Kamienie na szaniec
książka Aleksandra Kamińskiego
Kamienie na szaniec – książka autorstwa Aleksandra Kamińskiego opowiadająca o losach grupy członków Szarych Szeregów podczas II wojny światowej.
- A kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei,
Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec…- Źródło: rozdział V, Pod Arsenałem
- Autor: Juliusz Słowacki, Testament mój
- Zobacz też: Bóg
Państwowe Gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie, które ukończyło kilku bohaterów powieści
- Alek gasł. Tracił przytomność. Rozumiał już, że gra jego życia dobiega końca. Rozumiał i nie przestawał się uśmiechać. Jakaż to wielka była gra.
- Źródło: rozdział V, Pod Arsenałem
- Zobacz też: gra
- Ambicji, i to mocnej ambicji, nigdy tym młodym ludziom nie brakowało.
- Źródło: rozdział IV, Dywersja
- Zobacz też: ambicja
- Co to jest zacięcie przywódcze? Człowiek obdarzony nim mimo woli wywiera na otoczenie wpływ zniewalający; ludzie skupiają się wokół niego i w sposób naturalny ulegają jego życzeniom.
- Źródło: rozdział I, Słoneczne dni
- Zobacz też: człowiek
- Kończy się w tym miejscu opowieść, choć walka toczy się dalej. Nieubłagana sprawiedliwość powoli, lecz nieodwołalnie zbliża karzącą dłoń ku gardłom zbrodniarzy świata. We krwi i męce tworzenia rodzi się polski świat Jutra, zamglony chaosem chwili. Walka trwa. Trzeba przerwać tę opowieść. Opowieść o wspaniałych ideałach BRATERSTWA i SŁUŻBY, o ludziach, którzy potrafią pięknie umierać i PIĘKNIE ŻYĆ.
- Źródło: rozdział VII, Wielka gra
- Posłuchajcie opowiadania o Alku, Rudym, Zośce i kilku innych cudownych ludziach. o niezapomnianych czasach 1939–1943 roku, o czasach bohaterstwa i grozy. Posłuchajcie opowiadania o ludziach, którzy w tych niesamowitych latach potrafili żyć pełnią życia, których czyny i rozmach wycisnęły piętno na stolicy oraz rozeszły się echem po kraju, którzy w życie wcielić potrafili dwa wspaniałe ideały: BRATERSTWO i SŁUŻBĘ.
- Źródło: wstęp
- Zobacz też: opowiadanie
- (…) samotność, częsta towarzyszka wewnętrznej siły człowieka – przyciąga i zniewala otoczenie.
- Źródło: rozdział I, Słoneczne dni
- Zobacz też: samotność
- Tak oto bezgraniczna wiara młodości: wiara w siebie samych, wiara w naród, wiara w słuszność polskiej sprawy i w najwyższą sprawiedliwość – kazała tym młodym ludziom traktować całą otaczającą ich rzeczywistość jako coś bardzo nierealnego i przejściowego.
- Tylko odwaga i zdecydowanie połączone ze spokojem i trzeźwością dają powodzenie.
- Umiejętność znoszenia niepowodzeń jest wielką i ważną umiejętnością. Oczywiście jeśli towarzyszy jej zdolność i chęć do wyciągania nauki z porażek.
- Źródło: rozdział VII, Wielka gra
- Zobacz też: umiejętność
- Znajduję w Tadeuszu typ, jaki w najśmielszych marzeniach wyobrazić sobie chciałem, Jako typ nowej młodzieży, która nową, lepszą Polskę budować będzie. Widzę w nim, tak rzadko niestety spotykane, połączenie głębi duchowej, czystych intencji, czystego życia z umiejętnością brania życia w garść i nieprzeciętnym talentem organizacyjnym i wychowawczym
- Źródło: rozdział VII, Wielka gra ; Józef Zawadzki, ojciec Tadeusza
Zobacz też: