07 zgłoś się

07 zgłoś się – polski serial kryminalny w reżyserii Krzysztofa Szmagiera; powstawał w latach 1976–1987.
Numery odcinków wg Internetowej Bazy Filmu Polskiego.

Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!

Uwaga: W dalszej części znajdują się cytaty ze szczegółami fabuły lub z zakończenia utworu.

Wypowiedzi postaci

Por. Sławomir Borewicz

Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Sławomir Borewicz.

Dziewczyny, droga pani, to ja lubię wytrawne.
- Źródło: odc.3, Dziwny wypadek
- Zobacz też: dziewczyna

Każdy mężczyzna lubi słodycze, ale tylko prawdziwi mają odwagę się do tego przyznać.
- Źródło: odc. 11, Wagon pocztowy
- Zobacz też: mężczyzna, słodycze

Małgorzata Czarnecka

Milionerzy nie muszą stosować sztuczek nędznych warszawskich podrywaczy.
- Źródło: odc. 11, Wagon pocztowy

Raczej nie wygląda pan na myśliciela, ale na boksera.(…) I to kiepskiego, bo panu nos rozkwasili.
- Opis: do Borewicza.
- Źródło: odc. 10, Grobowiec rodziny von Rausch
- Zobacz też: bokser

Magdalena Cieplik

Dużo chłopów, mało czasu.
- Źródło: odc. 10, Grobowiec rodziny von Rausch

Nie mam żadnego kuzyna! (…) nie licząc ciebie – niepraktykującego męża.
- Źródło: odc. 10, Grobowiec rodziny von Rausch

Zdradzić nas mogą tylko ci, którym zaufamy.
- Źródło: odc. 10, Grobowiec rodziny von Rausch
- Zobacz też: zaufanie, zdrada

Lidia Dorecka

A jeśli chodzi o tamto pytanie, to nie liczyłam! Nie pamiętam nawet imion!
- Źródło: odc. 14, Hieny

Wiem, że ludzie leniwi do niczego w życiu nie dojdą, ale za to o ile mniejszym kosztem!
- Źródło: odc. 14, Hieny
- Zobacz też: lenistwo

Eliza Hoffman

Ja sama zepsułam kontakt… Po ciemku nie widać pajęczyn i pająki się nie płoszą… Pająki są bardzo groźne… jest ich pełno wszędzie (…). Tylko na szczęście boją się różowego koloru… Ja całe życie nienawidziłam pająków i mężczyzn…(…) Tak, tak, w pewnym sensie ma pan rację, ale to nie znaczy, że jestem szkodliwa…
- Źródło: odc. 12, Ścigany przez samego siebie
- Zobacz też: pająk

Musi pan pracować nad swoją twarzą. Jest zbyt uczciwa.
- Opis: o Borewiczu.
- Źródło: odc. 12, Ścigany przez samego siebie

Rozpacz przybiera bardzo różne formy.
- Źródło: odc. 12, Ścigany przez samego siebie
- Zobacz też: rozpacz

(…) to jest kolor ochronny. Pająki bardzo nie lubią różowego koloru. Boją się go.
- Źródło: odc. 12, Ścigany przez samego siebie
- Zobacz też: róż

Por. Waldemar Jaszczuk

Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Waldemar Jaszczuk.

Brak sznurowadeł i twarde dechy szybko rozwiązałyby sprawę.
- Opis: o metodach śledczych.
- Źródło: odc. 17, Morderca działa nocą
- Zobacz też: areszt

Nowoczesne metody śledztwa – „uderz mojego brata jeszcze raz"…
- Źródło: odc. 17, Morderca działa nocą

Marta Kalinowska

(…) jak będę miała pieniądze, to co tydzień będę sobie kupowała nową bluzkę.
- Źródło: odc. 1, Major opóźnia akcję

Nie mów, nie uprzedzaj… i tak będę czekać.
- Źródło: odc. 1, Major opóźnia akcję

Paweł Kopiński

Czasem trudno zamknąć za sobą drzwi.
- Źródło: odc. 19, Zamknąć za sobą drzwi

Oni częściej zmieniają paszporty niż dziewczyny.
- Źródło: odc. 19, Zamknąć za sobą drzwi

Kurt Rolson

Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Kurt Rolson.

