nim radzą.
- Postać: Ferdynand Grau
- Źródło: rozdział 5
- Zobacz też: melancholia
- Dla zranionych uczuć prawda jest zawsze czymś brutalnym, niemal nie do zniesienia.
- Źródło: rozdział 20
- Zobacz też: prawda
- Doprawdy, osobliwa historia: człowiek używa nowych i plastycznych wyrażeń tylko wtedy, gdy klnie. Jak monotonne, jak utarte wydają się przy tym słowa miłości! A jakże bogata jest skala przekleństw.
- Źródło: rozdział 17
- (...) dlaczego stawia się pomniki wszelkim możliwym ludziom... Dlaczego nie postawi się raz pomnika księżycowi albo kwitnącej śliwie?
- Postać: Gotfryd Lenz
- Źródło: rozdział 4
- Zobacz też: pomnik
- Filarami ludzkiego społeczeństwa są: chciwość, strach i przekupstwo.
- Postać: Ferdynand Grau
- Źródło: rozdział 5
- Grunt nie przywiązywać się do niczego (...). Do czego się przywiążesz, to chciałbyś zatrzymać. A zatrzymać w życiu nie można nic.
- Źródło: rozdział 2
- Im mniej człowiek wie, tym łatwiej mu żyć. Wiedza daje wolność, ale unieszczęśliwia.
- Postać: Ferdynand Grau
- Źródło: rozdział 5
- Kochanie, ludzie to gorsza trucizna aniżeli alkohol i tytoń.
- (...) kto jest sam, nie może zostać opuszczony.
- Źródło: rozdział 4
- Mężczyzna nie umie żyć dla miłości. Ale umie żyć dla człowieka.
- Może, tak przywykliśmy do kieratu, że ta odrobina wolności wytrąca nas z równowagi.
- Postać: Köster
- Źródło: rozdział 2
- Najgorsza chorobą świata (...) jest myślenie. Jest bowiem nieuleczalne.
- Postać: Gotfryd Lenz
- Źródło: rozdział 12
- Zobacz też: myślenie
- – (...) Niepotrzebna mi kobieta-towarzysz. Chcę kobiety-kochanki.
– Kiedy ja nie jestem także i tym – wyszeptała.
– A więc czymże jesteś?
– Ani tym, ani owym. Strzępem, fragmentem...
– To jest najcudowniejsze. Podnieca wyobraźnię. Takie kobiety kocha się wiecznie. Skończone doskonałości zapomina się łatwo. Wartościowe także wylatują z pamięci. Tylko fragmentów się nie zapomina.- Źródło: rozdział 12
- (...) nigdy, ale to nigdy, po trzykroć nigdy nie ośmieszysz się w oczach kobiety, jeżeli będziesz coś robił dla niej.
- Postać: Gotfryd Lenz
- Źródło: rozdział 4
- Zobacz też: kobieta
- (...) pasował do każdej sytuacji – zupełnie jak Biblia.
- Źródło: rozdział 8
- Zobacz też: Biblia
- Pieniądze nie czynią człowieka szczęśliwym, ale niezwykle uspokajają.
- Postać: Robby
- Źródło: rozdział 13
- Zobacz też: pieniądze
- (...) rum, trzeba pani wiedzieć, nie ma wiele wspólnego ze smakiem. Nie jest to właściwie trunek, przypomina już raczej przyjaciela. Przyjaciela, który nam wszystko ułatwia. Odmienia świat. A dlatego się pije w ogóle.
- Postać: Robby
- Źródło: rozdział 3
- Zobacz też: rum
- Samotność, prawdziwa samotność bez złudzeń, to stan poprzedzający obłęd lub samobójstwo.
- Postać: Ferdynand Grau
- Źródło: rozdział 13
- Zobacz też: obłęd, samobójstwo
- Szczęście jest najniepewniejszym na świecie towarem o najwyższej cenie.
- Źródło: rozdział 8
- Zobacz też: szczęście
- Tylko ten, kto zawsze był samotny, może ocenić szczęście obcowania z kimś drugim.
- Źródło: rozdział 13
- Urodzić się głupcem to nie wstyd. Wstyd tylko głupcem umierać.
- W życiu zwycięża tylko głupi; mądry widzi przed sobą zbyt wiele trudności i traci pewność siebie, zanim zacznie działać.
- Postać: Ferdynand Grau
- Źródło: rozdział 5
- Zasady należy łamać, inaczej nie sprawiają żadnej przyjemności.
- Postać: Gotfryd Lenz
- Źródło: rozdział 3
- Zobacz też: zasady