Wikicytaty

Rozpacz

Rozpacz – uczucie skrajnej bezsilności wywołane zwątpieniem w coś lub wydarzeniem nieszczęśliwym.

  • Diabeł nas dlatego wtrąca w myśli rozpaczliwe, by z nas wyrwać pokładaną w Bogu nadzieję, bezpieczną kotwicę, podporę naszego życia, przewodniczkę w drodze ku niebu, zbawczynię dusz zgubionych.
  • Każda rozpacz może zmienić się w radość, płacz w śmiech, niezgoda w zgodę.
  • Nie poddawaj się rozpaczy. Ona nie pozwala rozmawiać z sercem.
  • Nie poddawaj się rozpaczy. Życie nie jest lepsze ani gorsze od naszych marzeń, jest tylko zupełnie inne.
  • Nie pogrążać się w rozpaczy. Jej miejsce ma zająć wiara. Wtedy człowiek da radę. Tylko silna wiara może trzymać człowieka przy życiu. Bo jak Bóg daje życie, to daje też śmierć. Ja mam spokój w duszy, bo wszystko przyjmuję z ręki Boga: czy cierpienie, czy ból, czy biedę. Jak nie akceptujesz życia, jakie masz, to nie znajdziesz spokoju.
  • Nie używam rozpaczy, bo to rzecz nie moja,
    a tylko powierzona mi na przechowanie.
  • (…) przyzwyczajenie się do rozpaczy jest gorsze niż sama rozpacz.
  • Rozpacz w obliczu chaosu, po której zakończeniu następuje ulga odnalezienia nowego ładu, jest tak samo typowa dla odkryć naukowych i matematycznych, jak dla przezwyciężania wewnętrznych problemów psychicznych.
  • Wie, że rozpaczać jest to zło przydawać do zła.
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Rozpacz&oldid=558412”