Dewaluacja – honor traci na wartości.
- Źródło: odc. 21, Przerwany urlop
- Zobacz też: dewaluacja, honor, wartość

Z każdym można dojść do porozumienia, to jest tylko kwestia ceny.
- Źródło: odc. 21, Przerwany urlop
- Zobacz też: cena

Prof. Tokarzewski, psychiatra

Jeżeli ludziom zabieramy ich przeszłość, nie dając w zamian nic, to oni żyją tą przeszłością.
- Źródło: odc. 17, Morderca działa nocą
- Zobacz też: przeszłość

Nie ma człowieka, który byłby całkowicie zdrowy psychicznie. A tym bardziej detektywa.
- Źródło: odc. 17, Morderca działa nocą
- Zobacz też: detektyw, zdrowie

Życie wtedy ma tylko sens, kiedy się o nim nie myśli.
- Źródło: odc. 17, Morderca działa nocą
- Zobacz też: sens, życie

Robert Walasek

Każdy zawód trzeba traktować solidnie. Nawet złodziei nie lubię partaczy.
- Źródło: odc. 14, Hieny
- Zobacz też: złodziej

Trzymaj styl, bo zostaniesz zwykłą ścierką!
- Opis: do Elżbiety Żywulskiej, prostytutki.
- Źródło: odc. 14, Hieny

Mjr Wołczyk

Ja się nie pytam o rady, tylko o informacje!
- Źródło: odc. 1, Major opóźnia akcję

Jeszcze trochę i ho, ho! Będziesz, jak mówi moja wnuczka, lepszy od wafli – gryźć nie trzeba.
- Opis: do Borewicza.
- Źródło: odc. 8, Dlaczego pan zabił moją mamę?

Marzę od dniu, w którym jeden z nas pójdzie na emeryturę.
- Opis: do Borewicza.
- Źródło: odc. 20, Złocisty
- Zobacz też: emerytura

Masz dużo tych ktosiów.
- Opis: o braku postępów w śledztwie.
- Źródło: odc. 10, Grobowiec rodziny von Rausch

Spokój powinni tracić ci, których szukasz, a nie ty.
- Źródło: odc. 5, 24 godziny śledztwa

Takie jest życie – jak pośpimy, trzeba się wysiusiać.
- Opis: komentując załatwienie potrzeby fizjologicznej przez psa, którym opiekował się Borewicz.
- Źródło: odc. 16, Ślad rękawiczki

Urzędu autorytet nie ucierpi od tego, czy podłoga będzie osiusiana.
- Opis: komentując załatwienie potrzeby fizjologicznej przez psa.
- Źródło: odc. 16, Ślad rękawiczki
- Zobacz też: autorytet

(…) wyjaśnienia w stylu „po to Pan Bóg dał mi ręce, żebym nie musiał wzywać radiowozu” przestały mnie już interesować.
- Opis: do Borewicza.
- Źródło: odc. 8, Dlaczego pan zabił moją mamę?

„Wujcio”, pracownik cyrku

Człowiek powinien tak żyć, żeby nie mieć zmartwień, a nie tylko ciągle szukać szczęścia.
- Źródło: odc. 15, Skok śmierci

Człowiek z czystym sumieniem może wierzyć, że zawsze znajdzie wyjście.
- Źródło: odc. 15, Skok śmierci
- Zobacz też: sumienie

Nigdy nie wiadomo, kiedy szczęście przychodzi albo odchodzi.
- Źródło: odc. 15, Skok śmierci

Samotność straszna jest dopiero na starość.
- Źródło: odc. 15, Skok śmierci
- Zobacz też: samotność, starość

Por. Antoni Zubek

Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Antoni Zubek.

Prowokacja jest niezgodna z regulaminem.
- Źródło: odc. 3, Dziwny wypadek

Przyzwoity mężczyzna nie nocuje poza domem.
- Źródło: odc. 8, Dlaczego pan zabił moją mamę?

Inni milicjanci

Dziękuję wam za obywatelską postawę. Może byście wstąpili do ORMO (…).
- Opis: do Borewicza, nie wiedząc, że ten jest milicjantem.
- Źródło: odc. 8, Dlaczego pan zabił moją mamę?

Dziwna jakaś, psy na nią nigdy nie szczekają…
- Źródło: odc. 7, Brudna sprawa

Kobieta zakłada sobie lokówki, a potem się rzuca z trzeciego piętra, tak? Przecież to (…) bzdura!
- Postać: sierż. Ewa Olszańska
- Źródło: odc. 12, Ścigany przez samego siebie
- Zobacz też: samobójstwo

To nie my was oskarżamy, to sytuacja was oskarża. I nie was, Zubka, tylko całą firmę.
- Postać: prowadzący śledztwo ws. rzekomego udziału Zubka w zabójstwie Malickiego
- Źródło: odc. 6, Złoty kielich z rubinami

Inne postacie

A ten facet z jamniczkiem to kto? Pedał jakiś?
- Postać: kobieta-nurek
- Opis: o Borewiczu.
- Źródło: odc. 16, Ślad rękawiczki

Ale nieślubne dzieci nie wyście wymyślili.
- Postać: staruszka, sąsiadka Wolniaka
- Źródło: odc. 3, Dziwny wypadek

Ale to swoje ZOMO-blue to mógłby pan zabrać.
- Postać: złodziej Soroka
- Źródło: odc. 15, Skok śmierci

Brzydkie szybciej dojrzewają.
- Postać: Magda, córka Sucheckiego
- Źródło: odc. 4, 300 000 w nowych banknotach

