Zapiski starucha
zbiór aforyzmów Aleksandra Fredry
Zapiski starucha – zbiór aforyzmów Aleksandra Fredry. Cytaty za wyd. Trzy po trzy; Zapiski starucha, wyd. Gebethner i Wolff, Warszawa 1880.
- Datek – na niewdzięczność zadatek.
- Zobacz też: datek, niewdzięczność
Portret Aleksandra Fredry
- Drwij sobie bratku, ze wszystkiego, a przyjdzie czas, że z ciebie zadrwi wszystko.
- Źródło: s. 256
- Zobacz też: drwina
- Dziwna rzecz, im mniej wielkich ludzi, tym więcej pomników i medali.
- I cap się wyszczególnia, bo bardzo śmierdzi.
- Ideolog chce z swojej gliny nowego człowieka zlepić i zawsze zrobi tylko błoto.
- Źródło: s. 246
- Zobacz też: błoto
- Kiedy żona na balu robi furorę, mężowi po balu śnią się grzyby.
- Krytyka mądra oświeca, głupia gasi.
- Źródło: s. 214
- Zobacz też: krytyka
- Kto gardzi doświadczeniem, albo wielki człowiek, albo wielki osioł; ale wielkich ludzi skapo.
- Źródło: s. 247
- Łgarzowi nikt nigdy nie wierzy, tylko czasem on sam sobie.
- Źródło: s. 213
- Zobacz też: łgarz
- Naród, który nie ma siły i woli powiedzieć łotrom, że łotry, nie wart być narodem.
- Źródło: s. 231
- Zobacz też: naród
- Nie ma większej radości dla głupiego, jak znaleźć głupszego od siebie.
- Zobacz też: głupota
- Nie ten głupi, kto źle sądzi, ale ten, co go sędzią zrobił.
- Źródło: s. 222
- Zobacz też: sędzia
- Nie umieć – nie ma grzechu. Ale wielki błąd: udawać, że się umie, czego się nie umie.
- Zobacz też: grzech
- Prędzej złodziej przyzna się, że ukradł, niż profesor, że głupstwo powiedział.
- U człowieka język – część najtrwalsza. Ani się zetrze, ani się skurczy, a jednak zawsze w ruchu.
- Zobacz też: język
- W ceremoniach tonie gościnność.
- Źródło: s. 218
- Zobacz też: ceremonia, gościnność