Brzydkie (…) spieszą się, bo druga okazja to się może nie trafić.
- Postać: Poczesny
- Opis: o dziewczynach.
- Źródło: odc. 5, 24 godziny śledztwa

Chłop może nie mieć nogi, może nie mieć ręki, byleby nie był kaleką.
- Postać: Hanyszowa, sąsiadka Jagodzińskich
- Źródło: odc. 12, Ścigany przez samego siebie

Do siebie mnie pan nie chce zaprosić, bo nie wiadomo, kiedy sobie pójdzie, to już lepiej do niej, bo można wyjść, kiedy się chce…
- Postać: znajoma Borewicza
- Źródło: odc. 15, Skok śmierci

Fryzjerka to wie więcej niż ksiądz i ginekolog razem wzięci.
- Postać: fryzjerka
- Źródło: odc. 16, Ślad rękawiczki
- Zobacz też: fryzjer, ginekolog, ksiądz

Gdyby nie oddał w terminie, zamknąłby sobie wszystkie drzwi. Nikt by z nim nie grał, a to jest śmierć dla nałogowego hazardzisty.
- Postać: mec. Stolarski
- Opis: o Romskim.
- Źródło: odc. 13, Strzał na dancingu
- Zobacz też: hazard

Jaki tam chłop był, taki był, a bez chłopa ciężko.
- Postać: żona Czudrasia
- Źródło: odc. 2, Wisior

Jest pan człowiek, chociaż gliniarz.
- Postać: prostytutka „Mirafiori”
- Opis: do Borewicza.
- Źródło: odc. 11, Wagon pocztowy
- Zobacz też: policjant

Kapitan Sowa na tropie…
- Postać: Bożenka, barmanka w knajpie
- Opis: o Borewiczu.
- Źródło: odc. 20, Złocisty
- Zobacz też: Kapitan Sowa na tropie

Kiedyś ufałem wszystkim – żonie, kolegom. Potem się okazało, że żona dziwka, koledzy złodzieje, więc przestałem.
- Postać: Kreczet
- Źródło: odc. 1, Major opóźnia akcję

Kierownik kina, tego, co… w nim ostatnio taki western leciał, co to się ludzie zabijali.
- Postać: prostytutka „Markiza”
- Źródło: odc. 2, Wisior

(…) kobietę trudno jest przekonać, ale można ją namówić.
- Postać: prokurator Zofia Ołdakowska
- Źródło: odc. 18, Bilet do Frankfurtu

Królewna Śnieżka po dziesięciu skrobankach!
- Postać: Żywulska
- Opis: o Doreckiej.
- Źródło: odc. 14, Hieny

Leniwe akceptowanie kogoś w łóżku to nie jest miłość!
- Postać: dr Miłosz
- Źródło: odc. 16, Ślad rękawiczki
- Zobacz też: seks

(…) matka zrobi wszystko, o co się ją poprosi.
- Postać: Joanna Kostrzewska
- Źródło: odc. 8, Dlaczego pan zabił moją mamę?
- Zobacz też: matka

My first name is Eva, my second name is fifty dollar.
- Tłumaczenie: Moje pierwsze imię to Ewa, moje drugie imię to 50 dolarów.
- Postać: prostytutka Ewa Grabik
- Opis: do obcokrajowca w lokalu.
- Źródło: odc. 7, Brudna sprawa

Nie lubię niecierpliwych mężczyzn w żadnej sytuacji.
- Postać: prostytutka Monika Woźniak
- Źródło: odcinek 21, Przerwany urlop

Nie żyje, mówi pan? A odszkodowanie dostanę?
- Postać: dziadek Jolki, szef szajki złodziei samochodów
- Opis: gdy dowiedział się o śmierci swojej wnuczki.
- Źródło: odc. 3, Dziwny wypadek

Pan w charakterze pacjenta czy służbowo?
- Postać: Monika Tokarzewska, lekarz psychiatra
- Opis: do Borewicza.
- Źródło: odc. 17, Morderca działa nocą

Pan wie, co ona mi powiedziała? Że może zjeść ze mną kolację w Victorii. Skąd ja wezmę dwóch żyrantów?!
- Postać: Władek, pracownik warsztatów na Okęciu
- Źródło: odc. 5, 24 godziny śledztwa

Panie wybierają panów, panów wybiera milicja.
- Postać: mężczyzna na przyjęciu
- Źródło: odc. 1, Major opóźnia akcję

Po wódce nie mogę patrzeć na stare kobitki.
- Postać: menel
- Źródło: odc. 18, Bilet do Frankfurtu

Przystojnych chłopów jest na pęczki, mądrych znacznie mniej, a takich, co by widzieli w kobiecie współpartnera, prawie wcale.
- Postać: Iza, wspólniczka „Inżyniera”
- Źródło: odc. 1, Major opóźnia akcję

Rano kobieta wie bardzo dużo o mężczyźnie.
- Postać: Zofia Gambetti
- Źródło: odcinek 21, Przerwany urlop

(…) są garbaci, ślepi, chorzy.(…) Edward też jest kaleką, no bo co to jest, jak człowiek prowadzi takie życie… Niech więc przynajmniej ma gdzie wracać z tego więzienia.
- Postać: Magda, partnerka Gabora
- Źródło: odc. 2, Wisior

Ten w (…) okularach powiedział, że jeśli się ruszy, to zastrzeli ją jak kuropatwę! Tak powiedział, tak? Jak kuropatwę, tak!
- Postać: kierownik sklepu jubilerskiego
- Źródło: odc. 2, Wisior

Ten świat jest nie tylko mały, ale i popieprzony do góry nogami.
- Postać: Oscar Thomas „Cappuccino”
- Źródło: odc. 19, Zamknąć za sobą drzwi
- Zobacz też: świat

Teraz to każdy wielki wczasowicz. Do familii na wieś jeżdżą i pół prosiaka przywożą.(…) jak to przed wojną mówili – kogo nie stać na Krynicę, to jedzie za granicę.
- Postać: dozorca
- Źródło: odc. 7, Brudna sprawa

To cyk – powiedział budzik do zegara.
- Postać: barmanka
- Źródło: odc. 2, Wisior

To są eleganccy panowie. Mają tyle koszul, że nie piorą ich wcale, tylko ciągle zmieniają na nowe.
- Postać: pokojówka
- Źródło: odc. 8, Dlaczego pan zabił moją mamę?

U królów punktualność jest grzecznością, ale u ciebie – obowiązkiem.
- Postać: jeden z przestępców do drugiego
- Źródło: odc. 2, Wisior
- Zobacz też: punktualność

Walę potem do dzidzi, a ta… kiła-mogiła, syf-malaria, korniki… normalnie depozyt rąbnęła!
- Postać: kieszonkowiec Edward Gabor
- Źródło: odc. 2, Wisior

Wy i zaufanie!
- Postać: Ewa Kalkowska
- Opis: ironicznie o milicji.
- Źródło: odc. 18, Bilet do Frankfurtu

Zaciąłeś się przy goleniu?
- Postać: Oleszuk, uczestnik napadu
- Opis: do Tymowskiego o śladach pobicia.
- Źródło: odc. 2, Wisior

Zawsze jak się da, to się zrobi.
- Postać: Krzysztof Suchecki
- Źródło: odc. 4, 300 000 w nowych banknotach

Dialogi

Katarzyna Melion: A będziesz wierny?

Adam Kunce: Yyy… Często…

Źródło: odc. 15, Skok śmierci

Jaszczuk dzwoni do Słubic.

Sierżant Anna Sikora: A co on tak krzyczy?

Borewicz: Bo rozmawia z przejściem granicznym w Słubicach.

Sikora: A nie może zatelefonować?

Borewicz: (…) uważa, że im dalej dzwoni, tym głośniej powinien rozmawiać.

Źródło: odc. 19, Zamknąć za sobą drzwi
Zobacz też: telefon

Borewicz: A można wiedzieć, z kim pani siedziała?

Prostytutka „Markiza”: Nie prowadzę ewidencji.

Źródło: odc. 2, Wisior

Milicjant: A pan kierowca to gdzie się uczył jeździć?

Borewicz: W Urzędzie Spraw Wewnętrznych.(…)

Milicjant: Pan też?

Jaszczuk: Ja w ogóle nie mam prawa jazdy.

Źródło: odc. 18, Bilet do Frankfurtu

Ewa Rogulska: A pan nie jest za ciekawy?

Borewicz: No wie pani – taki zawód.

Źródło: odc. 9, Rozkład jazdy
Zobacz też: ciekawość

Sekretarka Wołczyka: A podobno w saunie można poznać szereg (…) męskich zalet… poza tymi, o których tyle o tobie mówią u nas dziewczyny.

Borewicz: Nie poza tymi. Włącznie z tymi.

Źródło: odc. 11, Wagon pocztowy

Borewicz: A powiedz mi, co ty wolisz bardziej oglądać na dobranockę – przygody Reksia czy Bolka i Lolka?

Dziewczynka: Kojaka!

Źródło: odc. 6, Złoty kielich z rubinami

Zubek: Aha, dzwoniła jakaś Małgosia… Prosiła, żebyście zadzwonili o 6.00.(…) trochę za dużo tych telefonów na służbowy numer. Moglibyście się (…) wreszcie ożenić. To jest wcale nie banał, że małżeństwo jest podstawową instytucją społeczeństwa.

Borewicz: Tylko wie pan, jak czasem trudno dogadać się z instytucją.(…)

Zubek: Mówiła, żeby wam powiedzieć… „Kapusta”.

Borewicz: Cześć, słońce (…). Bez ciebie noc taka pusta… Tutaj nie wszyscy to rozumieją.

Źródło: odc. 3, Dziwny wypadek

Borewicz i Jaszczuk przypadkowo znaleźli w biurku książkę Sikory „Ciąża, poród, połóg”.

Jaszczuk: Ale przecież… koleżanka Sikora jest…

Borewicz: Panną – chciał pan powiedzieć. Ale tego się nie robi obrączką.

Źródło: odcinek 21, Przerwany urlop
Zobacz też: ciąża

„Literat” (podczas zatrzymania): Brać szczoteczkę do zębów?

Jaszczuk: Jak używasz, to weź.

Źródło: odc. 20, Złocisty

Jan Kreczet: Co pan robił przedtem?

Borewicz: Przedtem to przestałem chodzić do kościoła, bo nie lubię się spowiadać.

Kreczet: A potem?

Borewicz: A potem to mnie spowiadali.

Źródło: odc. 1, Major opóźnia akcję

Jaszczuk: Co słychać, obywatelu (…)?

Dudziak: Różnie. Raz kwadratowo, raz podłużnie.

Źródło: odc. 15, Skok śmierci

Wnuczka Czajkowskiej: Czy ja mogę być normalna?

Borewicz: Jak dotąd nie ma takiego obowiązku…

Źródło: odc. 10, Grobowiec rodziny von Rausch

Borewicz: Dobrze by było popatrzeć do akt dawnych prokuratur powiatowych…(…) Nawet wiem, kto to zrobi.

Olszańska: Dlaczego znowu ja?!

Borewicz: Bo Zubek ma jeszcze tylko 5 lat do emerytury, mógłby nie zdążyć.

Źródło: odc. 9, Rozkład jazdy

Małgorzata Czarnecka: I wizytę zaczniemy pewnie od sauny?

Borewicz: Nie.

Małgorzata: A to dlaczego?

Borewicz: Bo tam jest gorąco, ciasno i twardo.

Źródło: odc. 11, Wagon pocztowy

Anna Tyszko: Ile ci za to płacą?

Borewicz: Jakoś żyję.

Źródło: odc. 1, Major opóźnia akcję

„Cappuccino”: Jak się czuje Adolf?

Kopiński: Postaram się być na jego pogrzebie.

Źródło: odc. 19, Zamknąć za sobą drzwi

Zubek: Jak wielcy ludzie sztuki idą, to was to nie interesuje. Szansonistki żeby szły roznegliżowane, to byście się gapili.

Borewicz: Szansonistki? W poniedziałek rano na dworcu? Z największą przyjemnością!

Źródło: odc. 7, Brudna sprawa

Robert Walasek: Jesteście małe hieny!

Ławrecka: Myli się pan. Duże i ładne.

Źródło: odc. 14, Hieny

Borewicz: (…) jeśli się nie mylę, to w momencie kiedy odeszłaś, byłaś chyba w ciąży.

Joanna, była żona: Jesteś pewny, że to było twoje dziecko?

Borewicz: Mocno bijesz.

Joanna: Nie zadawaj pytań, które mnie krępują, a tobie nie przyniosą nic dobrego.

Borewicz: Widzisz… to miało być moje dziecko…

Joanna: Powiedzmy, że nasze. Wolałbyś, żeby nazywał się Ahmed i na Polskę mówił Bulanda?

Źródło: odc. 12, Ścigany przez samego siebie

Borewicz: Kiedy cię znowu zobaczę?

Monika Tokarzewska: Nie wiem, może nigdy. Nie planuj takich rzeczy, bo skończysz tragicznie, czyli małżeństwem. Oczywiście nie ze mną.

Źródło: odc. 17, Morderca działa no
Zobacz też: małżeństwo

Borewicz: Ktoś kiedyś powiedział, że jak pani codziennie będzie pod bramą swego domu rzucać skórkę od banana, to codziennie będą się na niej potykać te same osoby.

Iza: Pechowcy?

Borewicz: Po prostu ofermy. Tacy, co gubią klucze, zapominają adresu, nie mają szczęścia w interesach…

Źródło: odc. 1, Major opóźnia akcję

Borewicz (odbiera telefon): Małgosiu!

Zubek: Niestety, Antoni. Zubek.

Źródło: odc. 3, Dziwny wypadek

Zubek: Mamy nakaz! Rewizja!

Żywulska (pijana i zaspana): Jaka telewizja?

Źródło: odc. 14, Hieny

Zubek: Mieszka z nim na wiarę od 3 miesięcy.

Wołczyk: Sam bym trochę pomieszkał.

Źródło: odc. 4, 300 000 w nowych banknotach

Sikora: Młody, dobrze zapowiadający się oficer ma wątpliwości?

Borewicz: Zapowiada dobrze to się mój brzuch. A propos, wiesz, jaki jest najbardziej tragiczny moment w życiu mężczyzny?

Sikora: Nie.

Borewicz: Kiedy towarzysząca mu na plaży kobieta mówi: „Wciągnij brzuch!”, a on to właśnie już przed chwilą zrobił.

Źródło: odcinek 21, Przerwany urlop
Zobacz też: brzuch

Żelest: Mogę pana zaskarżyć za obrazę!

Borewicz: (…) fakt, tylko że nie ma pan świadków.

Źródło: odc. 16, Ślad rękawiczki

Borewicz: Moja babcia (…) mówiła, że po to się żyje we dwoje, żeby radości mnożyć przez dwa, a kłopoty dzielić na dwoje.

Sikora: Zdaje się, że u pana to idzie w ułamki piętrowe.

Źródło: odc. 20, Złocisty

Konik: Może bileciki do kina?

Borewicz: Po ile?

Konik: Para za stówę.

Borewicz: Nie mam przy sobie drobnych (…), ale może skoczymy do komendy, to pożyczę od kogoś, co?

Źródło: odc. 2, Wisior

Jaszczuk: Może opublikować to w środkach masowego przekazu? Nasze społeczeństwo jest odważne.

Borewicz: (…) dotychczas to staramy się, żeby społeczeństwo mogło na nas liczyć, a nie odwrotnie. Po to między innymi ludzie płacą podatki.

Jaszczuk: Słowo „podatki” obce jest socjalistycznej formacji społecznej.

Borewicz: Niech pan nie mówi tylko o tym ministrowi Nieckarzowi.

Źródło: odc. 15, Skok śmierci

Borewicz: Może pani poprosić następnego?

Przesłuchiwana prostytutka: Co prawda nie współpracuję z milicją, ale dla pana zrobię to specjalnie. Następny proszę!

Źródło: odc. 15, Skok śmierci

Borewicz: Myślę, że powinniśmy ją jeszcze zastać. Pracownice fachu pokrewnego miłości sypiają zwykle długo.

Milicjant: Ładnie pan to powiedział.

Borewicz: To nie ja, to Dygat.

Źródło: odc. 14, Hieny
Zobacz też: Stanisław Dygat

Halina Malicka (po zatrzymaniu): Na ogół zawsze wzbudzam zaufanie…

Borewicz: Wzbudzałam.

Źródło: odc. 6, Złoty kielich z rubinami

Kobieta: Nazywam się Eliza Hoffman. Przez dwa „f”.

Borewicz: Porucznik Borewicz. A to porucznik Zubek. Przez „u” zwykłe.

Źródło: odc. 12, Ścigany przez samego siebie

Gambetti: Nie ufasz mi?

Rolson: A ty?

Gambetti: Na razie tak.

Rolson: Błąd.

Źródło: odcinek 21, Przerwany urlop

Borewicz usiłował pocałować w rękę panią prokurator.

Prokurator Zofia Ołdakowska: Nie uznaję tego w pracy.

Borewicz: A po pracy?

Źródło: odc. 12, Ścigany przez samego siebie

Lekarka-stażystka: Niezłe poszukiwania szykuje swoim kolegom. W Polsce jest dwa miliony samochodów.

Borewicz: No. I trzydzieści milionów podejrzanych. Ale czasami coś mi wychodzi.

Lekarka: Słyszałam, że najlepiej z dziewczynami.

Borewicz: Ale nie wszędzie startuję.

Źródło: odcinek 21, Przerwany urlop

Milicjant I: No i gdzie się pchasz, baranie?! Daj mu dwie stówy!

Milicjant II: Dokumenty proszę.

Borewicz: W zasadzie macie rację, ale jak pan chce mandat, niech pan sobie idzie do tyłu i zapisze mój numer samochodu. I po drugie, niech pan powie koledze, żeby się zgłosił jutro o godzinie 8.30 do naczelnika Kowalczyka i żeby sam zameldował, jak się odnosi do kierowców. Cześć!

(Borewicz odjeżdża, a milicjant podchodzi do kolegi).

Milicjant II: Wiesz, co mi powiedział ten twój baran? Jutro o 8.30 u starego. Dywan!

Źródło: odc. 2, Wisior

Wołczyk: Otwórzcie okno. Myślę, że orłów nie ma, żaden nie wyleci.

Borewicz: A pan major drzwiami?

Źródło: odc. 3, Dziwny wypadek

Borewicz: Pan Jarek oszaleje ze szczęścia, jak tylko raczysz skierować na niego ócz swych błękity.

Olszańska: Co mam skierować?

Borewicz: Co się da, dziecinko, byle szybko!

Źródło: odc. 9, Rozkład jazdy

Borewicz (do prostytutki opalającej się topless): Pani zawsze się tak tu opala?

Dorecka: A pan z ORMO czy z kółka różańcowego?

Źródło: odc. 14, Hieny

Borewicz: Powiedz mi, ile ty właściwie masz lat?

Iza: Znacznie więcej niż przypuszczasz.

Źródło: odc. 1, Major opóźnia akcję

Oscar Thomas: Pracuje z bolszewikami?

Adolf Kranz: Teraz się już wszystko popieprzyło…

Opis: o Kopińskim dziwiąc się, że widzą go jadącego do Polski (było to na terytorium NRD).
Źródło: odc. 19, Zamknąć za sobą drzwi

Borewicz: Przecież cholery można od niej dostać! Kto to jest ta nowa?

Milicjantka Zosia: Siostrzenica dyrektora Rylskiego.

Borewicz: A ile pan dyrektor ma jeszcze do emerytury?

Źródło: odc. 5, 24 godziny śledztwa

W lokalu.

Zubek: Przepraszam panią bardzo…

Prostytutka I: Nie tańczę.

Zubek: Milicja.

Prostytutka I: Porucznik Columbo…

Prostytutka II „Mirafiori”: A my, ojciec, jesteśmy obie z Interpolu…

Źródło: odc. 7, Brudna sprawa

Podejrzany: Są pytania, na które nie można odpowiedzieć „tak” lub „nie”.

Zubek: (…) nie ma takich pytań. Na każde pytanie można odpowiedzieć „tak”, „nie” lub „nie wiem”.

Podejrzany: Tak? A jeżeli spytam pana, czy pan już przestał brać łapówki, to co pan odpowie?

Źródło: odc. 12, Ścigany przez samego siebie

Milicjantka: Starszy gość, kresowiak, tak śmiesznie zaciąga.

Borewicz: Kresowiak?

Milicjantka: Przyjmiecie czy spławić?

Borewicz: A kołduny umie robić?

Źródło: odc. 2, Wisior

Borewicz: Syn?

Była żona Rauscha: Kierowca.

Borewicz: Przystojny.

Była żona Rauscha: Interesują pana chłopcy?

Borewicz: Niech Pan Bóg broni.

Była żona Rauscha: A mnie tak. Dwadzieścia pięć lat skończyłam, pięćdziesiąt jeszcze nie mam i mam bardzo dużo pieniędzy.

Źródło: odc. 10, Grobowiec rodziny von Rausch

„Literat”: Szczera prawda.

Jaszczuk: Jakiś nowy rodzaj, bo ja znam do tej pory trzy: cała prawda, też prawda i gówno prawda.

Źródło: odc. 20, Złocisty

Zubek: To normalna wariatka…

Borewicz: Niezupełnie.

Zubek: Co niezupełnie?!

Borewicz: Niezupełnie taka normalna wariatka.

Opis: o Elizie Hoffman.
Źródło: odc. 12, Ścigany przez samego siebie

Joanna Chilińska-Kłyś: To teraz oficerowie milicji używają Old Spice’a?

Borewicz: Jak ktoś lubi… A pani na przykład lubi Ninę Ricci, tak?

Joanna: To i to wam teraz wykładają w szkole oficerskiej?

Borewicz: Tak.

Joanna: Na zajęciach z ekonomii politycznej czy na marksizmie?

Borewicz: Na propedeutyce filozofii i na zajęciach z dobrych manier. Ostatnio przerabialiśmy taki temat „prezentacja” – że jak nam się ktoś przedstawi imieniem i nazwiskiem, to na dobrą sprawę należałoby się zrewanżować tym samym.

Joanna: A z tej pensji oficerskiej to pewnie wystarcza i na małżonkę, i na gromadkę dzieci, i na Old Spice’a?

Borewicz: A można wiedzieć, kim pani jest z zawodu?

Joanna: Historykiem sztuki.

Borewicz: I to z pensji w muzeum to mirafiori? (…) pensja czy bogaty tatuś?

Joanna: Były mąż.

Borewicz: Ale z inspektami?

Joanna: Trafiony.

Borewicz: I zostały?

Joanna: Połowa.(…)

Borewicz: (…) perfumy Niny Ricci znam stąd, że używała ich pewna dziewczyna, która bardzo mi się podobała, ja się natomiast jej nie podobałem i pewnie dlatego je tak długo pamiętam.

Joanna: No to to się panu teraz jeszcze lepiej utrwali.

Źródło: odc. 5, 24 godziny śledztwa

Kazimierz Sitek (o Jaszczuku): Towarzysz porucznik ma specyficzny sposób prowadzenia przesłuchania.

Borewicz: Darujcie sobie tego towarzysza.

Sitek: Jestem członkiem Partii!

Borewicz: Tu było parę innych błędów, więc i ten pomińmy.

Sitek: Pan mi ubliża! To jest obelga!

Borewicz: Nie, zniesławienie.

Źródło: odc. 18, Bilet do Frankfurtu

Pilot: Wiesz, że nie wolno prywatnie gadać na fonii?

Stewardesa Małgorzata (ironicznie): Z milicją?

Źródło: odc. 10, Grobowiec rodziny von Rausch

Fala 11: Włoch jedzie autobusem na lotnisko, radiowóz też dojeżdża do lotniska. Czy zatrzymać Włocha…?

Borewicz: Nikogo nie zatrzymywać. Wyślijcie razem z nim samolotem do Warszawy wywiadowcę. Niech leci razem z nim. Jeżeli ja nie zdążę, a Włoch będzie odlatywał z Okęcia to zatrzyma go pod jakimkolwiek pozorem. Zrozumiałeś? Odbiór!

Fala 11: Tak jest, ale obywatelu poruczniku, na takie zatrzymanie cudzoziemca potrzebne jest specjalne zezwolenie.

Borewicz: Wiem, biorę to na siebie.

Fala 11: Przykro mi, ale ja muszę mieć na to zgodę komendanta. I jeszcze jedno. W radiowozie są sami mundurowi, nie zdążymy podesłać cywila.

Borewicz: To niech się na lotnisku przebierze w mundur Lotu, w cokolwiek, w starą babę… O której ląduje samolot w Warszawie?

Fala 11: Rozkładowo o 16:30. Chyba nie będzie opóźnienia, bo pogoda jest doskonała. Słońce…

Borewicz: Nie opowiadaj mi o pogodzie!… Bez odbioru.

Borewicz: (do kierowcy): Jóźwiak, Włoch ląduje w Warszawie o 16:30. Znaczy mamy godzinę i 10 minut, razem 70 minut czasu i 120 km do Warszawy. Przeciętna wychodzi ci mniej więcej 115, czyli miejscami musiałbyś lecieć 160. Dasz radę, porucznik Zubek może jakoś to przeżyje? (Porucznik Zubek nakłada pośpiesznie kapelusz i oburącz chwyta się uchwytu nad drzwiami).

Jóźwiak: O ile ta cmentarna bryka się nie rozleci, to chyba tak.

Borewicz: No to czadu.

Źródło: odc. 8, Dlaczego pan zabił moją mamę

Wołczyk: Z podpisu wynika, że to wiele osób.

Borewicz: A nie wie pan major, że u nas każdy ma w zwyczaju przemawiać w imieniu narodu i to, co myśli ze szwagrem, to oczywiście zdanie większości?

Źródło: odc. 16, Ślad rękawiczki

Borewicz: Zadzwonię do ciebie…

Hanka (stomatolog, kiwając głową): Przy następnym bólu zęba…

Źródło: odc. 13, Strzał na dancingu

Jolanta Samowicz: Zapalą panowie? Francuskie guluasy.

Zubek: Dziękuję, nie palę.

Borewicz: Francuskich szczególnie.

Źródło: odc. 5, 24 godziny śledztwa

Barman: Zawsze trzeba mówić na przydechu, że się kocha, to o wiele lepiej skutkuje.

Borewicz: To astmatycy mają szansę…

Źródło: odc. 8, Dlaczego pan zabił moją mamę?

Doktor Jerzy Marczewski: Zna pani najkrótszy dowcip o milicjancie?

Pielęgniarka: Nie.

Marczewski: Idzie milicjant ulicą i myśli. Nieśmieszne?

Pielęgniarka: Mój mąż jest dzielnicowym.

(Po jakimś czasie milicjant przyszedł do doktora, by poinformować o postępach w śledztwie).

Marczewski: Tak szybko udało wam się to ustalić?!

Pielęgniarka: Chodzą po ulicach i myślą.

Źródło: odc. 15, Skok śmierci

Borewicz: Znała pani Jolkę Hersztyńską?

Koleżanka Jolki: Tak.

Borewicz: Dobrze, a co ją łączyło z Wolniakiem?

Koleżanka Jolki: Co miało łączyć…? Żyła z nim.

Zubek: Fakt, że niewiele…

Źródło: odc. 3, Dziwny wypadek

Kopiński: Znam ich od lat…

Borewicz: A jednak pana zaskoczyli.

Kopiński: Dlatego jestem na emeryturze.

Źródło: odc. 19, Zamknąć za sobą drzwi

Borewicz: Znamy się?

Mężczyzna: Ja bym pana i w kosmosie poznał…

Źródło: odc. 20, Złocisty

Olszańska: Został parę lat temu za granicą, znudziła mu się socjalistyczna ojczyzna, nazywał się Jan Cieplik, obecnie John Cieplik.

Borewicz: Czyli imię mu się też znudziło.

Źródło: odc. 10, Grobowiec rodziny von Rausch

Małgorzata Czarnecka: Żonaty?

Borewicz: Tak, nawet bardzo lubi swoją żonę.

Małgorzata: To do uśpienia.

Źródło: odc. 11, Wagon pocztowy

Żelest: Żony mają coś z milicji…

Borewicz: Albo na odwrót…

Źródło: odc. 16, Ślad rękawiczki

Autorzy scenariusza

Andrzej Kamiński, Stefan Klonowski, Michał Komar, Krzysztof Szmagier, Kazimierz Tarnas

Zobacz też

Porucznik Borewicz